DE DIUISIONE RERUM ET QUALITATE
  Gaius libro secundo institutionum. Summa rerum diuisio in duos 1.8.1.pr.1
articulos deducitur: nam aliae sunt diuini iuris, aliae humani. diuini iuris sunt ueluti res
sacrae et religiosae. sanctae quoque res, ueluti muri et portae, quo-
dammodo diuini iuris sunt. quod autem diuini iuris est, id nullius in bonis est: id uero,
quod humani iuris est, plerumque alicuius in bonis est, potest autem et nullius in bonis 5
esse: nam res hereditariae, antequam aliquis heres existat, nullius in bonis sunt. hae autem
res, quae humani iuris sunt, aut publicae sunt aut priuatae. quae publicae sunt, nullius in
bonis esse creduntur, ipsius enim uniuersitatis esse creduntur: priuatae autem sunt, quae
singulorum sunt. Quaedam praeterea res corporales sunt, quaedam incorporales. 1.1
corporales hae sunt, quae tangi possunt, ueluti fundus homo uestis aurum argentum et
denique aliae res innumerabiles: incorporales sunt, quae tangi non possunt, qualia sunt ea,
quae in iure consistunt, sicut hereditas, usus fructus, obligationes quoquo modo contractae.
nec ad rem pertinet, quod in hereditate res corporales continentur: nam et fructus, qui ex 5
fundo percipiuntur, corporales sunt, et id quod ex aliqua obligatione nobis debetur plerum-
que corporale est, ueluti fundus homo pecunia: nam ipsum ius successionis et ipsum ius
utendi fruendi et ipsum ius obligationis incorporale est. eodem numero sunt et iura prae-
diorum urbanorum et rusticorum, quae etiam seruitutes uocantur.
  Marcianus libro tertio institutionum. Quaedam naturali iure com- 2.pr.1
munia sunt omnium, quaedam uniuersitatis, quaedam nullius, pleraque singulorum, quae
uariis ex causis cuique adquiruntur. Et quidem naturali iure omnium communia sunt illa: 1.1
aer, aqua profluens, et mare, et per hoc litora maris.
  Florentinus institutionum libro sexto. Item lapilli, gemmae ce- 3.pr.1
teraque, quae in litore inuenimus, iure naturali nostra statim fiunt.
  Marcianus libro tertio institutionum. Nemo igitur ad litus maris 4.pr.1
accedere prohibetur piscandi causa, dum tamen uillis et aedificiis et monumentis abstineatur,
quia non sunt iuris gentium sicut et mare: idque et diuus Pius piscatoribus Formianis et
Capenatis rescripsit. Sed flumina paene omnia et portus publica sunt. 1.1
  Gaius libro secundo rerum cottidianarum siue aureorum. Ripa- 5.pr.1
rum usus p<ub>licus est iure gentium sicut ipsius fluminis. itaque nauem ad eas appellere,
funes ex arboribus ibi natis religare, retia siccare et ex mare reducere, onus aliquid in
his reponere cuilibet liberum est, sicuti per ipsum flumen nauigare. sed proprietas illorum
est, quorum praediis haerent: qua de causa arbores quoque in his natae eorundem 5
sunt. In mare piscantibus liberum est casam in litore ponere, in qua se recipiant, 1.1
  Marcianus libro tertio institutionum. in tantum, ut et soli domini constituantur qui ibi 6.pr.1
aedificant, sed quamdiu aedificium manet: alioquin aedificio dilapso quasi iure postliminii
reuertitur locus in pristinam causam, et si alius in eodem loco aedificauerit, eius fiet.
Uniuersitatis sunt, non singulorum ueluti quae in ciuitatibus sunt theatra 1.1
et stadia et similia et si qua alia sunt communia ciuitatium. ideoque nec seruus com-
munis ciuitatis singulorum pro parte intellegitur, sed uniuersitatis et ideo tam contra ciuem
quam pro eo posse seruum ciuitatis torqueri diui fratres rescripserunt. ideo et libertus
ciuitatis non habet necesse ueniam edicti petere, si uocet in ius aliquem ex ciuibus. Sacrae 2.1
res et religiosae et sanctae in nullius bonis sunt. Sacrae autem res sunt hae, quae publice 3.1
consecratae sunt, non priuate: si quis ergo priuatim sibi constituerit sacrum, sacrum non
est, sed profanum. semel autem aede sacra facta etiam diruto aedificio locus sacer manet.
Religiosum autem locum unusquisque sua uoluntate facit, dum mortuum infert in 4.1
locum suum. in commune autem sepulchrum etiam inuitis ceteris licet inferre. sed et in
alienum locum concedente domino licet inferre: et licet postea ratum habuerit quam illatus
est mortuus, religiosus locus fit. Cenotaphium quoque magis placet locum esse religio- 5.1
sum, sicut testis in ea re est Uergilius.
  Ulpianus libro uicensimo quinto ad edictum. Sed diui fratres 7.pr.1
contra rescripserunt.
  Marcianus libro quarto regularum. Sanctum est, quod ab iniuria 8.pr.1
hominum defensum atque munitum est. Sanctum autem dictum est a sagminibus: sunt 1.1
autem sagmina quaedam herbae, quas legati populi Romani ferre solent, ne quis eos uio-
laret, sicut legati Graecorum ferunt ea quae uocantur cerycia. In municipiis quoque muros 2.1
esse sanctos Sabinum recte respondisse Cassius refert, prohiberique oportere ne quid in his
immitteretur.
  Ulpianus libro sexagensimo octauo ad edictum. Sacra loca ea sunt, 9.pr.1
quae publice sunt dedicata, siue in ciuitate sint siue in agro. Sciendum est locum 1.1
pub<l>icum tunc sacrum fieri posse, cum princeps eum dedicauit uel dedicandi dedit pote-
statem. Illud notandum est aliud esse sacrum locum, aliud sacrarium. sacer locus est 2.1
locus consecratus, sacrarium est locus, in quo sacra reponuntur, quod etiam in aedificio
priuato esse potest, et solent, qui liberare eum locum religione uolunt, sacra inde euocare.
Proprie dicimus sancta, quae neque sacra neque profana sunt, sed sanctione quadam con- 3.1
firmata: ut leges sanctae sunt, sanctione enim quadam sunt subnixae. quod enim sanctione
quadam subnixum est, id sanctum est, etsi deo non sit consecratum: et interdum in san-
ctionibus adicitur, ut qui ibi aliquid commisit, capite puniatur. Muros autem municipales 4.1
nec reficere licet sine principis uel praesidis auctoritate nec aliquid eis coniungere uel su-
perponere. Res sacra non recipit aestimationem. 5.1
  Pomponius libro sexto ex Plautio. Aristo ait, sicut id, quod in mare aedi- 10.pr.1
ficatum sit, fieret priuatum, ita quod mari occupatum sit, fieri publicum.
  Pomponius libro secundo ex uariis lectionibus. Si quis uiolauerit muros, 11.pr.1
capite punitur, sicuti si quis transcendet scalis admotis uel alia qualibet ratione. nam ciues
Romanos alia quam per portas egredi non licet, cum illud hostile et ab<omi>nandum sit:
nam et Romuli frater Remus occisus traditur ob id, quod murum transce<n>dere uoluerit.