| DE LEGATIONIBUS | |
| Ulpianus libro octauo ad Massurium Sabinum. Legatus municipalis si deseruerit lega- | 50.7.1.pr.1 |
| tionem, poena adficietur extraordinaria, motus ordine, ut plerumque solet. | |
| Idem libro secundo opinionum. Legatus contra rem publicam, cuius legatus est, per | 2.pr.1 |
| alium a principe quid postulare potest. Utrum quis deseruerit legationem an ex neces- | 1.1 |
| saria causa moram passus sit, ordini patriae suae probare debet. Cessatio unius legati ei, | 2.1 |
| qui munus ut oportet obiit, non nocet. | |
| Idem ex eodem libro. His, qui non gratuitam legationem susceperunt, legatiuum ex | 3.pr.1 |
| forma restituatur. | |
| Africanus libro tertio quaestionum. Cum quaeritur, an in eum, qui in legatione sit, | 4.pr.1 |
| actio dari debeat, non tam interest, ubi quis aut crediderit aut dari stipulatus sit, quam | |
| illud, an id actum sit, ut legationis tempore solueretur. | |
| Marcianus libro duodecimo institutionum. Sciendum est debitorem rei publicae lega- | 5.pr.1 |
| tione fungi non posse: et ita diuus Pius Claudio Saturnino et Faustino rescripsit. Sed et | 1.1 |
| eos, quibus ius postulandi non est, legatione fungi non posse et ideo harena missum non | |
| iure legatum esse missum diui Seuerus et Antoninus rescripserunt. D<e>bit<o>res autem fisci | 2.1 |
| non prohibentur legatione fungi. Si accusatio alicuius publice instituta sit, non est com- | 3.1 |
| pellendus accusator ad eum legationem suscipere, qui se amicum uel domesticum dicit | |
| eius, qui accusatur: et ita diui fratres Aemilio Rufo rescripserunt. Legati uicarios dare | 4.1 |
| non ali<o>s possunt nisi filios suos. Ordine unusquisque munere legationis fungi cogitur: | 5.1 |
| et non alias compellendus est munere legationis fungi, quam si priores, qui in curiam | |
| lecti sunt, functi sint. sed si legatio de primoribus uiris desideret personas et qui ordine | |
| uocantur inferiores sint, non esse obseruandum ordinem diuus Hadrianus ad Clazomenios | |
| rescripsit. Praecipitur autem edicto diui Uespasiani omnibus ciuitatibus, ne plures quam | 6.1 |
| ternos legatos mittant. | |
| Scaeuola libro primo regularum. Legato tempus prodest, ex quo legatus creatus est, | 6.pr.1 |
| non ex quo Romam uenit. Sed si non constat, legatus sit an non, Romae praetor de hoc | 1.1 |
| cognoscit. | |
| Ulpianus libro quarto de officio proconsulis. Filio propter patrem legationis uacatio | 7.pr.1 |
| ne concedatur, imperator noster cum patre Claudio Callisto rescripsit in haec uerba: 'Quod | |
| desideras, ut propter legationem patris tui a legatione tu uaces, in interuallis honorum, | |
| qui sumptum habent, recte obseruatur: in impendiis legationum, quae solo ministerio | |
| obeuntur, diuersa causa est'. | 5 |
| Papinianus libro primo responsorum. Filius decurio pro patre legationis officium susce- | 8.pr.1 |
| pit. ea res filium, quo minus ordine suo legatus proficiscatur, non excusat: pater tamen | |
| biennii uacationem uindicare poterit, quia per filium legatione functus uidetur. | |
| Paulus libro primo responsorum. Respondit eum, qui legatione functus est, | 9.pr.1 |
| intra tempora uacationis praefinita non oportere compelli rursum ad defendendum publi- | |
| cum negotium etiamsi de eadem causa litigetur. 'Imperatores Antoninus et | 1.1 |
| Seuerus Augusti Germano Siluano. Legatione functis biennii uacatio conceditur: nec | |
| interest, utrum legatio in urbe an in prouincia agentibus nobis mandata sit.' Pau- | 2.1 |
| lus respondit eum, qui legatione fungitur, neque alienis neque propriis negotiis se inter- | |
| ponere debere. in qua causa non uideri eum quoque contineri, qui cum amico suo prae- | |
| tore gratis consilium participat. | |
| Idem libro tertio responsorum. Paulus respondit de eo damno, quod legationis tem- | 10.pr.1 |
| pore legatus passus es<t>, posse eum etiam legationis tempore experiri. | |
| Idem libro primo sententiarum. Legatus antequam officio legationis functus sit, in | 11.pr.1 |
| rem suam nihil agere potest, exceptis his quae ad iniuriam eius uel damnum parata sunt. | |
| Si quis in munere legationis, antequam ad patriam reuertetur, decessit, sumptus, | 1.1 |
| qui proficiscenti sunt dati, non restituuntur. | |
| Idem libro singulari di iure libellorum. Si absenti iniuncta est legatio eamque gra- | 12.pr.1 |
| tuitam suscepit, potest quis et per alium legationem mittere. Qui legationis officio fun- | 1.1 |
| gitur, licet suum negotium curare non potest, Magnus tamen Antonius permisit ei pupillae | |
| nomine et instruere et defendere causam, licet legationi, quam suscepit, nondum renuntia- | |
| uerit, praecipue cum participem officii ipsius absentem esse dicebat. | |
| Scaeuola libro primo digestorum. Legatus creatus a patria sua suscepta legatione in | 13.pr.1 |
| urbem Romam uenit et nondum perfecta legatione domum, quae erat in ipsius ciuitate | |
| Nicopoli, emit. quaesitum est, an in senatus consultum inciderit, quo prohibentur legati ante | |
| perfectam legationem negotiis uel priuatis rebus obstringi. respondit non uideri teneri. | |
| Papinianus libro primo responsorum. Uicarius alieni muneris uoluntate sua datus or- | 14.pr.1 |
| dine suo legationem suscipere no admissa biennii praescriptione cogetur. | |
| Ulpianus libro septuagensimo quarto ad edictum praetoris. Qui libera legatione abest, | 15.pr.1 |
| non uidetur rei publicae causa abesse: hic enim non publici commodi causa, sed sui abest. | |
| Modestinus libro septimo regularum. Is, qui legatione fungitur, libellum sine permissu | 16.pr.1 |
| principis de aliis suis negotiis dare non potest. | |
| Idem libro octauo regularum. Eundem plures legationes suscipere prohibitum non est | 17.pr.1 |
| praeterea, si et sumptus et itineris compendium suadeat. Ante legationem susceptam si | 1.1 |
| cui negotium moueatur, etiam absens defendi debet: suscepta legatione non nisi iniuncto | |
| munere fungatur. | |
| Pomponius libro trigensimo septimo ad Quintum Mucium. Si quis legatum | 18.pr.1 |
| hostium pulsasset, contra ius gentium id commissum esse existimatur, quia sancti habentur | |
| legati. et ideo si, cum legati apud nos essent gentis alicuius, bellum cum eis indictum sit, | |
| responsum est liberos eos manere: id enim iuri gentium conuenit esse. ita- | |
| que eum, qui legatum pulsasset, Quintus Mucius dedi hostibus, quorum erant legati, solitus | 5 |
| est respondere. quem hostes si non recepissent, quaesitum est, an ciuis Romanus maneret: | |
| quibusdam existimantibus manere, aliis contra, quia quem semel populus iussisset dedi, ex | |
| ciuitate expulsisse uideretur, sicut faceret, cum aqua et igni interdiceret. in qua sententia | |
| uidetur Publius Mucius fuisse. id autem maxime quaesitum est in Hostilio Mancino, quem | |
| Numantini sibi deditum non acceperunt: de quo tamen lex postea lata est, ut esset ciuis | 10 |
| R<o>manus, et praeturam quoque gessisse dicitur. |