DE USU FRUCTU EARUM RERUM, QUAE USU CON-
SUMUNTUR UEL MINUUNTUR
  Ulpianus libro octauo decimo ad Sabinum. Senatus censuit, ut omnium re- 7.5.1.pr.1
rum, quas in cuiusque patrimonio esse constaret, usus fructus legari possit: quo senatus
consulto inductum uidetur, ut earum rerum, quae usu tolluntur uel minuuntur, possit usus
fructus legari.
  Gaius libro septimo ad edictum prouinciale. Sed de pecunia recte caueri 2.pr.1
oportet his, a quibus eius pecuniae usus fructus legatus erit. Quo senatus consulto non id 1.1
effectum est, ut pecuniae usus fructus proprie esset (nec enim naturalis ratio auctoritate
senatus commutari potuit), sed remedio introducto coepit quasi usus fructus haberi.
  Ulpianus libro octauo decimo ad Sabinum. Post quod omnium rerum usus 3.pr.1
fructus legari poterit. an et nominum? Nerua negauit: sed est uerius, quod Cassius et
Proculus existimant, posse legari. idem tamen Nerua ipsi quoque debitori posse usum
fructum legari scribit et remittendas ei usuras.
  Paulus libro primo ad Neratium. Ergo cautio etiam ab hoc exigenda erit. 4.pr.1
  Ulpianus libro octauo decimo ad Sabinum. Hoc senatus consultum non so- 5.1.1
lum ad eum pertinet, qui pecuniae usum fructum uel ceterarum rerum quas habuit legauit,
uerum et si fuerint alienae. Si pecuniae sit usus fructus legatus uel aliarum rerum, quae 1
in abusu consistunt, nec cautio interueniat, uidendum, finito usu fructu an pecunia quae
data sit uel ceterae res, quae in absumptione sunt, condici possint. sed si quidem adhuc
constante usu fructu cautionem quis uelit condicere, dici potest omissam cautionem posse
condici incerti condictione: sed si finito usu fructu ipsam quantitatem, Sabinus putat posse 5
condici: quam sententiam et Celsus libro octauo decimo digestorum probat: quae mihi non
inarguta uidetur. Quae in usu fructu pecuniae diximus uel ceterarum rerum, quae sunt in 2.1
abusu, eadem et in usu dicenda sunt, nam idem continere usum pecuniae et usum fructum
et Iulianus scribit et Pomponius libro octauo de stipulationibus.
  Iulianus libro trigensimo quinto digestorum. Si tibi decem milia legata fuerint, 6.pr.1
mihi eorundem decem milium usus fructus, fient quidem tua tota decem milia: sed mihi
quinque numerari debebunt ita, ut tibi caueam tempore mortis meae aut capitis deminu-
tionis restitutum iri. nam et si fundus tibi legatus fuisset et mihi eiusdem fundi usus
fructus, haberes tu quidem totius fundi proprietatem, sed partem cum usu fructu, partem 5
sine usu fructu, et non heredi, sed tibi cauerem boni uiri arbitratu. Sed si duobus eorun- 1.1
dem decem milium usus fructus legatus fuerit, quina milia accipient et inuicem et heredi
satisdabunt.
  Gaius libro septimo ad edictum prouinciale. Si uini olei frumenti usus fructus 7.pr.1
legatus erit, proprietas ad legatarium transferri debet et ab eo cautio desideranda est, ut,
quandoque is mortuus aut capite deminutus sit, eiusdem qualitatis res restituatur, aut
aestimatis rebus certae pecuniae nomine cauendum est, quod et commodius est. idem sci-
licet de ceteris quoque rebus, quae usu continentur, intellegemus. 5
  Papinianus libro septimo decimo quaestionum. Tribus heredibus institutis 8.pr.1
usum fructum quindecim milium Titio legauit et duos ex heredibus iussit pro legatario
satisdare: placebat utile esse cautionis quoque legatum nec refragari senatus consultum,
quia cautio non impediretur, et esse alterum legatum uelut certi, alterum incerti. usus
fructus itaque nomine partem pecuniae petendam ab eo, qui satis accepit a coherede, in- 5
certique cum eodem agendum, si satis non dedisset. eum uero, qui satis praestitit ac propter
moram coheredis satis non accepit, neque fructus nomine interim teneri propter senatus
consultum neque actione incerti, quia coheredi satisdedit. illud etiam nobis placet legata-
rium cogendum promittere. finito autem usu fructu si coheredes ex causa fideiussoria con-
uenirentur, eos mandati non acturos: non enim suscepisse mandatum, sed uoluntati paruisse: 10
denique cautionis legato liberatos. de illo nec diu tractandum fuit secundum legatum, id
est cautionis, non heredum uideri, sed eius, cui pecuniae usus fructus relictus est cuique
testator prospicere uoluit et cuius interesse credidit fideiussores non suo periculo quaerere.
  Paulus libro primo ad Neratium. In stipulatione de reddendo usu fructu pe- 9.pr.1
cuniae duo soli casus interponuntur, mortis et capitis deminutionis,
  Ulpianus libro septuagensimo nono ad edictum. quoniam, pecuniae 10.pr.1
usus aliter amitti non potest quam his casibus. Si usus tantum pecuniae legatus sit, 1.1
quia in hac specie usus appellatione etiam fructum contineri magis accipiendum est, sti-
pulatio ista erit interponenda. et quidam aiunt non ante hanc interponi stipulationem,
quam data fuerit pecunia: ego autem puto, siue antea siue post<ea> pecunia data sit, tenere
stipulationem. 5
  Idem libro octauo decimo ad Sabinum. Si lanae alicui legatus sit usus fructus 11.pr.1
uel odorum uel aromatum, nullus uidetur usus fructus in istis iure constitutus, sed ad se-
natus consultum erit descendendum, quod de cautione eorum loquitur.
  Marcianus libro septimo institutionum. Cum pecunia erat relicta Titio ita, 12.pr.1
ut post mortem legatarii ad Maeuium rediret, quamquam adscriptum sit, ut usum eius Titius
haberet, proprietatem tamen ei legatam et usus mentionem factam, quia erat restituenda
ab eo pecunia post mortem eius, diui Seuerus et Antoninus rescripserunt.