COMMUNIA PRAEDIORUM TAM URBANORUM QUAM
RUSTICORUM
  Ulpianus libro secundo institutionum. Aedificia urbana quidem praedia 8.4.1.pr.1
appellamus: ceterum etsi in uilla aedificia sint, aeque seruitutes urbanorum praediorum
constitui possunt. Ideo autem hae seruitutes praediorum appellantur, quoniam 1.1
sine praediis constitui non possunt: nemo enim potest serui<tu>tem adquirere uel urbani uel
rustici praedii, nisi qui habet praedium.
  Idem libro septimo decimo ad edictum. De aqua per rotam tollenda ex flumine uel 2.pr.1
haurienda, uel si quis seruitutem castello imposuerit, quidam dubitauerunt, ne hae serui-
tutes non essent: sed rescripto imperatoris Antonini ad Tullianum adicitur, licet seruitus
iure non ualuit, si tamen hac lege comparauit seu alio quocumque legitimo modo sibi hoc
ius adquisiuit, tuendum esse eum, qui hoc ius possedit. 5
  Gaius libro septimo ad edictum prouinciale. Duorum praediorum dominus si 3.pr.1
alterum ea lege tibi dederit, ut id praedium quod datur seruiat ei quod ipse retinet, uel
contra, iure imposita seruitus intellegitur.
  Iauolenus libro decimo ex Cassio. Caueri, ut ad certam altitudinem monumentum aedi- 4.pr.1
ficetur, non potest, quia id, quod humani iuris esse desiit, seruitutem non recipit: sicut ne
illa quidem seruitus consistere potest, ut certus numerus hominum in uno loco humetur.
  Idem libro secundo epistularum. Proprium solum uendendo an seruitutem 5.pr.1
talem iniungere possim, ut mihi et uicino seruiat? similiter si commune solum uendo, ut
mihi et socio seruiat, an consequi possim? respondi: seruitutem recipere nisi sibi nemo
potest: adiectio itaque uicini pro superuacuo habenda est, ita ut tota seruitus ad eum, qui
receperit, pertineat. solum autem commune uendendo ut mihi et socio seruiat, efficere non 5
possum, quia per unum socium communi solo seruitus adquiri non potest.
  Ulpianus libro uicensimo octauo ad Sabinum. Si quis duas aedes habeat et 6.pr.1
alteras tradat, potest legem traditioni dicere, ut uel istae quae non traduntur seruae sint
his quae traduntur, uel contra ut traditae retentis aedibus seruiant: paruique refert, uicinae
sint ambae aedes an non. idem erit et in praediis rusticis: nam et si quis duos fundos
habeat, alium alii potest seruum facere tradendo. duas autem aedes simul tradendo non 5
potest efficere alteras alteris seruas, quia neque adquirere alienis aedibus seruitutem neque
imponere potest. Si quis partem aedium tradet uel partem fundi, non potest seruitutem 1.1
imponere, quia per partes seruitus imponi non potest, sed nec adquiri. plane si diuisit fun-
dum regionibus et sic partem tradidit pro diuiso, potest alterutri seruitutem imponere, quia
non est pars fundi, sed fundus. quod et in aedibus potest dici, si dominus pariete medio
aedificato unam domum in duas diuiserit, ut plerique faciunt: nam et hic pro duabus do- 5
mibus accipi debet. Item si duo homines binas aedes communes habeamus, simul tradendo 2.1
idem efficere possumus, ac si ego solus proprias binas aedes haberem. sed et si separatim
tradiderimus, idem fiet, sic tamen, ut nouissima traditio efficiat etiam praecedentem tradi-
tionem efficacem. Si tamen alterae unius propriae sint aedes, alterae communes, neutris 3.1
seruitutem uel adquirere uel imponere me posse Pomponius libro octauo ex Sabino scripsit.
Si in uenditione quis dixerit seruas fore aedes quas uendidit, necesse non habet liberas 3a.1
tradere: quare uel suis aedibus eas seruas facere potest uel uicino concedere seruitutem,
scilicet ante traditionem. plane si Titio seruas fore dixit, si quidem Titio seruitutem con-
cesserit, absolutum est: si uero alii concesserit, ex empto tenebitur. a quo non abhorret,
quod Marcellus libro sexto digestorum scribit, si quis in tradendo dixerit fundum Titio 5
seruire, cum ei non seruiret, esset autem obligatus uenditor Titio ad seruitutem praestan-
dam, an agere possit ex uendito, ut emptor seruitutem imponi patiatur praedio quod mer-
catus est: magisque putat permittendum agere. idemque ait et si possit uenditor Titio
seruitutem uendere, aeque agere permittendum. haec ita demum, si recipiendae seruitutis
gratia id in traditione expressum est: ceterum si quis, inquit, ueritus, ne seruitus Titio 10
debeatur, ideo hoc excepit, non erit ex uendito actio, si nullam seruitutem promisit.
  Paulus libro quinto ad Sabinum. In tradendis unis aedibus ab eo, qui binas 7.pr.1
habet, species seruitutis exprimenda est, ne, si generaliter seruire dictum erit, aut nihil
ualeat, quia incertum sit, quae seruitus excepta sit, aut omnis seruitus imponi debeat. Inter- 1.1
positis quoque alienis aedibus imponi potest, ueluti ut altius tollere uel non tollere liceat
uel etiam si iter debeatur, ut ita conualescat, si mediis aedibus seruitus postea imposita
fuerit: sicuti per plurium praedia seruitus imponi etiam diuersis temporibus potest. quam-
quam dici potest, si tria praedia continua habeam et extremum tibi trad<a>m, uel tuo uel 5
meis praediis seruitutem adquiri posse: si uero extremo, quod retineam, quia et medium
meum sit, seruitutem consistere, sed si rursus aut id, cui adquisita sit seruitus, aut me-
dium alienauero, interpellari e<a>m, donec medio praedio seruitus imponatur.
  Pomponius libro octauo ad Sabinum. Si cum duas haberem insulas, duobus 8.pr.1
eodem momento tradidero, uidendum est, an seruitus alterutris imposita ualeat quia alienis
quidem aedibus nec imponi nec adquiri seruitus potest. sed ante traditionem peractam suis
magis adquirit uel imponit is qui tradit ideoque ualebit seruitus.
  Idem libro decimo ad Sabinum. Si ei, cuius praedium mihi seruiebat, heres 9.pr.1
exstit<i> et eam hereditatem tibi uendidi, restitui in pristinum statum seruitus debet, quia
id agitur, ut quasi tu heres uidearis exstitisse.
  Ulpianus libro decimo ad Sabinum. Quidquid uenditor seruitutis nomine sibi recipere 10.pr.1
uult, nominatim recipi oportet: nam illa generalis receptio 'quibus est seruitus, utique est<o>'
ad extraneos pertinet, ipsi nihil prospicit uenditori ad iura eius conseruanda: nulla enim
habuit, quia nemo ipse sibi seruitutem debet: quin immo et si debita fuit seruitus, deinde
dominium rei seruientis peruenit ad me, consequenter dicitur extingui seruitutem. 5
  Pomponius libro trigensimo tertio ad Sabinum. Refectionis gratia ac- 11.pr.1
cedendi ad ea loca, quae non seruiant, facultas tributa est his, quibus seruitus debetur, qua
tamen accedere eis sit necesse, nisi in cessione seruitutis nominatim praefinitum sit, qua
accederetur: et ideo nec secundum riuum nec supra eum (si forte sub terra aqua ducatur)
locum religiosum dominus soli facere potest, ne seruitus intereat: et id uerum est. sed et 5
depressurum uel adleuaturum riuum, per quem aquam iure duci potestatem habes, nisi si
ne id faceres cautum sit. Si prope tuum fundum ius est mihi aquam riuo ducere, 1.1
tacita haec iura sequuntur, ut reficere mihi riuum liceat, ut adire, qua proxime possim,
ad reficiendum eum ego fabrique mei, item ut spatium relinquat mihi dominus fundi,
qua dextra et sinistra ad riuum adeam et quo terram limum lapidem harenam calcem
iacere possim. 5
  Paulus libro quinto decimo ad Sabinum. Cum fundus fundo seruit, uendito 12.pr.1
quoque fundo seruitutes sequuntur. aedificia quoque fundis et fundi aedificiis eadem con-
dicione seruiunt.
  Ulpianus libro sexto opinionum. Uenditor fundi Geroniani fundo Botriano, quem re- 13.pr.1
tinebat, legem dederat, ne contra eum piscatio thynnaria exerceatur. quamuis mari, quod
natura omnibus patet, seruitus imponi priuata lege non potest, quia tamen bona fides con-
tractus legem seruari uenditionis exposcit, personae possidentium aut in ius eorum succe-
dentium per stipulationis uel uenditionis legem obligantur. Si constat in tuo agro 1.1
lapidicinas esse, inuito te nec priuato nec publico nomine quisquam lapidem caedere pot-
est, cui id faciendi ius non est: nisi talis consuetudo in illis lapidicinis consistat, ut si quis
uoluerit ex his caedere, non aliter hoc faciat, nisi prius solitum solacium pro hoc domino
praestat: ita tamen lapides caedere debet, postquam satisfaciat domino, ut neque usus ne- 5
cessarii lapid<i>s intercludatur neque commoditas rei iure domino adimatur.
  Iulianus libro quadragensimo primo digestorum. Iter nihil prohibet sic con- 14.pr.1
stitui, ut quis interdiu dumtaxat eat: quod fere circa praedia urbana etiam necessa-
rium est.
  Paulus libro primo epitomarum Alfeni digestorum. Qui per cert<um> locum iter 15.pr.1
aut actum alicui cessisset, eum pluribus per eundem locum uel iter uel actum cedere posse
uerum est: quemadmodum si quis uicino suas aedes seruas fecisset, nihilo minus aliis quot
uellet multis eas aedes seruas facere potest.
  Gaius libro secundo rerum cottidianarum siue aureorum. Potest etiam in 16.pr.1
testamento heredem suum quis damnare, ne altius aedes suas tollat, ne luminibus aedium
ui<cin>arum officiat, uel ut patiatur eum tignum in parietem immittere, uel stillicidia aduersus
eum habere, uel ut patiatur uicinum per fundum suum uel heredis ire agere aquamue ex
eo ducere. 5
  Papinianus libro septimo quaestionum. Si precario uicinus in tuo maceriam 17.pr.1
duxerit, interdicto 'quod precario habet' agi non poterit, nec maceria posita donatio serui-
tutis perfecta intellegitur, nec utiliter intendetur ius sibi esse inuito te aedificatum habere,
cum aedificium soli condicionem secutum inutilem faciat intentionem. ceterum si in suo
maceriam precario, qui seruitutem tibi debuit, duxerit, neque libertas usucapietur et inter- 5
dicto 'quod precario habet' utiliter cum eo agetur. quod si donationis causa permiseris, et
interdicto agere non poteris et seruitus donatione tollitur.
  Paulus libro primo manualium. Receptum est, ut plures domini et non pariter 18.pr.1
cedentes seruitutes imponant uel adquirant, ut tamen ex nouissimo actu etiam superiores
confirmentur perindeque sit, atque si eodem tempore omnes cessissent. et ideo si is qui
primus cessit uel defunctus sit uel alio genere uel alio modo partem suam alienauerit,
post deinde socius cesserit, nihil agetur: cum enim postremus cedat, non retro adquiri 5
seruitus uidetur, sed perinde habetur, atque si, cum postremus cedat, omnes cessissent:
igitur rursus hic actus pendebit, donec nouus socius cedat. idem iuris est et si uni ex
dominis cedatur, deinde in persona socii aliquid horum acciderit. ergo et ex diuerso si ei,
qui non cessit, aliquid tale eorum contigerit, ex integro omnes cedere debebunt: tantum
enim tempus eis remissum est, quo dare facere possunt, uel diuersis temporibus possint, 10
et ideo non potest uni uel unus cedere. idemque dicendum est et si alter cedat, alter leget
seruitutes. nam si omnes socii legent seruitutes et pariter eorum adeatur hereditas, potest
dici utile esse legatum: si diuersis temporibus, inutiliter dies legati cedit: nec enim sicut
uiuentium, ita et defunctorum actus suspendi receptum est.