DE USU FRUCTU ADCRESCENDO
  Ulpianus libro septimo decimo ad Sabinum. Quotiens usus 7.2.1.pr.1
fructus legatus est, ita inter fructuarios est ius adcrescendi, si coniunctim sit usus fructus
relictus: ceterum si separatim unicuique partis rei usus fructus sit relictus, sine
dubio ius adcrescendi cessat. Denique apud Iulianum libro trigensimo quinto digestorum 1.1
quaeritur, si communi seruo usus fructus sit relictus et utrique domino adquisitus, an al-
tero repudiante uel amittente usum fructum alter totum habeat: et putat ad alterum per-
tinere, et licet dominis usus fructus non aequis partibus, sed pro dominicis adquiratur, tamen
persona ipsius, non dominorum inspecta ad alterum ex dominis pertinere, non proprietati 5
accedere. Idem ait et si communi seruo et separatim Titio usus ructus legatus sit, amis- 2.1
sum ab altero ex sociis usum fructum non ad Titium, sed ad solum socium pertinere de-
bere quasi solum coniunctum: quae sententia uera est: nam quamdiu uel unus utitur,
potest dici usum fructum in suo statu esse. idem est, si duobus coniunctim et
alteri separatim usus fructus esset relictus. Interdum tamen etsi non sint con- 3.1
iuncti, tamen usus fructus legatus alteri adcrescit: ut puta si mihi fundi usus fructus se-
paratim totius et tibi similiter fuerit relictus. nam, ut et Celsus libro octauo decimo
digestorum et Iulianus libro tricensimo quinto scribit, concursu partes habemus: quod et
in proprietate contingeret: nam altero repudiante alter totum fundum haberet. sed in usu 5
fructu hoc plus est, quia et constitutus et postea amissus nihilo minus ius adcrescendi
admittit: omnes enim auctores apud Plautium de hoc consenserunt et, ut celsus et Iulianus
eleganter aiunt, usus fructus cottidie constituitur et legatur, non, ut proprietas, eo solo
tempore quo uindicatur. cum primum itaque non inueniet alter eum, qui sibi concurrat,
solus utetur in totum, nec refert, coniunctim an separatim relinquatur. Idem 4.1
Iulianus libro trigensimo quinto digestorum scripsit, si duobus heredibus institutis deducto
usu fructu proprietas legetur, ius adcrescendi heredes non habere: nam uideri usum fructum
constitutum, non per concursum diuisum:
  Africanus libro quinto quaestionum. ideoque amissa pars usus fructus ad 2.pr.1
legatarium eundemque proprietarium redibit.
  Ulpianus libro septimo decimo ad Sabinum. Idem Neratius putat 3.pr.1
cessare ius adcrescendi libro primo responsorum: cui sententiae congruit ratio Celsi di-
centis totiens ius adcrescendi esse, quotiens in duobus, qui in solidum habuerunt, concursu
diuisus est. Unde Celsus libro octauo decimo scribit, si duo fundi domini deducto 1.1
usu fructu proprietatem tradiderint, uter eorum amiserit, usum fructum ad proprietatem
redire, sed non ad tot<a>m, sed cuiusque usum fructum ei parti accedere, quam ipse tradi-
derit: ad eam enim partem redire debet, a qua initio diuisus est. Non solum 2.1
autem si duobus usus fructus legetur, est ius adcrescendi, uerum et si alteri usus fructus,
alteri fundus legatus est: nam amittente usum fructum altero, cui erat legatus, magis iure
adcrescendi ad alterum pertinet quam redit ad proprietatem. nec nouum: nam et si duo-
bus usus fructus legetur et apud alterum sit consolidatus, ius adcrescendi non perit neque 5
ei, apud quem consolidatus est, neque ab eo, et ipse quibus modis amitteret ante consoli-
dationem, isdem et nunc amittet. et ita et Neratio et Aristoni uidetur et Pomponius
probat.
  Iulianus libro trigensimo quinto digestorum. Si tibi proprietas fundi legata 4.pr.1
fuerit, mihi autem et Maeuio et tibi eiusdem fundi usus fructus, habebimus ego et Maeuius
trientes in usu fructu, unus triens proprietate miscebitur. siue autem ego siue Maeuius
capite minuti fuerimus, triens inter te et alterutrum nostrum diuidetur, ita ut semissem in
usu fructu habeat is, qui ex nobis capite minutus non fuerat, ad te proprietas cum parte 5
dimidia usus fructus pertineat:
  Gaius libro septimo ad edictum prouinciale. et si tradideris alicui proprie- 5.pr.1
tatem deducto usu fructu, nihilo minus putat Iulianus adcrescere, nec uideri nouum tibi
adquiri usum fructum.
  Ulpianus libro septimo decimo ad Sabinum. Idem et si apud unum ex tribus 6.pr.1
fructuariis consolidatus sit usus fructus. Sed si cui proprietas deducto usu fructu legata 1.1
sit et mihi pars usus fructus, uidendum erit, an inter me et heredem ius adcrescendi uer-
setur: et uerum est, ut, quisquis amiserit, ad proprietatem reuertetur. Si mihi usus fructus 2.1
fundi pure, tibi sub condicione legatus sit, potest dici totius fundi usum fructum ad me
pertinere interim et si capite minutus fuero, totum amittere: sed si extiterit condicio, to-
tum usum fructum ad te pertinere, si forte capite deminutus sum, ceterum cum in meo
statu maneo, communicandum usum fructum. 5
  Paulus libro tertio ad Sabinum. Si quis Attio et heredibus suis usum fructum 7.pr.1
legauerit, dimidiam Attius, dimidiam heredes habebunt: quod si ita scriptum sit 'Attio et
Seio cum heredibus meis', tres partes fient, ut unam habeant heredes, tertiam Attius, ter-
tiam Seius: nec enim interest ita legetur 'illi et illi cum Maeuio' an ita 'illi et illi et Maeuio'.
  Ulpianus libro septimo decimo ad Sabinum. Si mulieri cum liberis 8.pr.1
suis usus fructus legetur, amissis liberis ea usum fructum habet: sed et matre mortua liberi
eius nihilo minus usum fructum habent iure adcrescendi. nam et Iulianus libro tri-
gensimo digestorum ait idem intellegendum in eo, qui solos liberos heredes scripserit, licet
non ut legatarios eos nominauerit, sed ut ostenderet magis uelle se matrem ita frui, ut 5
liberos secum habeat fruentes. sed et Pomponius quaerit: quid si mixti fuerint
liberi et extranei heredes? et ait filios legatarios esse intellegendos et per con-
trarium, si uoluit eos liberos simul cum matre frui, debere dici matrem legatariam esse
intellegendam et per omnia similem esse et in hoc casu iuris euentum.
  Africanus libro quinto quaestionum. Si proprietas fundi duobus, 9.pr.1
usus fructus uni legatus sit, non trientes in usu fructu habent, sed semissem duo, semissem
fructuarius: item contra, si duo fructuarii et unus fundi legatarius sit.
  Ulpianus libro septimo decimo ad edictum. Interdum pars usus fructus et 10.pr.1
non habenti partem suam, sed amittenti adcrescit: nam si usus fructus duobus fuerit legatus
et alter lite contestata amiserit usum fructum, mox et collegatarius, qui litem contestatus
non erat, usum fructum amisit, partem dimidiam dumtaxat, quam amisit qui litem con-
testatus est aduersus eum qui se liti optulit, a possessore consequitur: pars enim collega- 5
tarii ipsi adcrescit, non domino proprietatis: usus fructus enim personae adcrescit et si
fuerit amissus.
  Papinianus libro secundo definitionum. Cum singulis ab heredibus singulis 11.pr.1
eiusdem rei fruct<us> legatur, fructuarii separati uidentur non minus, quam si aequis por-
tionibus duobus eiusdem rei fructus legatus fuisset: unde fit, ut inter eos ius adcrescendi
non sit,
  Ulpianus libro septimo decimo ad Sabinum. cum alius ab alio herede usum 12.pr.1
fructum uindicat.