QUEMADMODUM SERUITUTES AMITTUNTUR
  Gaius libro septimo ad edictum prouinciale. Seruitutes praediorum confunduntur, si 8.6.1.pr.1
idem utriusque praedii dominus esse coeperit.
  Paulus libro uicensimo primo ad edictum. Qui iter et actum habet, si statuto tempore 2.pr.1
tantum ierit, non perisse actum, sed manere Sabinus Cassius Octauenus aiunt: nam ire
quoque per se eum posse qui actum haberet.
  Gaius libro septimo ad edictum prouinciale. Iura praediorum morte et capitis 3.pr.1
deminutione non perire uolgo traditum est.
  Paulus libro uicensimo septimo ad edictum. Iter sepulchro debitum non 4.pr.1
utendo numquam amittitur.
  Idem libro sexagensimo sexto ad edictum. Seruitus et per socium et fructua- 5.pr.1
rium et bonae fidei possessorem nobis retinetur:
  Celsus libro quinto digestorum. nam satis est fundi nomine itum esse. Si 6.1.1
ego uia, quae nobis per uicini fundum debebatur, usus fuero, tu autem constituto tempore
cessaueris, an ius tuum amiseris? et e contrario, si uicinus, cui uia per nostrum fundum
debebatur, per meam partem ierit egerit, tuam partem ingressus non fuerit, an partem
tuam liberauerit? Celsus respondit: si diuisus est fundus inter socios regionibus, quod ad 5
seruitutem attinet, quae ei fundo debebatur, perinde est, atque si ab initio duobus fundis
debita sit: et sibi quisque dominorum usurpat seruitutem, sibi non utendo deperdit nec
amplius in ea re causae eorum fundorum miscentur: nec fit ulla iniuria ei cuius fundus
seruit, immo si quo melior, quoniam alter dominorum utendo sibi, non toti fundo proficit.
Sed si is fundus qui seruierit ita diuisus est, plusculum dubitationis ea res habet: nam 1a.1
si certus ac finitus uiae locus est, tunc, si per longitudinem eius fundus diuisus est, eadem
omnia seruanda erunt, quae si initio constituendae eius seruitutis similiter hic duo fundi
fuissent: si uero per latitudinem uiae fundus diuisus est (nec multum refert, aequaliter
id factum est an inaequaliter), tunc manet idem ius seruitutis, quod fundo indiuiso fuerat, 5
nec aut usu detineri aut non utendo deperire nisi tota uia poterit: nec si forte inciderit,
ut semita, quae per alterum dumtaxat fundum erit, uteretur, idcirco alter fundus libera-
bitur, quoniam unum atque eo modo indiuiduum uiae ius est. Possunt tamen alterutrum 1b.1
fundum liberare, si modo hoc specialiter conuenit: certe si is cui seruitus debebatur al-
terum ex ea diuisione fundum redemerit, num ideo minus ea re fundi alterius seruitus
permanebit? nec uideo, quid absurde consecuturum sit eam sententiam fundo altero ma-
nente seruo: si modo et ab initio potuit angustior constitui uia quam lege finita est et 5
adhuc id loci superest in eo fundo, cui remissa seruitus non est, ut sufficiat uiae: quod si
minus loci superest quam uiae sufficiat, uterque fundus liberabitur, alter propter redemp-
tionem, alter, quia per eum locum qui superest uia constitui non potest. Ceterum si ita 1c.1
constitutum est ius uiae, ut per quamlibet partem fundi ire agere liceat, idque uel subinde
mutare nihil prohibet atque ita diuisus est fundus: si per quamlibet eius partem aeque
ire atque agi possit, tunc perinde obseruabimus atque si ab initio duobus fundis duae
seruitutes iniunctae fuissent, ut altera retineri, altera non utendo possit deperire. Nec me 1d.1
fallit alieno facto ius alterius immutatu iri, quoniam ante satius fuerat per alteram partem
ire agere, ut idem ius ei in altera parte fundi retine<re>tur: contra illud commodum acces-
sisse ei cui uia debebatur, quod per duas pariter uias ire agere possit bisque octonos in
porrectum et senos denos in anfractum. 5
  Paulus libro tertio decimo ad Plautium. Si sic constituta sit aqua, ut uel 7.pr.1
aestate ducatur tantum uel uno mense, quaeritur quemadmodum non utendo amittatur,
quia non est continuum tempus, quo cum uti non potest, non sit usus. itaque et si
alternis annis uel mensibus quis aquam habeat, duplicato constituto tempore amittitur.
idem et de itinere custoditur. si uero alternis diebus aut die toto aut tantum nocte, sta- 5
tuto legibus tempore amittitur, quia una seruitus est: nam et si alternis horis uel una hora
cottidie seruitutem habeat, Seru<i>us scribit perdere eum non utendo seruitutem, quia id
quod habet cottidianum sit.
  Idem libro quinto decimo ad Plautium. Si stillicidii immittendi ius habeam 8.pr.1
in aream tuam et permisero ius tibi in ea area aedificandi, stillicidii immittendi ius amitto.
et similiter si per tuum fundum uia mihi debeatur et permisero tibi in eo loco, per quem
uia mihi debetur, aliquid facere, amitto ius uiae. Is qui per partem itineris it totum ius
usurpare uidetur. 5
  Iauolenus libro tertio ex Plautio. Aqua si in partem aquagi influxit, etiamsi 9.pr.1
non ad ultima loca peruenit, omnibus tamen partibus usurp<a>tur.
  Paulus libro quinto decimo ad Plautium. Si communem fundum ego et 10.pr.1
pupillus haberemus, licet uterque non uteretur, tamen propter pupillum et ego uiam re-
tineo. Si is, qui nocturnam aquam habet, interdiu per constitutum ad amissionem tempus 1.1
usus fuerit, amisit nocturnam seruitutem, qua usus non est. idem est in eo, qui certis horis
aquae ductum habens aliis usus fuerit nec ulla parte earum horarum.
  Marcellus libro quarto digestorum. Is cui uia uel actus debebatur, ut uehi- 11.pr.1
culi certo genere uteretur, alio genere fuerat usus: uideamus ne amiserit seruitutem et
alia sit eius condicio, qui amplius oneris quam licuit uexerit, magisque hic plus quam aliud
egisse uideatur: sicuti latiore itinere usus esset aut si plura iumenta egerit quam licuit
aut aquae admiscuerit aliam. ideoque in omnibus istis quaestionibus seruitus quidem non 5
amittitur, non autem conceditur plus quam pactum est in seruitute habere. Heres, cum 1.1
legatus esset fundus sub condicione, imposuit ei seruitutes: extinguentur, si legati condicio
existat. uideamus, an adquisitae sequantur legatarium: et magis dicendum est, ut sequantur.
  Celsus libro uicensimo tertio digestorum. Qui fundum alienum bona fide emit, 12.pr.1
itinere quod ei fundo debetur usus est: retinetur id ius itineris: atque etiam si precario
aut ui deiecto domino possidet: fundus enim qualiter se habens ita, cum in suo habitu
possessus est, ius non deperit, neque refert, iuste nec ne possideat, qui talem eum pos-
sidet. quare fortius et si aqua per riuum sua sponte perfluxit, ius aquae ducendae retine- 5
tur, quod et Sabino recte placet, ut apud Neratium libro quarto membranarum scriptum est.
  Marcellus libro septimo decimo digestorum. Si quis ex fundo, cui uiam ui- 13.pr.1
cinus deberet, uendidisset locum proximum seruienti fundo non imposita seruitute et intra
legitimum tempus, quo seruitutes pereunt, rursus eum locum adquisisset, habiturus est
seruitutem, quam uicinus debuisset.
  Iauolenus libro decimo ex Cassio. Si locus, per quem uia aut iter 14.pr.1
aut actus debebatur, impetu fluminis occupatus esset et intra tempus, quod ad amittendam
seruitutem sufficit, alluuione facta restitutus est, seruitus quoque in pristinum statum re-
stituitur: quod si id tempus praeterierit, ut seruitus amittatur, renouare eam cogendus
est. Cum uia publica uel fluminis impetu uel ruina amissa est, uicinus proximus uiam 1.1
praestare debet.
  Idem libro secundo epistularum. Si, cum seruitus mihi per plures fundos debe- 15.pr.1
retur, medium fundum adquisiui, manere seruitutem puto, quia totiens seruitus confunditur,
quotiens uti ea is ad quem pertineat non potest: medio autem fundo adquisito potest con-
sistere, ut per primum et ultimum iter debeatur.
  Proculus libro primo epistularum. Aquam, quae oriebatur in fundo uicini, 16.pr.1
plures per eundem riuum iure ducere soliti sunt, ita ut suo quisque die a capite duceret,
primo per eundem riuum eumque communem, deinde ut quisque inferior erat, suo quis-
que proprio riuo, et unus statuto tempore, quo seruitus amittitur, non duxit. existimo eum
ius ducendae aquae amississe nec per ceteros qui duxerunt eius ius usurpatum esse: pro- 5
prium enim cuiusque eorum ius fuit neque per alium usurpari potuit. quod si plurium fundo
iter aquae debitum esset, per unum eorum omnibus his, inter quos is fundus communis
fuisset, usurpari potuisset. item si quis eorum, quibus aquae ductus seruitus debebatur et
per eundem riuum aquam ducebant, ius aquae ducendae non ducendo eam amisit, nihil
iuris eo nomine ceteris, qui riuo utebantur, adcreuit idque commodum eius est, per cuius 10
fundum id iter aquae, quod non utendo pro parte unius amissum est: libertate enim huius
partis seruitutis fruitur.
  Pomponius libro undecimo ex uariis lectionibus. Labeo ait, si is, qui haustum 17.pr.1
habet, per tempus, quo seruitus amittitur, ierit ad fontem nec aquam hauserit, iter quoque
eum amississe.
  Paulus libro quinto decimo ad Sabinum. Si quis alia aqua usus 18.pr.1
fuerit, quam de qua in seruitute imponenda actum est, seruitus amittitur. Tempus, quo 1.1
non est usus praecedens fundi dominus, cui seruitus debetur, imputatur ei, qui in eius loco
successit. Si, cum ius haberes immittendi, uicinus statuto tempore aedificatum non habuerit 2.1
ideoque nec tu immittere poteris, non ideo magis seruitutem amittes, quia non potest ui-
deri usucepisse uicinus tuus libertatem aedium suarum, qui ius tuum non interpellauit.
  Pomponius libro trigensimo secundo ad Sabinum. Si partem fundi 19.pr.1
uendendo lege cauerim, uti per eam partem in reliquum fundum meum aquam ducerem,
et statutum tempus intercesserit, antequam riuum facerem, nihil iuris amitto, quia nullum
iter aquae fuerit, sed manet mihi ius integrum: quod si fecissem iter neque usus essem,
amittam. Si per fundum meum uiam tibi legauero et adita mea hereditate per constitutum 1.1
tempus ad amittendam seruitutem ignoraueris eam tibi legatam esse, amittes uiam non
utendo. quod si intra idem tempus, antequam rescires tibi legatam seruitutem, tuum fun-
dum uendideris, ad emptorem uia pertinebit, si reliquo tempore ea usus fuerit, quia scilicet
tua esse coeperat: ut iam nec ius repudiandi legatum tibi possit contingere, cum ad te 5
fundus non pertineat.
  Scaeuola libro primo regularum. Usu retinetur seruitus, cum ipse cui de- 20.pr.1
betur utitur quiue in possessionem eius est aut mercennarius aut hospes aut medicus quiue
ad uisitandum dominum uenit uel colonus aut fructuarius:
  Paulus libro quinto sententiarum. fructuarius licet suo nomine. 21.pr.1
  Scaeuola libro primo regularum. Denique quicumque quasi debita uia usus 22.1.1
fuerit,
  Paulus libro quinto sententiarum. (siue ad fundum nostrum facit, uel ex fundo) 23.1.1
  Scaeuola libro primo regularum. licet malae fidei possessor sit, retinebitur 24.1.1
seruitus.
  Paulus libro quinto sententiarum. Seruitute usus non uidetur nisi is, qui 25.1.1
suo iure uti se credidit: ideoque si quis pro uia publica uel pro alterius seruitute usus
sit, nec interdictum nec actio utiliter competit.