DE MINORIBUS UIGINTI QUINQUE ANNIS
|
|
Ulpianus libro undecimo ad edictum. Hoc edictum praetor naturalem aequitatem
|
4.4.1.pr.1
|
secutus proposuit, quo tutelam minorum suscepit. nam cum inter omnes constet fragile
|
|
esse et infirmum huiusmodi aetatium consilium et multis captionibus suppositum, multorum
|
|
insidiis expositum: auxilium eis praetor hoc edicto pollicitus est et aduersus captiones opi-
|
|
tulationem. Praetor edicit: 'Quod cum minore quam uiginti quinque annis natu gestum esse
|
1.1
|
dicetur, uti quaeque res erit, animaduertam'. Apparet minoribus annis uiginti
|
2.1
|
quinque eum opem polliceri: nam post hoc tempus compleri uirilem uigorem constat. Et
|
3.1
|
ideo hodie in hanc usque aetatem adulescentes curatorum auxilio reguntur, nec ante rei
|
|
suae administratio eis committi debebit, quamuis bene rem suam gerentibus.
|
|
Idem libro nono decimo ad legem Iuliam et Papiam. Nec per liberos suos
|
2.pr.1
|
rem suam maturius a curatoribus recipiat. quod enim legibus cauetur, ut singuli anni
|
|
per singulos liberos <r>emi<t>tantur, ad honores pertinere diuus Seuerus ait, non ad rem suam
|
|
recipiendam.
|
|
Idem libro undecimo ad edictum. Denique diuus Seuerus et imperator noster
|
3.pr.1
|
huiusmodi consulum uel praesidum decreta quasi ambitiosa esse interpretati sunt, ipsi autem
|
|
perraro minoribus rerum suarum administrationem extra ordinem indulserunt: et eodem
|
|
iure utimur. Si quis cum minore contraxerit et contractus inciderit in tempus quo maior
|
1.1
|
efficitur: utrum initium spectamus an finem? et placet, ut est et constitutum, si quis maior
|
|
factus conprobauerit, quod minor gesserat, restitutionem cessare. unde illud non ineleganter
|
|
Celsus epistularum libro undecimo et digestorum secundo tractat, ex facto a Flauio Re-
|
|
specto praetore consultus. minor annis uiginti quinque, annos forte uiginti quattuor agens,
|
5
|
iudicium tutelae heredi tutoris dictauerat: mox factum ut (non finito iudicio iam eo maiore
|
|
effecto uiginti quinque annis) tutoris heres absolutus proponeretur: in integrum restitutio
|
|
desiderabatur. Celsus igitur Respecto suasit non facile hunc quondam minorem in inte-
|
|
grum restitui, sed si ei probaretur calliditate aduersarii id actum, ut maiore eo facto libe-
|
|
raretur: neque enim extremo, inquit, iudicii die uidetur solum deceptus hic minor, sed
|
10
|
totum hoc structum, ut maiore eo facto liberaretur. idem tamen confitetur, si leuior sit
|
|
suspicio aduersarii quasi dolose uersati, non debere hunc in integrum restitui. Scio etiam
|
2.1
|
illud aliquando incidisse. minor uiginti quinque annis miscuerat se paternae hereditati
|
|
maiorque factus exegerat aliquid a debitoribus paternis, mox desiderabat restitui in in-
|
|
tegrum, quo magis abstineret paterna hereditate: contradicebatur ei, quasi maior factus
|
|
comprobasset, quod minori sibi placuit: putauimus tamen restituendum in integrum initio
|
5
|
inspecto. idem puto, et si alienam adiit hereditatem. Minorem autem uiginti
|
3.1
|
quinque annis natu uidendum, an etiam di<e> natalis sui adhuc dicimus ante horam qua natus
|
|
est, ut si captus sit restituatur? et cum nondum compleuerit, ita erit dicendum, ut a momento
|
|
in momentum tempus spectetur. proinde et si bissexto natus est, siue priore
|
|
siue posteriore die Celsus scripsit nihil referre: nam id biduum pro uno die
|
5
|
habetur et posterior dies kalendarum intercalatur. Sed utrum solis patribus fami-
|
4.1
|
liarum an etiam fili<i>s familiarum succurri debeat, uidendum. mouet dubitationem, quod, si
|
|
quis dixerit etiam filiis familiarum in re peculiari subueniendum, efficiet, ut per eos etiam
|
|
maioribus subueniatur, id est patribus eorum: quod nequaquam fuit praetori propositum:
|
|
praetor enim minoribus auxilium promisit, non maioribus. ego autem uerissimam arbitror
|
5
|
sententiam existimantium, filium familias minorem annis in integrum restitui posse ex his
|
|
solis causis quae ipsius intersint, puta si sit obligatus. proinde si iussu patris obligatus
|
|
sit, pater utique poterit in solidum conueniri: filius autem cum et ipse possit uel in pote-
|
|
state manens conueniri, uel etiam emancipatus uel <ex>heredatus in id quod facere potest, et
|
|
quidem in potestate manens etiam inuito patre ex condemnatione conueniri: auxilium im-
|
10
|
petrare debebit, si ipse conueniatur. sed an hoc auxilium patri quoque prosit, ut solet
|
|
interdum fideiussori eius prodesse, uideamus: et non puto profuturum. si igitur filius con-
|
|
ueniatur, postulet auxilium: si patrem conueniat creditor, auxilium cessat: excepta mutui
|
|
datione: in hanc enim si iussu patris mutuam pecuniam accepit, non adiuuatur. proinde
|
|
et si sine iussu patris contraxit et captus est, si quidem pater de peculio conueniatur, filius
|
15
|
non erit restituendus: si filius conueniatur, poterit restitui. nec eo mouemur, quasi intersit
|
|
filii peculium habere: magis enim patris quam filii interest, licet aliquo casu ad filium pe-
|
|
culium spectet: ut puta si patris eius bona a fisco propter debitum occupata sunt: nam
|
|
peculium ei ex constitutione Claudii separatur. Ergo etiam filiam familias in dote captam,
|
5.1
|
dum patri consentit stipulanti dotem non statim quam dedit, uel adhibenti aliquem qui
|
|
dotem stipularetur, puto restituendam, quoniam dos ipsius filiae proprium patrimonium est.
|
|
Si quis minor uiginti quinque annis adrogandum se dedit et in ipsa adrogatione se circum-
|
6.1
|
uentum dicat (f<i>nge enim a praedone eum hominem locupletem adrogatum): dico de-
|
|
bere eum audiri in integrum se restituentem. Si quid minori fuerit filio familias legatum
|
7.1
|
post mortem patris uel fideicommissum relictum et captus est, forte dum consentit patri
|
|
paciscenti, ne legatum peteretur: potest dici in integrum restituendum, quoniam ipsius in-
|
|
terest propter spem legati, quod ei post mortem patris competit. sed et si ei legatum sit
|
|
aliquid quod personae eius cohaeret, puta ius militiae, dicendum est posse eum restitui in
|
5
|
integrum: interfuit enim eius non capi, cum hanc patri non adquireret, sed ipse haberet.
|
|
Et si heres sit institutus, si a patre in diebus centum sit emancipatus: mox patrem debuerit
|
8.1
|
certiorare nec fecerit cum posset: qui eum emancipasset, si cognouisset: dicendum erit
|
|
posse eum restitui in integrum parato patre eum emancipare. Pomponius adicit ex his
|
9.1
|
causis, ex quibus in re peculiari filii familias restituuntur, posse et patrem quasi heredem
|
|
nomine filii post obitum eius impetrare cognitionem. Si autem filius familias sit, qui ca-
|
10.1
|
strense peculium habeat, procul dubio ex his, quae ad castrense peculium spectant, in in-
|
|
tegrum restituendus erit quasi in proprio patrimonio captus. Seruus autem minor annis
|
11.1
|
uiginti quinque nullo modo restitui poterit, quoniam domini persona spectatur, qui sibi de-
|
|
bebit imputare, cur minori rem commisit. quare et si per impuberem contraxerit, idem erit
|
|
dicendum, ut et Marcellus libro secundo digestorum scribit. et si forte libera peculii ad-
|
|
ministratio minori seruo sit <con>cessa, maior dominus ex hac causa non restituetur.
|
5
|
Africanus libro septimo quaestionum. Etenim quodcumque seruus ita gerit,
|
4.pr.1
|
uoluntate domini gerere intellegendus est. et magis hoc apparebit, si aut de institoria
|
|
actione quaeratur, aut si proponatur maiorem annis uiginti quinque negotium aliquod ge-
|
|
rendum minori mandasse et illum in ea re deceptum esse.
|
|
Ulpianus libro undecimo ad edictum. Si tamen is seruus fuit, cui fideicom-
|
5.pr.1
|
missaria libertas debebatur praesens, et fuit captus, cum re mora ei fit, poterit dici prae-
|
|
torem ei succurrere oportere.
|
|
Idem libro decimo ad edictum. Minoribus uiginti quinque annis subuenitur
|
6.pr.1
|
per in integrum restitutionem non solum, cum de bonis eorum aliquid minuitur, sed etiam
|
|
cum intersit ipsorum litibus et sumptibus non uexari.
|
|
Idem libro undecimo ad edictum. Ait praetor: 'gestum esse dicetur'. gestum
|
7.pr.1
|
sic accipimus qualiterqualiter, siue contractus sit, siue quid aliud contigit. Proinde si emit
|
1.1
|
aliquid, si uendidit, si societatem coit, si mutuam pecuniam accepit, et captus est, ei suc-
|
|
curretur. Sed et si ei pecunia a debitore paterno soluta sit uel proprio et hanc perdidit,
|
2.1
|
dicendum est ei subueniri, quasi gestum sit cum eo. et ideo si minor conueniat debitorem,
|
|
adhibere debet curatores, ut ei soluatur pecunia: ceterum non ei compelletur soluere.
|
|
sed hodie solet pecunia in aedem deponi, ut Pomponius libro uicensimo octauo scribit, ne
|
|
uel debitor ultra usuris oneretur uel creditor minor perdat pecuniam, aut curatoribus solui,
|
5
|
si sunt. permittitur etiam ex constitutione principum debitori compellere adulescentem ad
|
|
petendos sibi curatores. quid tamen: si praetor decernat soluendam pecuniam minori sine
|
|
curatoribus et soluerit, an possit esse securus? dubitari potest: puto autem, si allegans
|
|
minorem esse compulsus sit ad solutionem, nihil ei imputandum: nisi forte quasi aduersus
|
|
iniuriam appellandum quis ei putet. sed credo praetorem hunc minorem in integrum re-
|
10
|
stitui uolentem auditurum non esse. Non solum autem in his ei succurritur, sed etiam in
|
3.1
|
interuentionibus, ut puta si fideiussorio nomin<e> se uel rem suam obligauit. Pomponius
|
|
autem uidetur adquiescere distinguentibus: arbiter ad fideiussores probandos constitutus
|
|
eum probauit an uero ipse aduersarius? mihi autem semper succurrendum uidetur, si minor
|
|
sit et se cir<cum>uentum doceat. Sed et in iudiciis subuenitur, siue dum agit siue dum
|
4.1
|
conuenitur captus sit. Sed et si hereditatem minor adiit minus lucrosam, succurritur ei ut
|
5.1
|
se possit abstinere: nam et hic <ca>ptus est. idem et in bonorum possessione uel alia succes-
|
|
sione. non solum autem filius, qui se miscuit paternae hereditati, sed et si aliquis sit ex
|
|
necessariis minor annis, simili modo restitutionem impetrabit, ueluti si seruus sit cum liber-
|
|
tate institutus: dicendum enim erit, si se miscuit, posse ei subueniri aetatis beneficio, ut
|
5
|
habeat bonorum suorum separationem. plane qui post aditam hereditatem restituitur, debet
|
|
praestare, si quid ex hereditate in rem eius peruenit nec periit per aetatis inbecillitatem.
|
|
Hodie certo iure utimur, ut et in lucro minoribus succurratur.
|
6.1
|
Pomponius quoque libro
|
7.1
|
uicensimo octauo scribit et si sine dolo cuiusquam legatum repudiauerit, uel in optionis
|
|
legato captus sit dum elegit deteriorem, uel si duas res promiserit illam aut illam et
|
|
pretiosiorem dederit, debere subueniri: et subueniendum est. Quaesitum est ex eo, quod
|
8.1
|
in lucro quoque minoribus subueniendum dicitur, si res eius uenierit et existat qui plus
|
|
liceatur, an in integrum propter lucrum re<s>tituendus sit? et cottidie praetores eos restituunt,
|
|
ut rursum admittatur licitatio. idem faciunt et in his rebus, quae seruari eis debent. quod
|
|
circumspecte erit faciendum: ceterum nemo accedet ad emptionem rerum pupillarium, nec
|
5
|
si bona fide distrahantur. et destricte probandum est in rebus, quae fortuitis casibus
|
|
subiectae sunt, non esse minori aduersus emptorem succurrendum, nisi aut sordes aut eui-
|
|
dens gratia tutorum siue curatorum doceatur. Restitutus autem cum se hereditati misceat
|
9.1
|
uel eam adeat quam repudiauit, rursus restitui poterit, ut se abstineat: et hoc et rescriptum
|
|
et responsum est. Sed quod Papinianus libro secundo responsorum ait minori substitutum
|
10.1
|
seruum necessarium repudiante quidem hereditatem minore necessarium fore, et si fuerit
|
|
restitutus minor, liberum nihilo minus remanere: si autem prius minor adiit hereditatem,
|
|
mox abstentus est, substitutum pupillo seruum cum libertate non posse heredem existere
|
|
neque liberum esse: non per omnia uerum est. nam si non est soluendo hereditas, absti-
|
5
|
nente se herede et diuus Pius rescripsit et imperator noster, et quidem in extraneo pupillo
|
|
locum fore necessario substituto. et quod ait liberum manere, tale est, quasi non et heres
|
|
maneat, cum pupillus impetrat restitutionem posteaquam abstentus est: cum enim pupillus
|
|
heres non fiat, sed utiles actiones habeat, sine dubio heres manebit, qui semel extitit. Item
|
11.1
|
si non prouocauit intra diem, subuenitur ut prouocet: finge enim hoc desiderare. Item et
|
12.1
|
in eremodiciis ei subuenitur. constat autem omnis aetatis hominibus restaura-
|
|
tionem eremodicii praestari, si se doceant ex iusta causa afuisse.
|
|
Hermogenianus libro primo iuris epitomarum. Minor etiam si quasi contu-
|
8.pr.1
|
max condemnatus sit, in integrum restitutionis auxilium implorabit.
|
|
Ulpianus libro undecimo ad edictum. Si ex causa iudicati pignora minoris
|
9.pr.1
|
capta sint et distracta, mox restitutus sit aduersus sententiam praesidis uel procuratoris
|
|
Caesaris, uidendum, an ea reuocari debeant, quae distracta sunt: nam illud certum est
|
|
pecuniam ex causa iudicati solutam ei restituendam. sed interest ipsius corpora potius
|
|
habere: et puto interdum permittendum, id est si grande damnum sit minoris. In dotis
|
1.1
|
quoque modo mulieri subuenitur, si ultra uires patrimonii uel totum patrimonium circum-
|
|
scripta in dotem dedit. Nunc uidendum minoribus utrum in contractibus captis dumtaxat
|
2.1
|
subueniatur, an etiam delinquentibus: ut puta dolo aliquid minor fecit in re deposita uel
|
|
commodata uel alias in contractu, an ei subueniatur, si nihil ad eum peruenit? et placet
|
|
in delictis minoribus non subueniri. nec hic itaque subuenietur. nam et si furtum fecit
|
|
uel damnum iniuria dedit, non ei subuenietur. sed si, cum ex damno dato confiteri possit
|
5
|
ne dupli teneatur, maluit negare: in hoc solum restituendus sit, ut pro confesso habeatur.
|
|
ergo et si potuit pro fure damnum decidere magis quam actionem dupli uel quadrupli pati,
|
|
ei subuenietur. Si mulier, cum culpa diuertisset, uelit sibi subueniri, uel si maritus, puto
|
3.1
|
restitutionem non habendam: est enim delictum non modicum. nam et si adulterium minor
|
|
commisit, ei non subuenitur. Papinianus ait, si maior annis uiginti minor uiginti quin-
|
4.1
|
que se in seruitutem uenire patiatur, id est si pretium participatus est, non solere restitui:
|
|
sed hoc merito, quoniam res nec capit restitutionem cum statum mutat. Si in com-
|
5.1
|
missum incidisse uectigalis dicatur, erit in integrum restitutio. quod sic erit accipiendum,
|
|
si non dolus ipsorum interueniat: ceterum cessabit restitutio. Aduersus libertatem quoque
|
6.1
|
minori a praetore subueniri impossibile est,
|
|
Paulus libro undecimo ad edictum. nisi ex magna causa hoc a principe
|
10.pr.1
|
fuerit consecutus.
|
|
Ulpianus libro undecimo ad edictum. Uerum uel de dolo uel utilis actio
|
11.pr.1
|
erit in id quod minoris interfuit non manumitti: proinde quidquid hic haberet, si non manu-
|
|
misisset, id ei nunc praestabitur. sed et nomine earum rerum, quas dominicas seruus manu-
|
|
missus supprimebat, competunt aduersus eum actiones ad exhibendum et furti et condictio,
|
|
uidelicet quoniam et manumissus eas contrectabat. ceterum ex delicto in seruitutem facto
|
5
|
domino aduersus eum post libertatem actio non competit: et hoc rescripto diui Seueri con-
|
|
tinetur. Quid si minor uiginti quinque annis, maior uiginti hac lege uendiderit, ut manu-
|
1.1
|
mittatur? ideo proposui maiorem uiginti, quoniam et Scaeuola scribit libro quarto decimo
|
|
quaestionum et magis est, ut sententia constitutionis diui Marci ad Aufidium Uictorinum
|
|
hunc, id est minorem uiginti annis non complectatur. quare uidendum, an maiori uiginti
|
|
annis subueniatur: et si quidem ante desideret, quam libertas competat, audietur: sin uero
|
5
|
postea, non possit. item quaeri potest, si is qui emit hac lege minor sit, an restitui possit.
|
|
et si quidem nondum libertas competit, erit dicendum posse ei subueniri: sin uero postea-
|
|
quam dies uenit, uoluntas maioris uenditoris libertatem imponit. Ex facto quaesitum est:
|
2.1
|
adulescentes quidam acceperant curatorem Saluianum quendam nomine: hic cum curam
|
|
administrasset, beneficio principis urbicam procurationem erat adeptus et apud praetorem
|
|
se a cura adulescentium excusauerat absentibus eis: adulescentes adierant praetorem de-
|
|
siderantes in integrum aduersus eum restitui, quod esset contra constitutiones excusatus.
|
5
|
cum enim susceptam tutelam non alii soleant deponere, quam qui trans mare rei publicae
|
|
causa absunt uel hi qui circa principem sunt occupati, ut in consiliarii Menandri Arrii per-
|
|
sona est indultum, meruisset autem Saluianus excusationem, adulescentes quasi capti in
|
|
integrum restitui a praetore desiderauerant. Aetrius Seuerus quia dubitabat, ad imperato-
|
|
rem Seuerum rettulit: ad quam consultationem successor<i> eius Uenidio Quieto rescripsit
|
10
|
nullas partes esse praetoris: neque enim contractum proponi cum minore annis uiginti
|
|
quinque: sed principes interuenire et reducere hunc ad administrationem, qui perperam
|
|
esset a praetore excusatus. Sciendum est autem non passim minoribus subueniri, sed causa
|
3.1
|
cognita, si capti esse proponantur. Item non restituetur, qui sobrie rem suam administrans
|
4.1
|
occasione damni non inconsulte accidentis, sed fato uelit restitui: nec enim euentus damni
|
|
restitutionem indulget, sed inconsulta facilitas. et ita et Pomponius libro uicensimo octauo
|
|
scripsit. unde Marcellus apud Iulianum notat, si minor sibi seruum necessarium compara-
|
|
uerit, mox decesserit, non debere eum restitui: neque enim captus est emendo sibi rem
|
5
|
pernecessariam, licet mortalem. Si locupleti heres extitit et subito hereditas lapsa sit (puta
|
5.1
|
praedia fuerunt quae chasmate perierunt, insulae exustae sunt, serui fugerunt aut deces-
|
|
serunt): Iulianus quidem libro quadragensimo sexto sic loquitur, quasi possit minor in
|
|
integrum restitui. Marcellus autem apud Iulianum notat cessare in integrum restitutionem:
|
|
neque enim aetatis lubrico captus est adeundo locupletem hereditatem, et quod fato con-
|
5
|
tingit, cuiuis patri familias quamuis diligentissimo possit contingere. sed haec res adferre
|
|
potest restitutionem minori, si adiit hereditatem, in qua res erant multae mortales uel
|
|
praedia urbana, aes autem alienum graue, quod non prospexit posse euenire, ut demo-
|
|
riantur mancipia, praedia ruant, uel quod non cito distraxerit haec, quae multis casibus
|
|
obnoxia sunt. Item quaeritur, si minor aduersus minorem restitui desiderat, an sit audien-
|
6.1
|
dus. et Pomponius simpliciter scribit non restituendum. puto autem inspiciendum a prae-
|
|
tore, quis captus sit: proinde si ambo capti sunt, uerbi gratia minor minori pecuniam dedit
|
|
et ille perdidit, melior est causa secundum Pomponium eius, qui accepit et uel dilapidauit
|
|
uel perdidit. Plane si minor annis cum filio familias maiore contraxerit, et Iulianus libro
|
7.1
|
quarto digestorum et Marcellus libro secundo digestorum scribit posse in integrum restitui,
|
|
ut magis aetatis ratio quam senatus consulti habeatur.
|
|
Gaius libro quarto ad edictum prouinciale. Si apud minorem mulier pro
|
12.pr.1
|
alio intercesserit, non est ei actio in mulierem danda, sed perinde atque ceteri per ex-
|
|
ceptionem summoueri debet: scilicet quia communi iure in priorem debitorem ei actio re-
|
|
stituitur. haec si soluendo sit prior debitor: alioquin mulier non utetur senatus consulti
|
|
auxilio
|
5
|
Ulpianus libro undecimo ad edictum. In causae cognitione uersabitur, utrum
|
13.pr.1
|
soli ei succurrendum sit, an etiam his qui pro eo obligati sunt, ut puta fideiussoribus.
|
|
itaque si cum scirem minorem et ei fidem non haberem, tu fideiusseris pro eo, non est
|
|
aequum fideiussori in necem meam subueniri, sed potius ipsi deneganda erit mandati actio.
|
|
in summa perpendendum erit praetori, cui potius subueniat, utrum creditori an fideiussori:
|
5
|
nam minor captus neutri tenebitur. facilius in mandatore dicendum erit non debere ei sub-
|
|
uenire: hic enim uelut adfirmator fuit et suasor, ut cum minore contraheretur. unde tractari
|
|
potest, minor in integrum restitutionem utrum aduersus creditorem an et aduersus fide-
|
|
iussorem implorare debeat. et puto tutius aduersus utrumque: causa enim cognita et prae-
|
|
sentibus aduersariis uel si per contumaciam desint in integrum restitutiones perpendendae
|
10
|
sunt. Interdum autem restitutio et in rem datur minori, id est aduersus rei eius possesso-
|
1.1
|
rem, licet cum eo non sit contractum. ut puta rem a minore emisti et alii uendidisti:
|
|
potest desiderare interdum aduersus possessorem restitui, ne rem suam perdat uel re sua
|
|
careat, et hoc uel cognitione praetoria uel rescissa alienatione dato in rem iudicio. Pom-
|
|
ponius quoque libro uicensimo octauo scribit Labeonem existimasse, si minor uiginti quin-
|
5
|
que annis fundum uendidit et tradidit, si emptor rursus eum alienauit, si quidem emptor
|
|
sequens scit rem ita gestam, restitutionem aduersus eum faciendam: si ignorauit et prior
|
|
emptor soluendo esset, non esse faciendam: sin uero non esset soluendo, aequius esse
|
|
minori succurri etiam aduersus ignorantem, quamuis bona fide emptor est.
|
|
Paulus libro undecimo ad edictum. Plane quamdiu is qui a minore <re>m ac-
|
14.pr.1
|
cepit aut heres eius idoneus sit, nihil noui constituendum est in eum, qui rem bona fide
|
|
emerit, idque et Pomponius scribit.
|
|
Gaius libro quarto ad edictum prouinciale. Sed ubi restitutio datur, poste-
|
15.pr.1
|
rior emptor reuerti ad auctorem suum poterit: per plures quoque personas si emptio am-
|
|
bulauerit, idem iuris erit.
|
|
Ulpianus libro undecimo ad edictum. In causae cognitione etiam hoc uer-
|
16.pr.1
|
sabitur, num forte alia actio possit competere citra in integrum restitutionem. nam si com-
|
|
muni auxilio et mero iure munitus sit, non debet ei tribui extraordinarium auxilium: ut
|
|
puta cum pupillo contractum est sine tutoris auctoritate nec locupletior factus est. Item
|
1.1
|
relatum est apud Labeonem, si minor circumscriptus societatem coierit uel etiam donationis
|
|
causa, nullam esse societatem nec inter maiores quidem et ideo cessare partes praetoris:
|
|
idem et Ofilius respondit: satis enim ipso iure munitus est. Pomponius quoque refert libro
|
2.1
|
uicensimo octauo, cum quidam heres rogatus esset f<r>atris filiae complures res dare ea con-
|
|
dicione, ut, si sine liberis decessisset, restitueret eas heredi et haec defuncto herede heredi
|
|
eius cauisset se restituturam, Aristonem putasse in integrum restituendam. sed et illud
|
|
Pomponius adicit, quod potuit incerti condici haec cautio etiam a maiore: non enim ipso
|
5
|
iure, sed per condictionem munitus est. Et generaliter probandum est, ubi contractus non
|
3.1
|
ualet, pro certo praetorem se non debere interponere. Idem Pomponius ait in pretio em-
|
4.1
|
ptionis et uenditionis naturaliter licere contrahentibus se circumuenire. Nunc uidendum,
|
5.1
|
qui in integrum restituere possunt. et tam praefectus urbi quam alii magistratus pro iuris-
|
|
dictione sua restituere in integrum possunt, tam in aliis causis quam contra sententiam suam.
|
|
Hermogenianus libro primo iuris epitomarum. Praefecti etiam praetorio ex
|
17.pr.1
|
sua sententia in integrum possunt restituere, quamuis appellar<i> ab his non possit. haec
|
|
idcirco tam uarie, quia appellatio quidem iniquitatis sententiae querellam, in integrum uero
|
|
restitutio erroris proprii ueniae petitionem uel aduersarii circumuentionis allegationem
|
|
continet.
|
5
|
Ulpianus libro undecimo ad edictum. Minor autem magistratus contra sen-
|
18.pr.1
|
tentiam maiorum non restituet. Si autem princeps sententiam dixit, perraro solet permittere
|
1.1
|
restitutionem et induci in auditorium suum eum, qui per infirmitatem aetatis captum se
|
|
dicat, dum ea, quae pro causa sunt, dicta non allegat uel ab aduocatis proditum queratur.
|
|
denique Glabrionem Acilium diuus Seuerus et imperator Antoninus non audierunt incolorate
|
|
restitui desiderantem aduersus fratrem post speciem in auditorio eorum finitam. Sed et
|
2.1
|
Percennio Seuero contra res bis iudicatas in integrum restitui diuus Seuerus et imperator
|
|
Antoninus permiserunt in auditorio suo examinari. Idem imperator Licinnio Frontoni re-
|
3.1
|
scripsit insolitum esse post sententiam uice sua ex appellatione dictam alium in integrum
|
|
restitutionem tribuere nisi solum principem. Sed et si ab imperatore iudex datus cognoscat,
|
4.1
|
restitutio ab alio nisi a principe, qui iudicem destinauit, non fiet. Non solum autem <m>i-
|
5.1
|
noribus, uerum successoribus quoque minorum datur in integrum restitutio, etsi sint ipsi
|
|
maiores.
|
|
Idem libro tertio decimo ad edictum. Interdum tamen successori plus quam
|
19.pr.1
|
annum dabimus, ut est edicto expressum, si forte aetas ipsius subueniat: nam post annum
|
|
uicensimum quintum habebit legitimum tempus. hoc enim ipso deceptus uidetur, quod,
|
|
cum posset restitui intra tempus statutum ex persona defuncti, hoc non fecit. plane si de-
|
|
functus ad in integrum restitutionem modicum tempus ex anno utili habuit, huic heredi
|
5
|
minori post annum uicensimum quintum completum non totum statutum tempus dabimus
|
|
ad in integrum restitutionem, sed id dumtaxat tempus, quod habuit is cui heres extitit.
|
|
Idem libro undecimo ad edictum. Papinianus libro secundo responsorum ait exuli re-
|
20.pr.1
|
uerso non debere prorogari tempus in integrum restitutionis statutum, quia afuit, cum po-
|
|
tuerit adire praetorem per procuratorem, nec dixit, uel praesidem ubi erat. sed quod idem
|
|
dicit et indignum esse propter irrogatam poenam, non recte: quid enim commune habet
|
|
delictum cum uenia aetatis? Si quis tamen maior uiginti quinque annis intra
|
1.1
|
tempus restitutionis statutum contestatus postea destiterit, nihil ei proficit ad in integrum
|
|
restitutionem contestatio, ut est saepissime rescriptum.
|
|
Idem libro decimo ad edictum. Destitisse autem is uidetur non
|
21.pr.1
|
qui distulit, sed qui liti renuntiauit in totum.
|
|
Idem libro undecimo ad edictum. In integrum uero restitutione postulata
|
22.pr.1
|
aduersus aditionem a minore factam, si quid legatis expensum est, uel pretia eorum qui
|
|
ad libertatem aditione eius peruenerunt, a minore refundenda non sunt. quemadmodum per
|
|
contrarium cum minor restituitur ad adeundam hereditatem, quae antea gesta erant per
|
|
curatorem bonorum decreto praetoris ad distrahenda bona secundum iuris formam consti-
|
5
|
tutum, rata esse habenda Calpurnio Flacco Seuerus et Antoninus rescripserunt.
|
|
Paulus libro undecimo ad edictum. Cum mandatu patris filius familias res
|
23.pr.1
|
administraret, non habet beneficium restitutionis: nam et si alius ei mandasset, non suc-
|
|
curreretur, cum eo modo maiori potius consuleretur, cuius damno res sit cessura. sed si
|
|
euentu damnum minor passurus sit, quia quod praestiterit seruare ab eo cuius negotia
|
|
gessit non potest, quia is non erit soluendo, sine dubio praetor interueniet. si autem ipse
|
5
|
dominus minor sit, procurator uero maioris aetatis, non potest facile dominus audiri, nisi
|
|
si mandatu eius gestum erit nec a procuratore seruari res possit. ergo et si procuratorio
|
|
nomine minor circumscriptus sit, imputari debet hoc domino, qui tali commisit sua negotia.
|
|
idque et Marcello placet.
|
|
Paulus libro primo sententiarum. Quod si minor sua sponte negotiis ma-
|
24.pr.1
|
ioris interuenerit, restituendus erit, ne maiori damnum accidat. quod si hoc facere <re>cusa-
|
|
uerit, tunc si conuentus fuerit negotiorum gestorum, aduersus hanc actionem non restituitur:
|
|
sed compellendus est sic ei cedere auxilio in integrum restitutionis, ut procuratorem eum
|
|
in rem suam faciat, ut possit per hunc modum damnum sibi propter minorem contingens
|
5
|
resarcire. Non semper autem ea, quae cum minoribus geruntur, rescindenda sunt, sed ad
|
1.1
|
bonum et aequum redigenda sunt, ne magno incommodo huius aetatis homines adficiantur
|
|
nemine cum his contrahente et quodammodo commercio eis interdicetur. itaque nisi aut
|
|
manifesta circumscriptio sit aut tam neglegenter in ea causa uersati sunt, praetor inter-
|
|
ponere se non debet. Scaeuola noster aiebat, si quis iuuenili leuitate ductus omiserit uel
|
2.1
|
repudiauerit hereditatem uel bonorum possessionem, si quidem omnia in integro sint, omni-
|
|
modo audiendus est: si uero iam distracta hereditate et negotiis finitis ad pa-
|
|
ratam pecuniam laboribus substituti ueniat, repellendus est: multoque parcius ex hac causa
|
|
heredem minoris restituendum esse. Si seruus uel filius familias minorem circum-
|
3.1
|
scripserit, pater dominusue quod ad eum peruenerit restituere iubendus est, quod non per-
|
|
uenerit ex peculio eorum praestare: si ex neutro satisfiet et dolus serui interuenerit, aut
|
|
uerberibus castigandus aut noxae dedendus erit. sed et si filius familias hoc fecit, ob do-
|
|
lum suum condemnabitur. Restitutio autem ita facienda est, ut unusquisque integrum ius
|
4.1
|
suum recipiat. itaque si in uendendo fundo circumscriptus restituetur, iubeat praetor emp-
|
|
torem fundum cum fructibus reddere et pretium recipere, nisi si tunc dederit, cum eum
|
|
perditurum non ignoraret: sicuti facit in ea pecunia, quae ei consumpturo creditur, sed
|
|
parcius in uenditione, quia aes alienum ei soluitur, quod facere necesse est, credere autem
|
5
|
non est necesse. nam et si origo contractus ita constitit, ut infirmanda sit, si tamen ne-
|
|
cesse fuit pretium solui, non omnimodo emptor damno adficiendus est. Ex hoc edicto nulla
|
5.1
|
propria actio uel cautio proficiscitur: totum enim hoc pendet ex praetoris cognitione.
|
|
Gaius libro quarto ad edictum prouinciale. Illud nullam habet dubitationem,
|
25.pr.1
|
quin minor si non debitum soluerit ex ea causa, ex qua iure ciuili repetitio non est danda,
|
|
sit ei utilis actio ad repetendum: cum et maioribus uiginti quinque annis iustis ex causis
|
|
dari solet repetitio. Si talis interueniat iuuenis, cui praestanda sit restitutio, ipso postu-
|
1.1
|
lante praestari debet aut procuratori eius, cui id ipsum nominatim mandatum sit: qui uero
|
|
generale mandatum de uniuersis negotiis gerendis alleget, non debet audiri.
|
|
Paulus libro undecimo ad edictum. Quod si de speciali mandatu dubitetur,
|
26.pr.1
|
cum restitutio postuletur, interposita stipulatione ratam rem dominum habiturum rei potest
|
|
mederi. Quod si is, qui circumscripsisse dicitur, absit, defensor eius satis iudicatum solui
|
1.1
|
dare debebit.
|
|
Gaius libro quarto ad edictum prouinciale. Patri pro filio omnimodo prae-
|
27.pr.1
|
standa restitutio est, licet filius restitui nolit, quia patris periculum agitur qui de peculio
|
|
tenetur. ex quo apparet ceteros cognatos uel adfines alterius esse condicionis, nec aliter
|
|
audiri oportere, quam si ex uoluntate adulescentis postulent aut eius uitae sit iste adu-
|
|
lescens, ut merito etiam bonis ei debeat interdici. Si pecuniam, quam mutuam minor ac-
|
1.1
|
cepit, dissipauit, denegare debet proconsul creditori aduersus eum actionem. quod si egenti
|
|
minor crediderit, ulterius procedendum non est, quam ut iubeatur iuuenis actionibus suis,
|
|
quas habet aduersus eum cui ipse credidisset, cedere creditori suo. praedium quoque si ex
|
|
ea pecunia pluris quam oporteret emit, ita temperanda res erit, ut iubeatur uenditor red-
|
5
|
dito pretio reciperare praedium, ita ut sine alterius damno etiam creditor a iuuene suum
|
|
consequatur. ex quo scilicet simul intellegimus, quid obseruari oporteat, si sua pecunia
|
|
pluris quam oportet emerit, ut tamen hoc e<t> superiore casu uenditor, qui pretium reddidit,
|
|
etiam usuras, quas ex ea pecunia percepit aut percipere potuit, reddat, et fructus, quibus
|
|
locupletior factus est iuuenis, recipiat. item ex diuerso si minore pretio quam oportet uen-
|
10
|
diderit adulescens, emptor quidem iuberi debebit praedia cum fructibus restituere, iuuenis
|
|
autem eatenus ex pretio reddere, quatenus ex ea pecunia locupletior est. Si minor annis
|
2.1
|
uiginti quinque sine causa debitori acceptum tulerit, non solum in ipsum, sed et in fide-
|
|
iussores et in pignora actio restitui debet. et si ex duobus reis alteri acceptum tulerit, in
|
|
utrumque restituenda est actio. Ex hoc intellegimus, si damnosam sibi nouationem fecerit,
|
3.1
|
forte si ab idoneo debitore ad inopem nouandi causa transtulerit obligationem, oportere
|
|
eum in priorem debitorem restitui. Aduersus eos quoque restitutio praestanda est, quorum
|
4.1
|
de dolo agere non permittitur, nisi quaedam personae speciali lege exceptae sint.
|
|
Celsus libro secundo digestorum. Cum minor quam quinque et uiginti annis
|
28.pr.1
|
aduersus eum, cum quo tutelae egit, restituitur, non ideo tutori contrarium tutelae iudi-
|
|
cium restituendum est.
|
|
Modestinus libro secundo responsorum. Etiamsi patre eodemque tutore
|
29.pr.1
|
auctore pupillus captus probari possit, curatorem postea ei datum nomine ipsius in in-
|
|
tegrum restitutionem postulare non prohiberi. Ex causa curationis condemnata pupilla ad-
|
1.1
|
uersus unum caput sententiae restitui uolebat, et quia uidetur in ceteris litis speciebus re-
|
|
leuata fuisse, actor maior aetate, qui adquieuit tunc temporis sententiae, dicebat totam
|
|
debere litem restaurari. Herennius Modestinus respondit, si species, in qua pupilla in in-
|
|
tegrum restitui desiderat, ceteris speciebus non cohaeret, nihil proponi, cur a tota sententia
|
5
|
recedi actor postulans audiendus est. Si hereditate patris aetatis beneficio in integrum
|
2.1
|
restitutus abstinuit se nemine de creditoribus paternis praesente uel ad agendum a prae<si>de
|
|
euocato, an ea restitutio recte facta uideatur, quaeritur. Herennius Modestinus respondit,
|
|
cum non euocatis creditoribus in integrum restitutionis decretum interpositum proponatur,
|
|
minime id creditoribus praeiudicasse.
|
5
|
Papinianus libro tertio quaestionum. Si filius emancipatus, contra tabulas
|
30.pr.1
|
non accepta possessione, post inchoatam restitutionis quaestionem, legatum ex testamento
|
|
patris maior uiginti quinque annis petisset, liti renuntiare uidetur, cum et si bonorum posses-
|
|
sionis tempus largiretur, electo iudicio defuncti repudiatum beneficium praetoris existimaretur.
|
|
Idem libro nono responsorum. Si mulier, postquam heres extitit, propter aeta-
|
31.pr.1
|
tem abstinendi causa in integrum restituta fuerit, seruos hereditarios ex fideicommisso ab
|
|
ea recte manumissos retinere libertatem respondi: nec erunt cogendi uiginti aureos pro
|
|
libertate retinenda dependere, quam iure optimo consecuti uidentur. nam et si quidam ex
|
|
creditoribus pecuniam suam ante restitutionem ab ea reciperassent, ceterorum querella
|
5
|
contra eos qui acceperunt ut pecunia communicetur, non admittetur.
|
|
Paulus libro primo quaestionum. Minor uiginti quinque annis adito praeside
|
32.pr.1
|
ex aspectu corporis falso probauit perfectam aetatem: curatores cum intellexissent esse
|
|
minorem perseuerauerunt in administratione: m<e>dio tempore post probatam aetatem ante
|
|
impletum uicensimum quintum annum solutae sunt adulescenti pecuniae debitae easque
|
|
male consumpsit. quaero cuius sit periculum: et quid si curatores quoque in eodem errore
|
5
|
perseuerassent, ut putarent maiorem esse et abstinuissent se ab administratione, curationem
|
|
etiam restituissent, an periculum temporis, quod post probatam aetatem cessit, ad eos per-
|
|
tineat? respondi: hi, qui debita exsoluerunt, liberati iure ipso non debent iterum conueniri.
|
|
plane curatores, qui scientes eum minorem esse perseuerauerunt in eodem officio, non de-
|
|
buerunt eum pati accipere pecunias debitas et debebunt hoc nomine conueniri. quod si et
|
10
|
ipsi decreto praesidis crediderunt et administrare cessauerunt uel etiam rationem reddide-
|
|
runt, similes sunt ceteris debitoribus, ideoque non conueniuntur.
|
|
Aburnius Ualens libro sexto fideicommissorum. Si minor uiginti quinque
|
33.pr.1
|
annis seruum suum, qui pluris, quam in testamento ei legatum sit, manumittere rogatus
|
|
fuerit et legatum acceperit, non cogendum praestare libertatem, si legatum reddere paratus
|
|
sit, Iulianus respondit: ut quemadmodum maioribus liberum sit non accipere, si nolint
|
|
manumittere, sic huic reddenti legatum necessitas manumittendi remittatur.
|
5
|
Paulus libro primo sententiarum. Si minor uiginti quinque annis filio fa-
|
34.pr.1
|
milias minori pecuniam credidit, melior est causa consumentis, nisi locupletior ex hoc in-
|
|
ueniatur litis contestatae tempore is qui accepit. Minores si in iudicem compromiserunt et
|
1.1
|
tutore auctore stipulati sunt, integri restitutionem aduersus talem obligationem iure de-
|
|
siderant.
|
|
Hermogenianus libro primo iuris epitomarum. Si in emptionem penes se
|
35.pr.1
|
collatam minor adiectione ab alio superetur, implorans in integrum restitutionem audietur,
|
|
si eius interesse emptam ab eo rem fuisse adprobetur, ueluti quod maiorum eius fuisset:
|
|
<ita> tamen ut id, quod ex licitatione accessit, ipse offerat uenditori.
|
|
Paulus libro quinto sententiarum. Minor uiginti quinque annis omissam al-
|
36.pr.1
|
legationem per in integrum restitutionis auxilium repetere potest.
|
|
Tryphoninus libro tertio disputationum. Auxilium in integrum restitutionis
|
37.pr.1
|
exsecutionibus poenarum paratum non est: ideoque iniuriarum iudicium semel omissum
|
|
repeti non potest. Sed et in sexaginta diebus praeteritis, in quibus iure mariti sine ca-
|
1.1
|
lumnia uir accusare mulierem adulterii potest, denegatur ei in integrum restitutio: quod
|
|
ius omissum si nunc repetere uult, quid aliud quam delicti ueniam, id est calumniae de-
|
|
precatur? et cum neque in delictis neque in calumniatoribus praetorem succurrere oportere
|
|
certi iuris sit, cessabit in integrum restitutio. in delictis autem minor annis uiginti quinque
|
5
|
non meretur in integrum restitutionem, utique atrocioribus, nisi quatenus interdum miseratio
|
|
aetatis ad mediocrem poenam iudicem produxerit. sed ut ad legis Iuliae de adulteriis
|
|
coercendis praecepta ueniamus, utique nulla deprecatio adulterii poenae est, si se minor
|
|
annis adulterum fateatur. dixi, nec si quid eorum commiserit, quae pro adulterio eadem
|
|
lex punit, ueluti si adulterii damnatam sciens uxorem duxerit, aut in adulterio deprehen-
|
10
|
sam uxorem non dimiserit, quaestumue de adulterio uxoris fecerit, pretiumue pro comperto
|
|
stupro acceperit, aut domum praebuerit ad stuprum adulteriumue in eam committendum:
|
|
et non sit aetatis excusatio aduersus praecepta legum ei, qui dum leges inuocat, contra
|
|
eas committit.
|
|
Paulus libro primo decretorum. Aemilius Larianus ab Ouinio fundum Ruti-
|
38.pr.1
|
lianum lege commissoria emerat data parte pecuniae, ita ut si intra duos menses ab em-
|
|
ptione reliqui pretii partem dimidiam non soluisset, inemptus esset, item si intra alios duos
|
|
menses reliquum pretium non numerasset, similiter esset inemptus. intra priores duos men-
|
|
ses Lariano defuncto Rutiliana pupillaris aetatis success<e>rat, cuius tutores in solutione ces-
|
5
|
sauerunt. uenditor denuntiationibus tutoribus saepe datis post annum eandem possessionem
|
|
Claudio Telemacho uendiderat. pupilla in integrum restitui desiderabat: uicta tam apud
|
|
praetorem quam apud praefectum urbi prouocauerat. putabam bene iudicatum, quod pater
|
|
eius, non ipsa contraxerat: imperator autem motus est, quod dies committendi in tempus
|
|
pupillae incidisset eaque effecisset, ne pareretur legi uenditionis. dicebam posse magis ea
|
10
|
ratione restitui eam, quod uenditor denuntiando post diem, quo placuerat esse commissum,
|
|
et pretium petendo recessisse a lege sua uideretur: non me moueri quod dies postea tran-
|
|
sisset, non magis quam si creditor pignus distraxisset, post mortem debitoris die solutionis
|
|
finita. quia tamen lex commissoria displicebat ei, pronuntiauit in integrum restituendam.
|
|
mouit etiam illud imperatorem, quod priores tutores, qui non restitui desiderassent, suspecti
|
15
|
pronuntiati erant. Quod dicitur non solere filiis familias post emancipationem adhuc mino-
|
1.1
|
ribus succurri in his, quae omississent manentes in potestate, tunc recte dicitur, cum patri
|
|
adquirere possunt.
|
|
Scaeuola libro secundo digestorum. Intra utile tempus restitutionis apud
|
39.pr.1
|
praesidem petierunt in integrum restitutionem minores et de aetate sua probauerunt: dicta
|
|
pro aetate sententia aduersarii, ut impedirent cognitionem praesidis, ad imperatorem ap-
|
|
pellauerunt: praeses in euentum appellationis cetera cognitionis distulit. quaesitum est: si
|
|
finita appellationis apud imperatorem cognitione et iniusta appellatione pronuntiata egressi
|
5
|
aetatem depraehendantur, an cetera negotii implere possunt, cum per eos non steterit, quo
|
|
minus res finem accipiat? respondi secundum ea quae proponuntur perinde cognosci atque
|
|
si nunc intra aetatem essent. Uendentibus curatoribus minoris fundum emptor extitit Lucius
|
1.1
|
Titius et sex fere annis possedit et longe longeque rem meliorem fecit: quaero, cum sint
|
|
idonei curatores, an minor aduersus Titium emptorem in integrum restitui possit. respondi
|
|
ex omnibus quae proponerentur uix esse eum restituendum, nisi si maluerit omnes expensas,
|
|
quas bona fide emptor fecisse adprobauerit, ei praestare, maxime cum sit ei paratum promp-
|
5
|
tum auxilium curatoribus eius idoneis constitutis.
|
|
Ulpianus libro quinto opinionum. Minor annis uiginti quinque, cui fideicom-
|
40.pr.1
|
missum solui pronuntiatum erat, cauerat id se accepisse et cautionem eidem debitor quasi
|
|
creditae pecuniae fecerat. in integrum restitui potest, quia partam ex causa iudicat<i> per-
|
|
secutionem nouo contractu ad initium alterius petitionis redegerat. Praedia patris sui minor
|
1.1
|
annis uiginti quinque ob debita rationis tutelae aliorum, quam pater administrauerat, in
|
|
solutum inconsulte dedit: ad suam aequitatem per in integrum restitutionem reuocanda res
|
|
est, usuris pecuniae, quam constiterit, ex tutela deberi, reputatis et cum quantitate fructuum
|
|
perceptorum compensatis.
|
5
|
Iulianus libro quadragensimo quinto digestorum. Si iudex circumuento in
|
41.pr.1
|
uenditione adulescenti iussit fundum restitui eumque pretium emptori reddere, et hic nolit
|
|
<uti> hac in integrum restitutione paenitentia acta, exceptionem utilem aduersus petentem
|
|
pretium quasi ex causa iudicati adulescens habere poterit, quia unicuique licet contemnere
|
|
haec, quae pro se introducta sunt. nec queri poterit uenditor, si restitutus fuerit in eam
|
5
|
causam, in qua se ipse constituit et quam mutare non potuisset, si minor auxilium prae-
|
|
toris non implorasset.
|
|
Ulpianus libro secundo de officio proconsulis. Praeses prouinciae minorem
|
42.pr.1
|
in integrum restituere potest etiam contra suam uel decessoris sui sententiam: quod enim
|
|
appellatio interposita maioribus praestat, hoc beneficio aetatis consequuntur minores.
|
|
Marcellus libro primo de officio praesidis. De aetate eius, qui se maiorem
|
43.pr.1
|
annis uiginti quinque dicit, causa cognita probandum est, quia per eam probationem in
|
|
integrum restitutioni eiusdem adulescentis et aliis causis praeiudicatur.
|
|
Ulpianus libro quinto opinionum. Non omnia, quae minores annis uiginti
|
44.pr.1
|
quinque gerunt, irrita sunt, sed ea tantum, quae causa cognita eiusmodi deprehensa sunt,
|
|
uel ab aliis circumuenti uel sua facilitate decepti aut quod habuerunt amiserunt, aut quod
|
|
adquirere emolumentum potuerunt omiserint, aut se oneri quod non suscipere licuit obli-
|
|
gauerunt.
|
5
|
Callistratus libro primo edicti monitorii. Etiam ei, qui prius quam nasce-
|
45.pr.1
|
retur usucaptum amisit, restituendam actionem Labeo scribit. Imperator Titus Antoninus
|
1.1
|
rescripsit eum, qui fraude tutoris aduersarium suum diceret absolutum et agere cum eo
|
|
ex integro uellet, licentiam habere prius cum tutore agere.
|
|
Paulus libro secundo responsorum. Eum, qui ex sua uoluntate minorem
|
46.pr.1
|
annis in iudicio defendit et condemnatus est, ex causa iudicati posse conueniri nec eius
|
|
quem defendit aetatem ad restitutionem impetrandam ei prodesse, cum causam iudicati
|
|
recusare non possit. ex quo apparet nec eum, cuius nomine condemnatus est, auxilium
|
|
restitutionis propter eam sententiam implorare posse.
|
5
|
Scaeuola libro primo responsorum. Tutor urguentibus creditoribus rem pu-
|
47.pr.1
|
pillarem bona fide uendidit, denuntiante tamen matr<e> emptoribus: quaero, cum urguentibus
|
|
creditoribus distracta sit nec de sordibus tutoris merito quippiam dici potest, an pupillus
|
|
in integrum restitui potest. respondi cognita causa aestimandum, nec idcirco, si iustum sit
|
|
restitui, denegandum id auxilium, quod tutor delicto uacaret. Curator adulescentium prae-
|
1.1
|
dia communia sibi et his, quorum curam administrabat, uendidit: quaero, si decreto prae-
|
|
toris adulescentes in integrum restituti fuerint, an eatenus uenditio rescindenda sit, quatenus
|
|
adulescentium pro parte fundus communis fuit? respondi eatenus rescindi, nisi si emptor
|
|
a toto contractu uelit discedi, quod partem empturus non esset. item quaero, emptor utrum
|
5
|
a Seio et Sempronio pupillis pretium cum usuris recipere deberet an uero ab herede cura-
|
|
toris? respondi heredes quidem curatoris teneri, uerum in Seium et Sempronium pro parte,
|
|
qua eorum fundus fuit, actiones dandas: utique si ad eos accepta pecunia pro eadem parte
|
|
peruenisset.
|
|
Paulus libro primo sententiarum. Minor se in id, quod fideiussit
|
48.pr.1
|
uel mandauit, in integrum restituendo reum principalem non liberat. Minor ancil-
|
1.1
|
lam uendidit: si eam emptor manumiserit, ob hoc in integrum restitui non poterit, sed
|
|
aduersus emptorem quanti sua interest actionem habebit. Mulier minor uiginti quinque
|
2.1
|
annis si pactione dotis deterior condicio eius fiat et tale pactum inierit, quod numquam
|
|
maioris aetatis constitutae paciscerentur, atque ideo reuocare uelit: audienda est.
|
|
Ulpianus libro trigensimo quinto ad edictum. Si res pupillaris uel adulescentis
|
49.pr.1
|
distracta fuerit, quam lex distrahi non prohibet, uenditio quidem ualet, uerumtamen si grande
|
|
damnum pupilli uel adulescentis uersatur, etiam si collusio non intercessit, distractio per in
|
|
integrum restitutionem reuocatur.
|
|
Pomponius libro nono epistularum et uariarum lectionum. Iunius Diophantus
|
50.pr.1
|
Pomponio suo salutem. Minor uiginti quinque annis nouandi animo intercessit pro eo, qui
|
|
temporali actione tenebatur, tunc cum adhuc supererant decem dies, et postea in integrum
|
|
restitutus est: utrum restitutio, quae creditori aduersus priorem debitorem datur, decem
|
|
dierum sit an plenior? ego didici ex tempore in integrum restitutionis tantundem temporis
|
5
|
praestandum, quantum supererat: tu quid de eo putas uelim rescribas. respondit: sine dubio
|
|
quod de temporali actione, in qua intercessit minor, sensisti, puto uerius esse: ideoque et
|
|
pignus, quod dederat prior debitor, manet obligatum.
|
|