DE MINORIBUS UIGINTI QUINQUE ANNIS
  Ulpianus libro undecimo ad edictum. Hoc edictum praetor naturalem aequitatem 4.4.1.pr.1
secutus proposuit, quo tutelam minorum suscepit. nam cum inter omnes constet fragile
esse et infirmum huiusmodi aetatium consilium et multis captionibus suppositum, multorum
insidiis expositum: auxilium eis praetor hoc edicto pollicitus est et aduersus captiones opi-
tulationem. Praetor edicit: 'Quod cum minore quam uiginti quinque annis natu gestum esse 1.1
dicetur, uti quaeque res erit, animaduertam'. Apparet minoribus annis uiginti 2.1
quinque eum opem polliceri: nam post hoc tempus compleri uirilem uigorem constat. Et 3.1
ideo hodie in hanc usque aetatem adulescentes curatorum auxilio reguntur, nec ante rei
suae administratio eis committi debebit, quamuis bene rem suam gerentibus.
  Idem libro nono decimo ad legem Iuliam et Papiam. Nec per liberos suos 2.pr.1
rem suam maturius a curatoribus recipiat. quod enim legibus cauetur, ut singuli anni
per singulos liberos <r>emi<t>tantur, ad honores pertinere diuus Seuerus ait, non ad rem suam
recipiendam.
  Idem libro undecimo ad edictum. Denique diuus Seuerus et imperator noster 3.pr.1
huiusmodi consulum uel praesidum decreta quasi ambitiosa esse interpretati sunt, ipsi autem
perraro minoribus rerum suarum administrationem extra ordinem indulserunt: et eodem
iure utimur. Si quis cum minore contraxerit et contractus inciderit in tempus quo maior 1.1
efficitur: utrum initium spectamus an finem? et placet, ut est et constitutum, si quis maior
factus conprobauerit, quod minor gesserat, restitutionem cessare. unde illud non ineleganter
Celsus epistularum libro undecimo et digestorum secundo tractat, ex facto a Flauio Re-
specto praetore consultus. minor annis uiginti quinque, annos forte uiginti quattuor agens, 5
iudicium tutelae heredi tutoris dictauerat: mox factum ut (non finito iudicio iam eo maiore
effecto uiginti quinque annis) tutoris heres absolutus proponeretur: in integrum restitutio
desiderabatur. Celsus igitur Respecto suasit non facile hunc quondam minorem in inte-
grum restitui, sed si ei probaretur calliditate aduersarii id actum, ut maiore eo facto libe-
raretur: neque enim extremo, inquit, iudicii die uidetur solum deceptus hic minor, sed 10
totum hoc structum, ut maiore eo facto liberaretur. idem tamen confitetur, si leuior sit
suspicio aduersarii quasi dolose uersati, non debere hunc in integrum restitui. Scio etiam 2.1
illud aliquando incidisse. minor uiginti quinque annis miscuerat se paternae hereditati
maiorque factus exegerat aliquid a debitoribus paternis, mox desiderabat restitui in in-
tegrum, quo magis abstineret paterna hereditate: contradicebatur ei, quasi maior factus
comprobasset, quod minori sibi placuit: putauimus tamen restituendum in integrum initio 5
inspecto. idem puto, et si alienam adiit hereditatem. Minorem autem uiginti 3.1
quinque annis natu uidendum, an etiam di<e> natalis sui adhuc dicimus ante horam qua natus
est, ut si captus sit restituatur? et cum nondum compleuerit, ita erit dicendum, ut a momento
in momentum tempus spectetur. proinde et si bissexto natus est, siue priore
siue posteriore die Celsus scripsit nihil referre: nam id biduum pro uno die 5
habetur et posterior dies kalendarum intercalatur. Sed utrum solis patribus fami- 4.1
liarum an etiam fili<i>s familiarum succurri debeat, uidendum. mouet dubitationem, quod, si
quis dixerit etiam filiis familiarum in re peculiari subueniendum, efficiet, ut per eos etiam
maioribus subueniatur, id est patribus eorum: quod nequaquam fuit praetori propositum:
praetor enim minoribus auxilium promisit, non maioribus. ego autem uerissimam arbitror 5
sententiam existimantium, filium familias minorem annis in integrum restitui posse ex his
solis causis quae ipsius intersint, puta si sit obligatus. proinde si iussu patris obligatus
sit, pater utique poterit in solidum conueniri: filius autem cum et ipse possit uel in pote-
state manens conueniri, uel etiam emancipatus uel <ex>heredatus in id quod facere potest, et
quidem in potestate manens etiam inuito patre ex condemnatione conueniri: auxilium im- 10
petrare debebit, si ipse conueniatur. sed an hoc auxilium patri quoque prosit, ut solet
interdum fideiussori eius prodesse, uideamus: et non puto profuturum. si igitur filius con-
ueniatur, postulet auxilium: si patrem conueniat creditor, auxilium cessat: excepta mutui
datione: in hanc enim si iussu patris mutuam pecuniam accepit, non adiuuatur. proinde
et si sine iussu patris contraxit et captus est, si quidem pater de peculio conueniatur, filius 15
non erit restituendus: si filius conueniatur, poterit restitui. nec eo mouemur, quasi intersit
filii peculium habere: magis enim patris quam filii interest, licet aliquo casu ad filium pe-
culium spectet: ut puta si patris eius bona a fisco propter debitum occupata sunt: nam
peculium ei ex constitutione Claudii separatur. Ergo etiam filiam familias in dote captam, 5.1
dum patri consentit stipulanti dotem non statim quam dedit, uel adhibenti aliquem qui
dotem stipularetur, puto restituendam, quoniam dos ipsius filiae proprium patrimonium est.
Si quis minor uiginti quinque annis adrogandum se dedit et in ipsa adrogatione se circum- 6.1
uentum dicat (f<i>nge enim a praedone eum hominem locupletem adrogatum): dico de-
bere eum audiri in integrum se restituentem. Si quid minori fuerit filio familias legatum 7.1
post mortem patris uel fideicommissum relictum et captus est, forte dum consentit patri
paciscenti, ne legatum peteretur: potest dici in integrum restituendum, quoniam ipsius in-
terest propter spem legati, quod ei post mortem patris competit. sed et si ei legatum sit
aliquid quod personae eius cohaeret, puta ius militiae, dicendum est posse eum restitui in 5
integrum: interfuit enim eius non capi, cum hanc patri non adquireret, sed ipse haberet.
Et si heres sit institutus, si a patre in diebus centum sit emancipatus: mox patrem debuerit 8.1
certiorare nec fecerit cum posset: qui eum emancipasset, si cognouisset: dicendum erit
posse eum restitui in integrum parato patre eum emancipare. Pomponius adicit ex his 9.1
causis, ex quibus in re peculiari filii familias restituuntur, posse et patrem quasi heredem
nomine filii post obitum eius impetrare cognitionem. Si autem filius familias sit, qui ca- 10.1
strense peculium habeat, procul dubio ex his, quae ad castrense peculium spectant, in in-
tegrum restituendus erit quasi in proprio patrimonio captus. Seruus autem minor annis 11.1
uiginti quinque nullo modo restitui poterit, quoniam domini persona spectatur, qui sibi de-
bebit imputare, cur minori rem commisit. quare et si per impuberem contraxerit, idem erit
dicendum, ut et Marcellus libro secundo digestorum scribit. et si forte libera peculii ad-
ministratio minori seruo sit <con>cessa, maior dominus ex hac causa non restituetur. 5
  Africanus libro septimo quaestionum. Etenim quodcumque seruus ita gerit, 4.pr.1
uoluntate domini gerere intellegendus est. et magis hoc apparebit, si aut de institoria
actione quaeratur, aut si proponatur maiorem annis uiginti quinque negotium aliquod ge-
rendum minori mandasse et illum in ea re deceptum esse.
  Ulpianus libro undecimo ad edictum. Si tamen is seruus fuit, cui fideicom- 5.pr.1
missaria libertas debebatur praesens, et fuit captus, cum re mora ei fit, poterit dici prae-
torem ei succurrere oportere.
  Idem libro decimo ad edictum. Minoribus uiginti quinque annis subuenitur 6.pr.1
per in integrum restitutionem non solum, cum de bonis eorum aliquid minuitur, sed etiam
cum intersit ipsorum litibus et sumptibus non uexari.
  Idem libro undecimo ad edictum. Ait praetor: 'gestum esse dicetur'. gestum 7.pr.1
sic accipimus qualiterqualiter, siue contractus sit, siue quid aliud contigit. Proinde si emit 1.1
aliquid, si uendidit, si societatem coit, si mutuam pecuniam accepit, et captus est, ei suc-
curretur. Sed et si ei pecunia a debitore paterno soluta sit uel proprio et hanc perdidit, 2.1
dicendum est ei subueniri, quasi gestum sit cum eo. et ideo si minor conueniat debitorem,
adhibere debet curatores, ut ei soluatur pecunia: ceterum non ei compelletur soluere.
sed hodie solet pecunia in aedem deponi, ut Pomponius libro uicensimo octauo scribit, ne
uel debitor ultra usuris oneretur uel creditor minor perdat pecuniam, aut curatoribus solui, 5
si sunt. permittitur etiam ex constitutione principum debitori compellere adulescentem ad
petendos sibi curatores. quid tamen: si praetor decernat soluendam pecuniam minori sine
curatoribus et soluerit, an possit esse securus? dubitari potest: puto autem, si allegans
minorem esse compulsus sit ad solutionem, nihil ei imputandum: nisi forte quasi aduersus
iniuriam appellandum quis ei putet. sed credo praetorem hunc minorem in integrum re- 10
stitui uolentem auditurum non esse. Non solum autem in his ei succurritur, sed etiam in 3.1
interuentionibus, ut puta si fideiussorio nomin<e> se uel rem suam obligauit. Pomponius
autem uidetur adquiescere distinguentibus: arbiter ad fideiussores probandos constitutus
eum probauit an uero ipse aduersarius? mihi autem semper succurrendum uidetur, si minor
sit et se cir<cum>uentum doceat. Sed et in iudiciis subuenitur, siue dum agit siue dum 4.1
conuenitur captus sit. Sed et si hereditatem minor adiit minus lucrosam, succurritur ei ut 5.1
se possit abstinere: nam et hic <ca>ptus est. idem et in bonorum possessione uel alia succes-
sione. non solum autem filius, qui se miscuit paternae hereditati, sed et si aliquis sit ex
necessariis minor annis, simili modo restitutionem impetrabit, ueluti si seruus sit cum liber-
tate institutus: dicendum enim erit, si se miscuit, posse ei subueniri aetatis beneficio, ut 5
habeat bonorum suorum separationem. plane qui post aditam hereditatem restituitur, debet
praestare, si quid ex hereditate in rem eius peruenit nec periit per aetatis inbecillitatem.
Hodie certo iure utimur, ut et in lucro minoribus succurratur. 6.1
Pomponius quoque libro 7.1
uicensimo octauo scribit et si sine dolo cuiusquam legatum repudiauerit, uel in optionis
legato captus sit dum elegit deteriorem, uel si duas res promiserit illam aut illam et
pretiosiorem dederit, debere subueniri: et subueniendum est. Quaesitum est ex eo, quod 8.1
in lucro quoque minoribus subueniendum dicitur, si res eius uenierit et existat qui plus
liceatur, an in integrum propter lucrum re<s>tituendus sit? et cottidie praetores eos restituunt,
ut rursum admittatur licitatio. idem faciunt et in his rebus, quae seruari eis debent. quod
circumspecte erit faciendum: ceterum nemo accedet ad emptionem rerum pupillarium, nec 5
si bona fide distrahantur. et destricte probandum est in rebus, quae fortuitis casibus
subiectae sunt, non esse minori aduersus emptorem succurrendum, nisi aut sordes aut eui-
dens gratia tutorum siue curatorum doceatur. Restitutus autem cum se hereditati misceat 9.1
uel eam adeat quam repudiauit, rursus restitui poterit, ut se abstineat: et hoc et rescriptum
et responsum est. Sed quod Papinianus libro secundo responsorum ait minori substitutum 10.1
seruum necessarium repudiante quidem hereditatem minore necessarium fore, et si fuerit
restitutus minor, liberum nihilo minus remanere: si autem prius minor adiit hereditatem,
mox abstentus est, substitutum pupillo seruum cum libertate non posse heredem existere
neque liberum esse: non per omnia uerum est. nam si non est soluendo hereditas, absti- 5
nente se herede et diuus Pius rescripsit et imperator noster, et quidem in extraneo pupillo
locum fore necessario substituto. et quod ait liberum manere, tale est, quasi non et heres
maneat, cum pupillus impetrat restitutionem posteaquam abstentus est: cum enim pupillus
heres non fiat, sed utiles actiones habeat, sine dubio heres manebit, qui semel extitit. Item 11.1
si non prouocauit intra diem, subuenitur ut prouocet: finge enim hoc desiderare. Item et 12.1
in eremodiciis ei subuenitur. constat autem omnis aetatis hominibus restaura-
tionem eremodicii praestari, si se doceant ex iusta causa afuisse.
  Hermogenianus libro primo iuris epitomarum. Minor etiam si quasi contu- 8.pr.1
max condemnatus sit, in integrum restitutionis auxilium implorabit.
  Ulpianus libro undecimo ad edictum. Si ex causa iudicati pignora minoris 9.pr.1
capta sint et distracta, mox restitutus sit aduersus sententiam praesidis uel procuratoris
Caesaris, uidendum, an ea reuocari debeant, quae distracta sunt: nam illud certum est
pecuniam ex causa iudicati solutam ei restituendam. sed interest ipsius corpora potius
habere: et puto interdum permittendum, id est si grande damnum sit minoris. In dotis 1.1
quoque modo mulieri subuenitur, si ultra uires patrimonii uel totum patrimonium circum-
scripta in dotem dedit. Nunc uidendum minoribus utrum in contractibus captis dumtaxat 2.1
subueniatur, an etiam delinquentibus: ut puta dolo aliquid minor fecit in re deposita uel
commodata uel alias in contractu, an ei subueniatur, si nihil ad eum peruenit? et placet
in delictis minoribus non subueniri. nec hic itaque subuenietur. nam et si furtum fecit
uel damnum iniuria dedit, non ei subuenietur. sed si, cum ex damno dato confiteri possit 5
ne dupli teneatur, maluit negare: in hoc solum restituendus sit, ut pro confesso habeatur.
ergo et si potuit pro fure damnum decidere magis quam actionem dupli uel quadrupli pati,
ei subuenietur. Si mulier, cum culpa diuertisset, uelit sibi subueniri, uel si maritus, puto 3.1
restitutionem non habendam: est enim delictum non modicum. nam et si adulterium minor
commisit, ei non subuenitur. Papinianus ait, si maior annis uiginti minor uiginti quin- 4.1
que se in seruitutem uenire patiatur, id est si pretium participatus est, non solere restitui:
sed hoc merito, quoniam res nec capit restitutionem cum statum mutat. Si in com- 5.1
missum incidisse uectigalis dicatur, erit in integrum restitutio. quod sic erit accipiendum,
si non dolus ipsorum interueniat: ceterum cessabit restitutio. Aduersus libertatem quoque 6.1
minori a praetore subueniri impossibile est,
  Paulus libro undecimo ad edictum. nisi ex magna causa hoc a principe 10.pr.1
fuerit consecutus.
  Ulpianus libro undecimo ad edictum. Uerum uel de dolo uel utilis actio 11.pr.1
erit in id quod minoris interfuit non manumitti: proinde quidquid hic haberet, si non manu-
misisset, id ei nunc praestabitur. sed et nomine earum rerum, quas dominicas seruus manu-
missus supprimebat, competunt aduersus eum actiones ad exhibendum et furti et condictio,
uidelicet quoniam et manumissus eas contrectabat. ceterum ex delicto in seruitutem facto 5
domino aduersus eum post libertatem actio non competit: et hoc rescripto diui Seueri con-
tinetur. Quid si minor uiginti quinque annis, maior uiginti hac lege uendiderit, ut manu- 1.1
mittatur? ideo proposui maiorem uiginti, quoniam et Scaeuola scribit libro quarto decimo
quaestionum et magis est, ut sententia constitutionis diui Marci ad Aufidium Uictorinum
hunc, id est minorem uiginti annis non complectatur. quare uidendum, an maiori uiginti
annis subueniatur: et si quidem ante desideret, quam libertas competat, audietur: sin uero 5
postea, non possit. item quaeri potest, si is qui emit hac lege minor sit, an restitui possit.
et si quidem nondum libertas competit, erit dicendum posse ei subueniri: sin uero postea-
quam dies uenit, uoluntas maioris uenditoris libertatem imponit. Ex facto quaesitum est: 2.1
adulescentes quidam acceperant curatorem Saluianum quendam nomine: hic cum curam
administrasset, beneficio principis urbicam procurationem erat adeptus et apud praetorem
se a cura adulescentium excusauerat absentibus eis: adulescentes adierant praetorem de-
siderantes in integrum aduersus eum restitui, quod esset contra constitutiones excusatus. 5
cum enim susceptam tutelam non alii soleant deponere, quam qui trans mare rei publicae
causa absunt uel hi qui circa principem sunt occupati, ut in consiliarii Menandri Arrii per-
sona est indultum, meruisset autem Saluianus excusationem, adulescentes quasi capti in
integrum restitui a praetore desiderauerant. Aetrius Seuerus quia dubitabat, ad imperato-
rem Seuerum rettulit: ad quam consultationem successor<i> eius Uenidio Quieto rescripsit 10
nullas partes esse praetoris: neque enim contractum proponi cum minore annis uiginti
quinque: sed principes interuenire et reducere hunc ad administrationem, qui perperam
esset a praetore excusatus. Sciendum est autem non passim minoribus subueniri, sed causa 3.1
cognita, si capti esse proponantur. Item non restituetur, qui sobrie rem suam administrans 4.1
occasione damni non inconsulte accidentis, sed fato uelit restitui: nec enim euentus damni
restitutionem indulget, sed inconsulta facilitas. et ita et Pomponius libro uicensimo octauo
scripsit. unde Marcellus apud Iulianum notat, si minor sibi seruum necessarium compara-
uerit, mox decesserit, non debere eum restitui: neque enim captus est emendo sibi rem 5
pernecessariam, licet mortalem. Si locupleti heres extitit et subito hereditas lapsa sit (puta 5.1
praedia fuerunt quae chasmate perierunt, insulae exustae sunt, serui fugerunt aut deces-
serunt): Iulianus quidem libro quadragensimo sexto sic loquitur, quasi possit minor in
integrum restitui. Marcellus autem apud Iulianum notat cessare in integrum restitutionem:
neque enim aetatis lubrico captus est adeundo locupletem hereditatem, et quod fato con- 5
tingit, cuiuis patri familias quamuis diligentissimo possit contingere. sed haec res adferre
potest restitutionem minori, si adiit hereditatem, in qua res erant multae mortales uel
praedia urbana, aes autem alienum graue, quod non prospexit posse euenire, ut demo-
riantur mancipia, praedia ruant, uel quod non cito distraxerit haec, quae multis casibus
obnoxia sunt. Item quaeritur, si minor aduersus minorem restitui desiderat, an sit audien- 6.1
dus. et Pomponius simpliciter scribit non restituendum. puto autem inspiciendum a prae-
tore, quis captus sit: proinde si ambo capti sunt, uerbi gratia minor minori pecuniam dedit
et ille perdidit, melior est causa secundum Pomponium eius, qui accepit et uel dilapidauit
uel perdidit. Plane si minor annis cum filio familias maiore contraxerit, et Iulianus libro 7.1
quarto digestorum et Marcellus libro secundo digestorum scribit posse in integrum restitui,
ut magis aetatis ratio quam senatus consulti habeatur.
  Gaius libro quarto ad edictum prouinciale. Si apud minorem mulier pro 12.pr.1
alio intercesserit, non est ei actio in mulierem danda, sed perinde atque ceteri per ex-
ceptionem summoueri debet: scilicet quia communi iure in priorem debitorem ei actio re-
stituitur. haec si soluendo sit prior debitor: alioquin mulier non utetur senatus consulti
auxilio 5
  Ulpianus libro undecimo ad edictum. In causae cognitione uersabitur, utrum 13.pr.1
soli ei succurrendum sit, an etiam his qui pro eo obligati sunt, ut puta fideiussoribus.
itaque si cum scirem minorem et ei fidem non haberem, tu fideiusseris pro eo, non est
aequum fideiussori in necem meam subueniri, sed potius ipsi deneganda erit mandati actio.
in summa perpendendum erit praetori, cui potius subueniat, utrum creditori an fideiussori: 5
nam minor captus neutri tenebitur. facilius in mandatore dicendum erit non debere ei sub-
uenire: hic enim uelut adfirmator fuit et suasor, ut cum minore contraheretur. unde tractari
potest, minor in integrum restitutionem utrum aduersus creditorem an et aduersus fide-
iussorem implorare debeat. et puto tutius aduersus utrumque: causa enim cognita et prae-
sentibus aduersariis uel si per contumaciam desint in integrum restitutiones perpendendae 10
sunt. Interdum autem restitutio et in rem datur minori, id est aduersus rei eius possesso- 1.1
rem, licet cum eo non sit contractum. ut puta rem a minore emisti et alii uendidisti:
potest desiderare interdum aduersus possessorem restitui, ne rem suam perdat uel re sua
careat, et hoc uel cognitione praetoria uel rescissa alienatione dato in rem iudicio. Pom-
ponius quoque libro uicensimo octauo scribit Labeonem existimasse, si minor uiginti quin- 5
que annis fundum uendidit et tradidit, si emptor rursus eum alienauit, si quidem emptor
sequens scit rem ita gestam, restitutionem aduersus eum faciendam: si ignorauit et prior
emptor soluendo esset, non esse faciendam: sin uero non esset soluendo, aequius esse
minori succurri etiam aduersus ignorantem, quamuis bona fide emptor est.
  Paulus libro undecimo ad edictum. Plane quamdiu is qui a minore <re>m ac- 14.pr.1
cepit aut heres eius idoneus sit, nihil noui constituendum est in eum, qui rem bona fide
emerit, idque et Pomponius scribit.
  Gaius libro quarto ad edictum prouinciale. Sed ubi restitutio datur, poste- 15.pr.1
rior emptor reuerti ad auctorem suum poterit: per plures quoque personas si emptio am-
bulauerit, idem iuris erit.
  Ulpianus libro undecimo ad edictum. In causae cognitione etiam hoc uer- 16.pr.1
sabitur, num forte alia actio possit competere citra in integrum restitutionem. nam si com-
muni auxilio et mero iure munitus sit, non debet ei tribui extraordinarium auxilium: ut
puta cum pupillo contractum est sine tutoris auctoritate nec locupletior factus est. Item 1.1
relatum est apud Labeonem, si minor circumscriptus societatem coierit uel etiam donationis
causa, nullam esse societatem nec inter maiores quidem et ideo cessare partes praetoris:
idem et Ofilius respondit: satis enim ipso iure munitus est. Pomponius quoque refert libro 2.1
uicensimo octauo, cum quidam heres rogatus esset f<r>atris filiae complures res dare ea con-
dicione, ut, si sine liberis decessisset, restitueret eas heredi et haec defuncto herede heredi
eius cauisset se restituturam, Aristonem putasse in integrum restituendam. sed et illud
Pomponius adicit, quod potuit incerti condici haec cautio etiam a maiore: non enim ipso 5
iure, sed per condictionem munitus est. Et generaliter probandum est, ubi contractus non 3.1
ualet, pro certo praetorem se non debere interponere. Idem Pomponius ait in pretio em- 4.1
ptionis et uenditionis naturaliter licere contrahentibus se circumuenire. Nunc uidendum, 5.1
qui in integrum restituere possunt. et tam praefectus urbi quam alii magistratus pro iuris-
dictione sua restituere in integrum possunt, tam in aliis causis quam contra sententiam suam.
  Hermogenianus libro primo iuris epitomarum. Praefecti etiam praetorio ex 17.pr.1
sua sententia in integrum possunt restituere, quamuis appellar<i> ab his non possit. haec
idcirco tam uarie, quia appellatio quidem iniquitatis sententiae querellam, in integrum uero
restitutio erroris proprii ueniae petitionem uel aduersarii circumuentionis allegationem
continet. 5
  Ulpianus libro undecimo ad edictum. Minor autem magistratus contra sen- 18.pr.1
tentiam maiorum non restituet. Si autem princeps sententiam dixit, perraro solet permittere 1.1
restitutionem et induci in auditorium suum eum, qui per infirmitatem aetatis captum se
dicat, dum ea, quae pro causa sunt, dicta non allegat uel ab aduocatis proditum queratur.
denique Glabrionem Acilium diuus Seuerus et imperator Antoninus non audierunt incolorate
restitui desiderantem aduersus fratrem post speciem in auditorio eorum finitam. Sed et 2.1
Percennio Seuero contra res bis iudicatas in integrum restitui diuus Seuerus et imperator
Antoninus permiserunt in auditorio suo examinari. Idem imperator Licinnio Frontoni re- 3.1
scripsit insolitum esse post sententiam uice sua ex appellatione dictam alium in integrum
restitutionem tribuere nisi solum principem. Sed et si ab imperatore iudex datus cognoscat, 4.1
restitutio ab alio nisi a principe, qui iudicem destinauit, non fiet. Non solum autem <m>i- 5.1
noribus, uerum successoribus quoque minorum datur in integrum restitutio, etsi sint ipsi
maiores.
  Idem libro tertio decimo ad edictum. Interdum tamen successori plus quam 19.pr.1
annum dabimus, ut est edicto expressum, si forte aetas ipsius subueniat: nam post annum
uicensimum quintum habebit legitimum tempus. hoc enim ipso deceptus uidetur, quod,
cum posset restitui intra tempus statutum ex persona defuncti, hoc non fecit. plane si de-
functus ad in integrum restitutionem modicum tempus ex anno utili habuit, huic heredi 5
minori post annum uicensimum quintum completum non totum statutum tempus dabimus
ad in integrum restitutionem, sed id dumtaxat tempus, quod habuit is cui heres extitit.
  Idem libro undecimo ad edictum. Papinianus libro secundo responsorum ait exuli re- 20.pr.1
uerso non debere prorogari tempus in integrum restitutionis statutum, quia afuit, cum po-
tuerit adire praetorem per procuratorem, nec dixit, uel praesidem ubi erat. sed quod idem
dicit et indignum esse propter irrogatam poenam, non recte: quid enim commune habet
delictum cum uenia aetatis? Si quis tamen maior uiginti quinque annis intra 1.1
tempus restitutionis statutum contestatus postea destiterit, nihil ei proficit ad in integrum
restitutionem contestatio, ut est saepissime rescriptum.
  Idem libro decimo ad edictum. Destitisse autem is uidetur non 21.pr.1
qui distulit, sed qui liti renuntiauit in totum.
  Idem libro undecimo ad edictum. In integrum uero restitutione postulata 22.pr.1
aduersus aditionem a minore factam, si quid legatis expensum est, uel pretia eorum qui
ad libertatem aditione eius peruenerunt, a minore refundenda non sunt. quemadmodum per
contrarium cum minor restituitur ad adeundam hereditatem, quae antea gesta erant per
curatorem bonorum decreto praetoris ad distrahenda bona secundum iuris formam consti- 5
tutum, rata esse habenda Calpurnio Flacco Seuerus et Antoninus rescripserunt.
  Paulus libro undecimo ad edictum. Cum mandatu patris filius familias res 23.pr.1
administraret, non habet beneficium restitutionis: nam et si alius ei mandasset, non suc-
curreretur, cum eo modo maiori potius consuleretur, cuius damno res sit cessura. sed si
euentu damnum minor passurus sit, quia quod praestiterit seruare ab eo cuius negotia
gessit non potest, quia is non erit soluendo, sine dubio praetor interueniet. si autem ipse 5
dominus minor sit, procurator uero maioris aetatis, non potest facile dominus audiri, nisi
si mandatu eius gestum erit nec a procuratore seruari res possit. ergo et si procuratorio
nomine minor circumscriptus sit, imputari debet hoc domino, qui tali commisit sua negotia.
idque et Marcello placet.
  Paulus libro primo sententiarum. Quod si minor sua sponte negotiis ma- 24.pr.1
ioris interuenerit, restituendus erit, ne maiori damnum accidat. quod si hoc facere <re>cusa-
uerit, tunc si conuentus fuerit negotiorum gestorum, aduersus hanc actionem non restituitur:
sed compellendus est sic ei cedere auxilio in integrum restitutionis, ut procuratorem eum
in rem suam faciat, ut possit per hunc modum damnum sibi propter minorem contingens 5
resarcire. Non semper autem ea, quae cum minoribus geruntur, rescindenda sunt, sed ad 1.1
bonum et aequum redigenda sunt, ne magno incommodo huius aetatis homines adficiantur
nemine cum his contrahente et quodammodo commercio eis interdicetur. itaque nisi aut
manifesta circumscriptio sit aut tam neglegenter in ea causa uersati sunt, praetor inter-
ponere se non debet. Scaeuola noster aiebat, si quis iuuenili leuitate ductus omiserit uel 2.1
repudiauerit hereditatem uel bonorum possessionem, si quidem omnia in integro sint, omni-
modo audiendus est: si uero iam distracta hereditate et negotiis finitis ad pa-
ratam pecuniam laboribus substituti ueniat, repellendus est: multoque parcius ex hac causa
heredem minoris restituendum esse. Si seruus uel filius familias minorem circum- 3.1
scripserit, pater dominusue quod ad eum peruenerit restituere iubendus est, quod non per-
uenerit ex peculio eorum praestare: si ex neutro satisfiet et dolus serui interuenerit, aut
uerberibus castigandus aut noxae dedendus erit. sed et si filius familias hoc fecit, ob do-
lum suum condemnabitur. Restitutio autem ita facienda est, ut unusquisque integrum ius 4.1
suum recipiat. itaque si in uendendo fundo circumscriptus restituetur, iubeat praetor emp-
torem fundum cum fructibus reddere et pretium recipere, nisi si tunc dederit, cum eum
perditurum non ignoraret: sicuti facit in ea pecunia, quae ei consumpturo creditur, sed
parcius in uenditione, quia aes alienum ei soluitur, quod facere necesse est, credere autem 5
non est necesse. nam et si origo contractus ita constitit, ut infirmanda sit, si tamen ne-
cesse fuit pretium solui, non omnimodo emptor damno adficiendus est. Ex hoc edicto nulla 5.1
propria actio uel cautio proficiscitur: totum enim hoc pendet ex praetoris cognitione.
  Gaius libro quarto ad edictum prouinciale. Illud nullam habet dubitationem, 25.pr.1
quin minor si non debitum soluerit ex ea causa, ex qua iure ciuili repetitio non est danda,
sit ei utilis actio ad repetendum: cum et maioribus uiginti quinque annis iustis ex causis
dari solet repetitio. Si talis interueniat iuuenis, cui praestanda sit restitutio, ipso postu- 1.1
lante praestari debet aut procuratori eius, cui id ipsum nominatim mandatum sit: qui uero
generale mandatum de uniuersis negotiis gerendis alleget, non debet audiri.
  Paulus libro undecimo ad edictum. Quod si de speciali mandatu dubitetur, 26.pr.1
cum restitutio postuletur, interposita stipulatione ratam rem dominum habiturum rei potest
mederi. Quod si is, qui circumscripsisse dicitur, absit, defensor eius satis iudicatum solui 1.1
dare debebit.
  Gaius libro quarto ad edictum prouinciale. Patri pro filio omnimodo prae- 27.pr.1
standa restitutio est, licet filius restitui nolit, quia patris periculum agitur qui de peculio
tenetur. ex quo apparet ceteros cognatos uel adfines alterius esse condicionis, nec aliter
audiri oportere, quam si ex uoluntate adulescentis postulent aut eius uitae sit iste adu-
lescens, ut merito etiam bonis ei debeat interdici. Si pecuniam, quam mutuam minor ac- 1.1
cepit, dissipauit, denegare debet proconsul creditori aduersus eum actionem. quod si egenti
minor crediderit, ulterius procedendum non est, quam ut iubeatur iuuenis actionibus suis,
quas habet aduersus eum cui ipse credidisset, cedere creditori suo. praedium quoque si ex
ea pecunia pluris quam oporteret emit, ita temperanda res erit, ut iubeatur uenditor red- 5
dito pretio reciperare praedium, ita ut sine alterius damno etiam creditor a iuuene suum
consequatur. ex quo scilicet simul intellegimus, quid obseruari oporteat, si sua pecunia
pluris quam oportet emerit, ut tamen hoc e<t> superiore casu uenditor, qui pretium reddidit,
etiam usuras, quas ex ea pecunia percepit aut percipere potuit, reddat, et fructus, quibus
locupletior factus est iuuenis, recipiat. item ex diuerso si minore pretio quam oportet uen- 10
diderit adulescens, emptor quidem iuberi debebit praedia cum fructibus restituere, iuuenis
autem eatenus ex pretio reddere, quatenus ex ea pecunia locupletior est. Si minor annis 2.1
uiginti quinque sine causa debitori acceptum tulerit, non solum in ipsum, sed et in fide-
iussores et in pignora actio restitui debet. et si ex duobus reis alteri acceptum tulerit, in
utrumque restituenda est actio. Ex hoc intellegimus, si damnosam sibi nouationem fecerit, 3.1
forte si ab idoneo debitore ad inopem nouandi causa transtulerit obligationem, oportere
eum in priorem debitorem restitui. Aduersus eos quoque restitutio praestanda est, quorum 4.1
de dolo agere non permittitur, nisi quaedam personae speciali lege exceptae sint.
  Celsus libro secundo digestorum. Cum minor quam quinque et uiginti annis 28.pr.1
aduersus eum, cum quo tutelae egit, restituitur, non ideo tutori contrarium tutelae iudi-
cium restituendum est.
  Modestinus libro secundo responsorum. Etiamsi patre eodemque tutore 29.pr.1
auctore pupillus captus probari possit, curatorem postea ei datum nomine ipsius in in-
tegrum restitutionem postulare non prohiberi. Ex causa curationis condemnata pupilla ad- 1.1
uersus unum caput sententiae restitui uolebat, et quia uidetur in ceteris litis speciebus re-
leuata fuisse, actor maior aetate, qui adquieuit tunc temporis sententiae, dicebat totam
debere litem restaurari. Herennius Modestinus respondit, si species, in qua pupilla in in-
tegrum restitui desiderat, ceteris speciebus non cohaeret, nihil proponi, cur a tota sententia 5
recedi actor postulans audiendus est. Si hereditate patris aetatis beneficio in integrum 2.1
restitutus abstinuit se nemine de creditoribus paternis praesente uel ad agendum a prae<si>de
euocato, an ea restitutio recte facta uideatur, quaeritur. Herennius Modestinus respondit,
cum non euocatis creditoribus in integrum restitutionis decretum interpositum proponatur,
minime id creditoribus praeiudicasse. 5
  Papinianus libro tertio quaestionum. Si filius emancipatus, contra tabulas 30.pr.1
non accepta possessione, post inchoatam restitutionis quaestionem, legatum ex testamento
patris maior uiginti quinque annis petisset, liti renuntiare uidetur, cum et si bonorum posses-
sionis tempus largiretur, electo iudicio defuncti repudiatum beneficium praetoris existimaretur.
  Idem libro nono responsorum. Si mulier, postquam heres extitit, propter aeta- 31.pr.1
tem abstinendi causa in integrum restituta fuerit, seruos hereditarios ex fideicommisso ab
ea recte manumissos retinere libertatem respondi: nec erunt cogendi uiginti aureos pro
libertate retinenda dependere, quam iure optimo consecuti uidentur. nam et si quidam ex
creditoribus pecuniam suam ante restitutionem ab ea reciperassent, ceterorum querella 5
contra eos qui acceperunt ut pecunia communicetur, non admittetur.
  Paulus libro primo quaestionum. Minor uiginti quinque annis adito praeside 32.pr.1
ex aspectu corporis falso probauit perfectam aetatem: curatores cum intellexissent esse
minorem perseuerauerunt in administratione: m<e>dio tempore post probatam aetatem ante
impletum uicensimum quintum annum solutae sunt adulescenti pecuniae debitae easque
male consumpsit. quaero cuius sit periculum: et quid si curatores quoque in eodem errore 5
perseuerassent, ut putarent maiorem esse et abstinuissent se ab administratione, curationem
etiam restituissent, an periculum temporis, quod post probatam aetatem cessit, ad eos per-
tineat? respondi: hi, qui debita exsoluerunt, liberati iure ipso non debent iterum conueniri.
plane curatores, qui scientes eum minorem esse perseuerauerunt in eodem officio, non de-
buerunt eum pati accipere pecunias debitas et debebunt hoc nomine conueniri. quod si et 10
ipsi decreto praesidis crediderunt et administrare cessauerunt uel etiam rationem reddide-
runt, similes sunt ceteris debitoribus, ideoque non conueniuntur.
  Aburnius Ualens libro sexto fideicommissorum. Si minor uiginti quinque 33.pr.1
annis seruum suum, qui pluris, quam in testamento ei legatum sit, manumittere rogatus
fuerit et legatum acceperit, non cogendum praestare libertatem, si legatum reddere paratus
sit, Iulianus respondit: ut quemadmodum maioribus liberum sit non accipere, si nolint
manumittere, sic huic reddenti legatum necessitas manumittendi remittatur. 5
  Paulus libro primo sententiarum. Si minor uiginti quinque annis filio fa- 34.pr.1
milias minori pecuniam credidit, melior est causa consumentis, nisi locupletior ex hoc in-
ueniatur litis contestatae tempore is qui accepit. Minores si in iudicem compromiserunt et 1.1
tutore auctore stipulati sunt, integri restitutionem aduersus talem obligationem iure de-
siderant.
  Hermogenianus libro primo iuris epitomarum. Si in emptionem penes se 35.pr.1
collatam minor adiectione ab alio superetur, implorans in integrum restitutionem audietur,
si eius interesse emptam ab eo rem fuisse adprobetur, ueluti quod maiorum eius fuisset:
<ita> tamen ut id, quod ex licitatione accessit, ipse offerat uenditori.
  Paulus libro quinto sententiarum. Minor uiginti quinque annis omissam al- 36.pr.1
legationem per in integrum restitutionis auxilium repetere potest.
  Tryphoninus libro tertio disputationum. Auxilium in integrum restitutionis 37.pr.1
exsecutionibus poenarum paratum non est: ideoque iniuriarum iudicium semel omissum
repeti non potest. Sed et in sexaginta diebus praeteritis, in quibus iure mariti sine ca- 1.1
lumnia uir accusare mulierem adulterii potest, denegatur ei in integrum restitutio: quod
ius omissum si nunc repetere uult, quid aliud quam delicti ueniam, id est calumniae de-
precatur? et cum neque in delictis neque in calumniatoribus praetorem succurrere oportere
certi iuris sit, cessabit in integrum restitutio. in delictis autem minor annis uiginti quinque 5
non meretur in integrum restitutionem, utique atrocioribus, nisi quatenus interdum miseratio
aetatis ad mediocrem poenam iudicem produxerit. sed ut ad legis Iuliae de adulteriis
coercendis praecepta ueniamus, utique nulla deprecatio adulterii poenae est, si se minor
annis adulterum fateatur. dixi, nec si quid eorum commiserit, quae pro adulterio eadem
lex punit, ueluti si adulterii damnatam sciens uxorem duxerit, aut in adulterio deprehen- 10
sam uxorem non dimiserit, quaestumue de adulterio uxoris fecerit, pretiumue pro comperto
stupro acceperit, aut domum praebuerit ad stuprum adulteriumue in eam committendum:
et non sit aetatis excusatio aduersus praecepta legum ei, qui dum leges inuocat, contra
eas committit.
  Paulus libro primo decretorum. Aemilius Larianus ab Ouinio fundum Ruti- 38.pr.1
lianum lege commissoria emerat data parte pecuniae, ita ut si intra duos menses ab em-
ptione reliqui pretii partem dimidiam non soluisset, inemptus esset, item si intra alios duos
menses reliquum pretium non numerasset, similiter esset inemptus. intra priores duos men-
ses Lariano defuncto Rutiliana pupillaris aetatis success<e>rat, cuius tutores in solutione ces- 5
sauerunt. uenditor denuntiationibus tutoribus saepe datis post annum eandem possessionem
Claudio Telemacho uendiderat. pupilla in integrum restitui desiderabat: uicta tam apud
praetorem quam apud praefectum urbi prouocauerat. putabam bene iudicatum, quod pater
eius, non ipsa contraxerat: imperator autem motus est, quod dies committendi in tempus
pupillae incidisset eaque effecisset, ne pareretur legi uenditionis. dicebam posse magis ea 10
ratione restitui eam, quod uenditor denuntiando post diem, quo placuerat esse commissum,
et pretium petendo recessisse a lege sua uideretur: non me moueri quod dies postea tran-
sisset, non magis quam si creditor pignus distraxisset, post mortem debitoris die solutionis
finita. quia tamen lex commissoria displicebat ei, pronuntiauit in integrum restituendam.
mouit etiam illud imperatorem, quod priores tutores, qui non restitui desiderassent, suspecti 15
pronuntiati erant. Quod dicitur non solere filiis familias post emancipationem adhuc mino- 1.1
ribus succurri in his, quae omississent manentes in potestate, tunc recte dicitur, cum patri
adquirere possunt.
  Scaeuola libro secundo digestorum. Intra utile tempus restitutionis apud 39.pr.1
praesidem petierunt in integrum restitutionem minores et de aetate sua probauerunt: dicta
pro aetate sententia aduersarii, ut impedirent cognitionem praesidis, ad imperatorem ap-
pellauerunt: praeses in euentum appellationis cetera cognitionis distulit. quaesitum est: si
finita appellationis apud imperatorem cognitione et iniusta appellatione pronuntiata egressi 5
aetatem depraehendantur, an cetera negotii implere possunt, cum per eos non steterit, quo
minus res finem accipiat? respondi secundum ea quae proponuntur perinde cognosci atque
si nunc intra aetatem essent. Uendentibus curatoribus minoris fundum emptor extitit Lucius 1.1
Titius et sex fere annis possedit et longe longeque rem meliorem fecit: quaero, cum sint
idonei curatores, an minor aduersus Titium emptorem in integrum restitui possit. respondi
ex omnibus quae proponerentur uix esse eum restituendum, nisi si maluerit omnes expensas,
quas bona fide emptor fecisse adprobauerit, ei praestare, maxime cum sit ei paratum promp- 5
tum auxilium curatoribus eius idoneis constitutis.
  Ulpianus libro quinto opinionum. Minor annis uiginti quinque, cui fideicom- 40.pr.1
missum solui pronuntiatum erat, cauerat id se accepisse et cautionem eidem debitor quasi
creditae pecuniae fecerat. in integrum restitui potest, quia partam ex causa iudicat<i> per-
secutionem nouo contractu ad initium alterius petitionis redegerat. Praedia patris sui minor 1.1
annis uiginti quinque ob debita rationis tutelae aliorum, quam pater administrauerat, in
solutum inconsulte dedit: ad suam aequitatem per in integrum restitutionem reuocanda res
est, usuris pecuniae, quam constiterit, ex tutela deberi, reputatis et cum quantitate fructuum
perceptorum compensatis. 5
  Iulianus libro quadragensimo quinto digestorum. Si iudex circumuento in 41.pr.1
uenditione adulescenti iussit fundum restitui eumque pretium emptori reddere, et hic nolit
<uti> hac in integrum restitutione paenitentia acta, exceptionem utilem aduersus petentem
pretium quasi ex causa iudicati adulescens habere poterit, quia unicuique licet contemnere
haec, quae pro se introducta sunt. nec queri poterit uenditor, si restitutus fuerit in eam 5
causam, in qua se ipse constituit et quam mutare non potuisset, si minor auxilium prae-
toris non implorasset.
  Ulpianus libro secundo de officio proconsulis. Praeses prouinciae minorem 42.pr.1
in integrum restituere potest etiam contra suam uel decessoris sui sententiam: quod enim
appellatio interposita maioribus praestat, hoc beneficio aetatis consequuntur minores.
  Marcellus libro primo de officio praesidis. De aetate eius, qui se maiorem 43.pr.1
annis uiginti quinque dicit, causa cognita probandum est, quia per eam probationem in
integrum restitutioni eiusdem adulescentis et aliis causis praeiudicatur.
  Ulpianus libro quinto opinionum. Non omnia, quae minores annis uiginti 44.pr.1
quinque gerunt, irrita sunt, sed ea tantum, quae causa cognita eiusmodi deprehensa sunt,
uel ab aliis circumuenti uel sua facilitate decepti aut quod habuerunt amiserunt, aut quod
adquirere emolumentum potuerunt omiserint, aut se oneri quod non suscipere licuit obli-
gauerunt. 5
  Callistratus libro primo edicti monitorii. Etiam ei, qui prius quam nasce- 45.pr.1
retur usucaptum amisit, restituendam actionem Labeo scribit. Imperator Titus Antoninus 1.1
rescripsit eum, qui fraude tutoris aduersarium suum diceret absolutum et agere cum eo
ex integro uellet, licentiam habere prius cum tutore agere.
  Paulus libro secundo responsorum. Eum, qui ex sua uoluntate minorem 46.pr.1
annis in iudicio defendit et condemnatus est, ex causa iudicati posse conueniri nec eius
quem defendit aetatem ad restitutionem impetrandam ei prodesse, cum causam iudicati
recusare non possit. ex quo apparet nec eum, cuius nomine condemnatus est, auxilium
restitutionis propter eam sententiam implorare posse. 5
  Scaeuola libro primo responsorum. Tutor urguentibus creditoribus rem pu- 47.pr.1
pillarem bona fide uendidit, denuntiante tamen matr<e> emptoribus: quaero, cum urguentibus
creditoribus distracta sit nec de sordibus tutoris merito quippiam dici potest, an pupillus
in integrum restitui potest. respondi cognita causa aestimandum, nec idcirco, si iustum sit
restitui, denegandum id auxilium, quod tutor delicto uacaret. Curator adulescentium prae- 1.1
dia communia sibi et his, quorum curam administrabat, uendidit: quaero, si decreto prae-
toris adulescentes in integrum restituti fuerint, an eatenus uenditio rescindenda sit, quatenus
adulescentium pro parte fundus communis fuit? respondi eatenus rescindi, nisi si emptor
a toto contractu uelit discedi, quod partem empturus non esset. item quaero, emptor utrum 5
a Seio et Sempronio pupillis pretium cum usuris recipere deberet an uero ab herede cura-
toris? respondi heredes quidem curatoris teneri, uerum in Seium et Sempronium pro parte,
qua eorum fundus fuit, actiones dandas: utique si ad eos accepta pecunia pro eadem parte
peruenisset.
  Paulus libro primo sententiarum. Minor se in id, quod fideiussit 48.pr.1
uel mandauit, in integrum restituendo reum principalem non liberat. Minor ancil- 1.1
lam uendidit: si eam emptor manumiserit, ob hoc in integrum restitui non poterit, sed
aduersus emptorem quanti sua interest actionem habebit. Mulier minor uiginti quinque 2.1
annis si pactione dotis deterior condicio eius fiat et tale pactum inierit, quod numquam
maioris aetatis constitutae paciscerentur, atque ideo reuocare uelit: audienda est.
  Ulpianus libro trigensimo quinto ad edictum. Si res pupillaris uel adulescentis 49.pr.1
distracta fuerit, quam lex distrahi non prohibet, uenditio quidem ualet, uerumtamen si grande
damnum pupilli uel adulescentis uersatur, etiam si collusio non intercessit, distractio per in
integrum restitutionem reuocatur.
  Pomponius libro nono epistularum et uariarum lectionum. Iunius Diophantus 50.pr.1
Pomponio suo salutem. Minor uiginti quinque annis nouandi animo intercessit pro eo, qui
temporali actione tenebatur, tunc cum adhuc supererant decem dies, et postea in integrum
restitutus est: utrum restitutio, quae creditori aduersus priorem debitorem datur, decem
dierum sit an plenior? ego didici ex tempore in integrum restitutionis tantundem temporis 5
praestandum, quantum supererat: tu quid de eo putas uelim rescribas. respondit: sine dubio
quod de temporali actione, in qua intercessit minor, sensisti, puto uerius esse: ideoque et
pignus, quod dederat prior debitor, manet obligatum.