LIBER DUODECIMUS
DE REBUS CREDITIS SI CERTUM PETETUR ET DE CON-
DICTIONE
  Ulpianus libro uicensimo sexto ad edictum. E re est, priusquam ad uerbo- 12.1.1.pr.1
rum interpretationem perueniamus, pauca de significatione ipsius tituli referre. Quoniam 1.1
igitur multa ad contractus uarios pertinentia iura sub hoc titulo praetor inseruit, ideo re-
rum creditarum titulum praemisit: omnes enim contractus, quos alienam fidem secuti in-
stituimus, conplectitur: nam, ut libro primo quaestionum Celsus ait, credendi generalis
appellatio est: ideo sub hoc titulo praetor et de commodato et de pignore edixit. nam 5
cuicumque rei adsentiamur alienam fidem secuti mox recepturi quid, ex hoc contractu
credere dicimur. rei quoque uerbum ut generale praetor elegit.
  Paulus libro uicensimo octauo ad edictum. Mutuum damus recepturi non 2.pr.1
eandem speciem quam dedimus (alioquin commodatum erit aut depositum), sed idem genus:
nam si aliud genus, ueluti ut pro tritico uinum recipiamus, non erit mutuum. Mutui datio 1.1
consistit in his rebus, quae pondere numero mensura consistunt, quoniam eorum datione
possumus in creditum ire, quia in genere suo functionem recipiunt per solutionem quam
specie: nam in ceteris rebus ideo in creditum ire non possumus, quia aliud pro alio inuito
creditori solui non potest. Appellata est autem mutui datio ab eo, quod de meo tuum 2.1
fit: et ideo, si non fiat tuum, non nascitur obligatio. Creditum ergo a mutuo differt qua 3.1
genus a specie: nam creditum consistit extra eas res, quae pondere numero mensura con-
tinentur sic, ut, si eandem rem recepturi sumus, creditum est. item mutuum non potest
esse, nisi proficiscatur pecunia, creditum autem interdum etiam si nihil proficiscatur, ueluti
si post nuptias dos promittatur. In mutui datione oportet dominum esse dantem, nec 4.1
obest, quod filius familias et seruus dantes peculiares nummos obligant: id enim tale est,
quale si uoluntate mea tu des pecuniam: nam mihi actio adquiritur, licet mei nummi non
fuerint. Uerbis quoque credimus quodam actu ad obligationem comparandam interposito, 5.1
ueluti stipulatione.
  Pomponius libro uicensimo septimo ad Sabinum. Cum quid mutuum dede- 3.pr.1
rimus, etsi non cauimus, ut aeque bonum nobis redderetur, non licet debitori deteriorem
rem, quae ex eodem genere sit, reddere, ueluti uinum nouum pro uetere: nam in contra-
hendo quod agitur pro cauto habendum est, id autem agi intellegitur, ut eiusdem generis
et eadem bonitate soluatur, qua datum sit. 5
  Ulpianus libro trigensimo quarto ad Sabinum. Si quis nec causam nec pro- 4.pr.1
positum faenerandi habuerit et tu empturus praedia desideraueris mutuam pecuniam nec
uolueris creditae nomine antequam emisses suscipere atque ita creditor, quia necessitatem
forte proficiscendi habebat, deposuerit apud te hanc eandem pecuniam, ut, si emisses,
crediti nomine obligatus esses, hoc depositum periculo est eius qui suscepit. nam et qui 5
rem uendendam acceperit, ut pretio uteretur, periculo suo rem habebit. Res pignori data 1.1
pecunia soluta condici potest. et fructus ex iniusta causa percepti condicendi sunt: nam
et si colonus post lustrum completum fructus perceperit, condici eos constat ita demum,
si non ex uoluntate domini percepti sunt: nam si ex uoluntate, procul dubio cessat con-
dictio. Ea, quae ui fluminum importata sunt, condici possunt. 2.1
  Pomponius libro uicensimo secundo ad Sabinum. Quod te mihi dare opor- 5.pr.1
teat si id postea perierit, quam per te factum erit quominus <i>d mihi dares, tuum fore id
detrimentum constat. sed cum quaeratur, an per te factum sit, animaduerti debebit, non
solum in potestate tua fuerit id nec ne aut dolo malo feceris quominus esset uel fuerit
nec ne, sed etiam si aliqua iusta causa sit, propter quam intellegere deberes te dare oportere. 5
  Paulus libro uicensimo octauo ad edictum. Certum est, cuius species uel 6.pr.1
quantitas, quae in obligatione uersatur, aut nomine suo aut ea demonstratione quae nominis
uice fungitur qualis quantaque sit ostenditur. nam et Pedius libro primo de stipulationibus
nihil referre ait, proprio nomine res appelletur an digito ostendatur an uocabulis quibusdam
demonstretur: quatenus mutua uice fungantur, quae tantundem praestent. 5
  Ulpianus libro uicensimo sexto ad edictum. Omnia, quae inseri stipulatio- 7.pr.1
nibus possunt, eadem possunt etiam numerationi pecuniae, et ideo et condiciones.
  Pomponius libro sexto ex Plautio. Proinde mutui datio interdum pendet, ut 8.pr.1
ex post facto confirmetur: ueluti si dem tibi mutuos nummos, ut, si condicio aliqua ex-
stiterit, tui fiant sisque mihi obligatus: item si legatam pecuniam heres crediderit, deinde
legatarius eam noluit ad se pertinere, quia heredis ex die aditae hereditatis uidentur nummi
fuisse, ut credita pecunia peti possit. nam Iulianus ait et traditiones ab herede factas ad 5
id tempus redigi, quo hereditas adita fuerit, cum repudiatum sit legatum aut adpositum.
  Ulpianus libro uicensimo sexto ad edictum. Certi condictio com- 9.pr.1
petit ex omni causa, ex omni obligatione, ex qua certum petitur, siue ex certo contractu
petatur siue ex incerto: licet enim nobis ex omni contractu certum condicere, dummodo
praesens sit obligatio: ceterum si in diem sit uel sub condicione obligatio, ante diem uel
condicionem non potero agere. Competit haec actio etiam ex legati causa et ex lege 1.1
Aquilia. sed et ex causa furtiua per hanc actionem condicitur. sed et si ex senatus con-
sulto agetur, competit haec actio, ueluti si is cui fiduciaria hereditas restituta est agere
uolet. Siue autem suo nomine quis obligatus sit siue alieno, per hanc actionem recte con- 2.1
uenitur. Quoniam igitur ex omnibus contractibus haec certi condictio competit, siue re 3.1
fuerit contractus factus siue uerbis siue coniunctim, referendae sunt nobis quaedam species,
quae dignum habent tractatum, an haec actio ad petitionem forum sufficiat. Numeraui 4.1
tibi decem et haec alii stipulatus sum: nulla est stipulatio: an condicere decem per hanc
actionem possim, quasi duobus contractibus interuenientibus, uno qui re factus est, id est
numeratione, alio qui uerbis, id est inutiliter, quoniam alii stipulari non potui? et puto
posse. Idem erit, si a pupillo fuero sine tutoris auctoritate stipulatus, cui tutore <auctore> 5.1
credidi: nam et tunc manebit mihi condictio ex numeratione. Item quaeri potest et si, 6.1
quod tibi numeraui, sub impossibili condicione stipuler: cum enim nulla sit stipulatio,
manebit condictio. Sed et si ei numerauero, cui postea bonis interdictum est, mox ab 7.1
eo stipuler, puto pupillo eum conparandum, quoniam et stipulando sibi adquirit. Si num- 8.1
mos meos tuo nomine dedero uelut tuos absente te et ignorante, Aristo scribit adquiri tibi
condictionem: Iulianus quoque de hoc interrogatus libro decimo scribit ueram esse Aristonis
sententiam nec dubitari, quin, si meam pecuniam tuo nomine uoluntate tua dedero, tibi
adquiritur obligatio, cum cottidie credituri pecuniam mutuam ab alio poscamus, ut nostro 5
nomine creditor <numer>et futuro debitori nostro. Deposui apud te decem, postea permisi 9.1
tibi uti: Nerua Proculus etiam antequam moueantur, condicere quasi mutua tibi haec posse
aiunt, et est uerum, ut et Marcello uidetur: animo enim coepit possidere. ergo transit
periculum ad eum, qui mutuam rogauit et poterit ei condici.
  Idem libro secundo ad edictum. Quod si ab initio, cum deponerem, uti tibi 10.pr.1
si uoles permisero, creditam non esse antequam mota sit, quoniam debitu iri non est certum.
  Idem libro uicensimo sexto ad edictum. Rogasti me, ut tibi pecuniam cre- 11.pr.1
derem: ego cum non haberem, lancem tibi dedi uel massam auri, ut eam uenderes et num-
mis utereris. si uendideris, puto mutuam pecuniam factam. quod si lancem uel massam
sine tua culpa perdideris prius quam uenderes, utrum mihi an tibi perierit, quaestionis est.
mihi uidetur Neruae distinctio uerissima existimantis multum interesse, uenalem habui hanc 5
lancem uel massam nec ne, ut, si uenalem habui, mihi perierit, quemadmodum si alii de-
dissem uendendam: quod si non fui proposito hoc ut uenderem, sed haec causa fuit uen-
dendi, ut tu utereris, tibi eam perisse, et maxime si sine usuris credidi. Si tibi dedero 1.1
decem sic, ut nouem debeas, Proculus ait, et recte, non amplius te ipso iure debere quam
nouem. sed si dedero, ut undecim debeas, putat Proculus amplius quam decem condici
non posse. Si fugitiuus seruus nummos tibi crediderit, an condicere tibi dominus possit, 2.1
quaeritur. et quidem si seruus meus, cui concessa est peculii administratio, cre-
diderit tibi, erit mutua: fugitiuus autem uel alius seruus contra uoluntatem domini credendo
non facit accipientis. quid ergo? uindicari nummi possunt, si extant, aut, si dolo malo
desinant possideri, ad exhibendum agi: quod si sine dolo malo consumpsisti, condicere 5
tibi potero.
  Pomponius libro sexto ex Plautio. Si a furioso, cum eum 12.pr.1
compotem mentis esse putares, pecuniam quasi mutuam acceperis eaque in rem tuam uersa
fuerit, condictionem furioso adquiri Iulianus ait: nam ex quibus causis ignorantibus nobis
actiones adquiruntur, ex isdem etiam furioso adquiri. item si is qui seruo crediderat fu-
rere coeperit, deinde seruus in rem domini id uerterit, condici furiosi nomine posse. et si 5
alienam pecuniam credendi causa quis dederit, deinde furere coeperit et consumpta sit ea
pecunia, condictionem furioso adquiri.
  Ulpianus libro uicensimo sexto ad edictum. Nam et si fur nummos tibi 13.pr.1
credendi animo dedit, accipientis non facit, sed consumptis eis nascitur condictio. Unde 1.1
Papinianus libro octauo quaestionum ait: si alienos nummos tibi mutuos dedi, non ante
mihi teneris, quam eos consumpseris. quod si per partes eos consumpseris, an per partes
tibi condicam, quaerit: et ait condicturum, si admonitus alienos nummos fuisse ideo per
partem condico, quia nondum totos consumptos compereram. Si seruus communis decem 2.1
crediderit, puto, siue administratio seruo concessa est, siue non et consu<m>antur nummi,
quinum competere actionem: nam et si communes tibi nummos credidero centum, posse
me quinquaginta condicere libro octauo quaestionum Papinianus scribit, etiamsi singula
corpora communia fuerint. 5
  Idem libro uicensimo nono ad edictum. Si filius familias contra 14.pr.1
senatus consultum mutuatus pecuniam soluerit, patri nummos uindicanti nulla exceptio ob-
icietur: sed si fuerint consumpti a creditore nummi, Marcellus ait cessare condictionem,
quoniam totiens condictio datur, quotiens ex ea causa numerati sunt, ex qua actio esse
potuisset, si dominium ad accipientem transisset: in proposito autem non esset. denique 5
per errorem soluti contra senatus consultum crediti magis est cessare repetitionem.
  Idem libro trigensimo primo ad edictum. Singularia quaedam recepta sunt 15.pr.1
circa pecuniam creditam. nam si tibi debitorem meum iussero dare pecuniam, obligaris
mihi, quamuis meos nummos non acceperis. quod igitur in duabus personis recipitur, hoc
et in eadem persona recipiendum est, ut, cum ex causa mandati pecuniam mihi debeas
et conuenerit, ut crediti nomine eam retineas, uideatur mihi data pecunia et a me ad te 5
profecta.
  Paulus libro trigensimo secundo ad edictum. Si socius propriam pecuniam 16.pr.1
mutuam dedit, omnimodo creditam pecuniam facit, licet ceteri dissenserint: quod si com-
munem numerauit, non alias creditam efficit, nisi ceteri quoque consentiant, quia suae
partis tantum alienationem habuit.
  Ulpianus libro primo disputationum. Cum filius familias uiaticum suum 17.pr.1
mutuum dederit, cum studiorum causa Romae ageret, responsum est a Scaeuola extraordi-
nario iudicio esse illi subueniendum.
  Idem libro septimo disputationum. Si ego pecuniam tibi quasi donaturus 18.pr.1
dedero, tu quasi mutuam accipias, Iulianus scribit donationem non esse: sed an mutua sit,
uidendum. et puto nec mutuam esse magisque nummos accipientis non fieri, cum alia opi-
nione acceperit. quare si eos consumpserit, licet condictione teneatur, tamen doli exceptione
uti poterit, quia secundum uoluntatem dantis nummi sunt consumpti. Si ego quasi depo- 1.1
nens tibi dedero, tu quasi mutuam accipias, nec depositum nec mutuum est: idem est et
si tu quasi mutuam pecuniam dederis, ego quasi commodatam ostendendi gratia accepi:
sed in utroque casu consumptis nummis condictioni sine doli exceptione locus erit.
  Iulianus libro decimo digestorum. Non omnis numeratio eum qui accepit 19.pr.1
obligat, sed quotiens id ipsum agitur, ut confestim obligaretur. nam et si, qui mortis caus<a>
pecuniam donat, numerat pecuniam, sed non aliter obligabit accipientem, quam si exstitisset
casus, in quem obligatio collata fuisset, ueluti si donator conualuisset aut is qui accipiebat
prior decessisset. et cum pecunia daretur, ut aliquid fieret, quamdiu in pendenti esset, an 5
id futurum esset, cessabit obligatio: cum uero certum esse coepisset futurum id non esse,
obligabitur qui accepisset: ueluti si Titio decem dedero, ut Stichum intra calendas manu-
mitteret, ante kalendas nullam actionem habebo, post kalendas ita demum agere potero,
si manumissus non fuerit. Si pupillus sine tutoris auctoritate crediderit aut soluendi causa 1.1
dederit, consumpta pecunia condictionem habet uel liberatur non alia ratione, quam quod
facto eius intellegitur ad eum qui acceperit peruenisse: quapropter si eandem pecuniam is,
qui in creditum uel in solutum acceperat, alii porro in creditum uel in solutum dederit,
consumpta ea et ipse pupillo obligatur uel eum a se liberabit et eum cui dederit obligatum 5
habebit uel se ab eo liberabit. nam omnino qui alienam pecuniam credendi causa dat,
consumpta ea habet obligatum eum qui acceperit: item qui in solutum dederit, liberabitur
ab eo qui acceperit.
  Idem libro octauo decimo digestorum. Si tibi pecuniam donassem, ut tu mihi 20.pr.1
eandem crederes, an credita fieret? dixi in huiusmodi propositionibus non propriis uerbis
nos uti, nam talem contractum neque donationem esse neque pecuniam creditam: dona-
tionem non esse, quia non ea mente pecunia daretur, ut omnimodo penes accipientem
maneret: creditam non esse, quia exsoluendi causa magis daretur, quam alterius obligandi. 5
igitur si is, qui pecuniam hac condicione accepit, ut mihi in creditum daret, acceptam
dederit, non fore creditam: magis enim meum accepisse intellegi debeo. sed haec intelle-
genda sunt propter suptilitatem uerborum: benignius tamen est utrumque ualere.
  Idem libro quadragensimo octauo digestorum. Quidam existima- 21.pr.1
uerunt neque eum, qui decem peteret, cogendum quinque accipere et reliqua persequi, ne-
que eum, qui fundum suum diceret, partem dumtaxat iudicio persequi: sed in utraque
causa humanius facturus uidetur praetor, si actorem compulerit ad accipiendum id quod
offeratur, cum ad officium eius pertineat lites deminuere. 5
  Idem libro quarto ex Minicio. Uinum, quod mutuum datum erat, per iu- 22.pr.1
dicem petitum est: quaesitum est, cuius temporis aestimatio fieret, utrum cum datum
esset an cum litem contestatus fuisset an cum res iudicaretur. Sabinus respondit, si
dictum esset quo tempore redderetur, quanti tunc fuisset, <si dictum non esset, quanti tunc
fuisset>, c<u>m petitum esset. interrogaui, cuius loci pretium sequi oporteat. respondit, si con- 5
uenisset, ut certo loco redderetur, quanti eo loco esset, si dictum non esset, quanti ubi
esset petitum.
  Africanus libro secundo quaestionum. Si eum seruum, qui tibi legatus sit, 23.pr.1
quasi mihi legatum possederim et uendiderim, mortuo eo posse te mihi pretium condicere
Iulianus ait, quasi ex re tua locupletior factus sim.
  Ulpianus libro singulari pandectarum. Si quis certum stipulatus fuerit, ex 24.pr.1
stipulatu actionem non habet, sed illa condicticia actione id persequi debet, per quam cer-
tum petitur.
  Idem libro singulari de officio consularium. Creditor, qui ob restitutionem 25.pr.1
aedificiorum crediderit, in pecuniam quam crediderit priuilegium exigendi habebit.
  Idem libro quinto opinionum. Si pecuniam militis procurator eius mutuam 26.pr.1
dedit fideiussoremque accepit, exemplo eo quo si tutor pupilli aut curator iuuenis pecuniam
alterutrius eorum creditam stipulatus fuerit, actionem dari militi cuius pecunia fuerit placuit.
  Idem libro decimo ad edictum. Ciuitas mutui datione obligari potest, si ad 27.pr.1
utilitatem eius pecuniae uersae sunt: alioquin ipsi soli qui contraxerunt, non ciuitas tene-
buntur.
  Gaius libro uicensimo primo ad edictum prouinciale. Creditor, qui non ido- 28.pr.1
neum pignus accepit, non amittit exactionem eius debiti quantitatis, in quam pignus non
sufficit.
  Paulus libro quarto ad Plautium. Si institorem seruum dominus 29.pr.1
habuerit, posse dici Iulianus ait etiam condici ei posse, quasi iussu eius contrahatur, a quo
praepositus sit.
  Idem libro quinto ad Plautium. Qui pecuniam creditam accepturus spopondit 30.pr.1
creditori futuro, in potestate habet, ne accipiendo se ei obstringat.
  Idem libro septimo decimo ad Plautium. Cum fundus uel homo per con- 31.pr.1
dictionem petitus esset, puto hoc nos iure uti, ut post iudicium acceptum causa omnis
restituenda sit, id est omne, quod habiturus esset actor, si litis contestandae tempore so-
lutus fuisset. Seruum tuum imprudens a fure bona fide emi: 1.1
is ex peculio, quod ad te pertinebat, hominem parauit, qui mihi traditus est. Sabinus
Cassius posse te mihi hominem condicere: sed si quid mihi abesset ex negotio quod is
gessisset, inuicem me tecum acturum. et hoc uerum est: nam et Iulianus ait uiden-
dum, ne dominus integram ex empto actionem habeat, uenditor autem condicere possit 5
bonae fidei emptori. quod ad peculiares nummos attinet, si exstant, uindicare eos dominus
potest, sed actione de peculio tenetur uenditori, ut pretium soluat: si consumpti sint, actio
de peculio euanescit. sed adicere debuit Iulianus non aliter domino serui uenditorem ex
empto teneri, quam si ei pretium solidum et quaecumque, si cum libero contraxisset, de-
berentur, dominus serui praestaret. idem dici debet, si bonae fidei possessori soluissem, 10
si tamen actiones, quas aduersus eum habeam, praestare domino paratus sim.
  Celsus libro quinto digestorum. Si et me et Titium mutuam pecuniam ro- 32.pr.1
gaueris et ego meum debitorem tibi promittere iusserim, tu stipulatus sis, cum putares
eum Titii debitorem esse, an mihi obligaris? subsisto, si quidem nullum negotium mecum
contraxisti: sed propius est ut obligari te existimem, non quia pecuniam tibi credidi (hoc
enim nisi inter consentientes fieri non potest): sed quia pecunia mea ad te peruenit, eam 5
mihi a te reddi bonum et aequum est.
  Modestinus libro decimo pandectarum. Principalibus constitutionibus ca- 33.pr.1
uetur, ne hi qui prouinciam regunt quiue circa eos sunt negotientur mutuamue pecuniam
dent faenusue exerceant.
  Paulus libro secundo sententiarum. Praesidis prouinciae officiales, quia per- 34.pr.1
petui sunt, mutuam pecuniam dare et faenebrem exercere possunt. Praeses prouinciae 1.1
mutuam pecuniam faenebrem sumere non prohibetur.
  Modestinus libro tertio responsorum. Periculum nominum ad eum, cuius 35.pr.1
culpa deterius factum probari potest, pertinet.
  Iauolenus libro primo epistularum. Pecuniam, quam mihi sine condicione 36.pr.1
debebas, iussu meo promisisti Attio sub condicione: cum pendente condicione in eo statu
sit obligatio tua aduersus me, tamquam sub contrariam condicionem eam mihi spopon-
disti, si pendente condicione petam, an nihil acturus sum? respondit: non dubito, quin
mea pecunia, quam ipse sine condicione stipulatus sum, etiam si condicio in persona 5
Attii, qui ex mea uoluntate eandem pecuniam sub condicione stipulatus est, non extiterit,
credita esse permaneat (perinde est enim, ac si nulla stipulatio interuenisset): pendente
autem causa condicionis idem petere non possum, quoniam, cum incertum sit, an ex ea
stipulatione deberi possit, ante tempus petere uideor.
  Papinianus libro primo definitionum. Cum ad praesens tempus condicio con- 37.pr.1
fertur, stipulatio non suspenditur et, si condicio uera sit, stipulatio tenet, quamuis tenere
contrahentes condicionem ignorent, ueluti 'si rex Parthorum uiuit, centum mih<i> dari spon-
des?' eadem sunt et cum in praeteritum condicio confertur.
  Scaeuola libro primo quaestionum. Respiciendum enim esse, an, quantum 38.pr.1
in natura hominum sit, possit scire eam de<b>itu iri.
  Papinianus libro primo definition<u>m. Itaque tunc potestatem condicionis 39.pr.1
optinet, cum in futurum confertur.
  Paulus libro tertio quaestionum. Lecta est in auditorio Aemilii Papiniani 40.pr.1
praefecti praetorio iuris consulti cautio huiusmodi: 'Lucius Titius scripsi me accepisse a
Publio Maeuio quindecim mutua numerata mihi de domo et haec quindecim proba recte
dari kalendis futuris stipulatus est Publius Maeuius, spopondi ego Lucius Titius. si die
supra scripta summa Publio Maeuio eiue ad quem ea res pertinebit data soluta satisue eo 5
nomine factum non erit, tunc eo amplius, quo post soluam, poenae nomine in dies tri-
ginta inque denarios centenos denarios singulos dari stipulatus est Publius Maeuius, spo-
pondi ego Lucius Titius. conuenitque inter nos, uti pro Maeuio ex summa supra scripta
menstruos refundere debeam denarios trecenos ex omni summa ei herediue eius.' quaesi-
tum est de obligatione usurarum, quoniam numerus mensium, qui solutioni competebat, 10
transierat. dicebam, quia pacta in continenti facta stipulationi inesse creduntur, perinde
esse, ac si per singulos menses certam pecuniam stipulatus, quoad tardius soluta esset,
usuras adiecisset: igitur finito primo mense primae pensionis usuras currere et similiter
post secundum et tertium tractum usuras non solutae pecuniae pensionis crescere nec
ante sortis non solutae usuras peti posse quam ipsa sors peti potuerat. pactum autem 15
quod subiectum est quidam dicebant ad sortis solutionem tantum pertinere, non etiam ad
usurarum, quae priore parte simpliciter in stipulationem uenissent pactumque id tantum ad
exceptionem prodesse et ideo non soluta pecunia statutis pensionibus ex die stipulationis
usuras deberi, atque si id nominatim esset expressum. sed cum sortis petitio dilata sit,
consequens est, ut etiam usurae ex eo tempore, quo moram fecit, accedant, et si, ut ille 20
putabat, ad exceptionem tantum prodesset pactum (quamuis sententia diuersa optinuerit),
tamen usurarum obligatio ipso iure non committetur: non enim in mora est is, a quo pe-
cunia propter exceptionem peti non potest. sed quantitatem, quae medio tempore colli-
gitur, stipulamur, cum condicio exstiterit, sicut est in fructibus: idem et in usuris potest
exprimi, ut ad diem non soluta pecunia quo competit usurarum nomine ex die interpositae 25
stipulationis praestetur.
  Africanus libro octauo quaestionum. Eius, qui in prouincia Stichum ser- 41.pr.1
uum kalendario praeposuerat, Romae testamentum recitatum erat, quo idem Stichus liber
et ex parte heres erat scriptus: qui status sui ignarus pecunias defuncti aut exegit aut
credidit, ut interdum stipularetur et pignora acciperet. consulebatur quid de his iuris esset.
placebat debitores quidem ei qui soluissent liberatos esse, si modo ipsi quoque ignorassent 5
dominum decessisse. earum autem summarum nomine, quae ad Stichum peruenissent, fami-
liae herciscundae quidem actionem non competere coheredibus, sed negotiorum gestorum
dari debere. quas uero pecunias ipse credidisset, eas non ex maiore parte, quam ex qua
ipse heres sit, alienatas esse: nam et si tibi in hoc dederim nummos, ut eos Sticho credas,
deinde mortuo me ignorans dederis, accipientis non facies: neque enim sicut illud receptum 10
est, ut debitores soluentes ei liberentur, ita hoc quoque receptum, ut credendo nummos
alienaret. quare si nulla stipulatio interuenisset, neque ut creditam pecuniam pro parte
coheredis peti posse neque pignora teneri. quod si stipulatus quoque esset, referret, quem-
admodum stipulatus esset: nam si nominatim forte Titio domino suo mortuo iam dari sti-
pulatus sit, procul dubio inutiliter esset stipulatus. quod si sibi dari stipulatus esset, di- 15
cendum hereditati eum adquisisse: sicut enim nobismet ipsis ex re nostra per eos, qui
liberi uel alieni serui bona fide seruiant, adquiratur, ita hereditati quoque ex re hereditaria
adquiri. post aditam uero a coheredibus hereditatem non aeque idem dici potest, utique
si scierint eum sibi coheredem datum, quoniam tunc non possunt uideri bonae fidei pos-
sessores esse, qui nec possidendi animum haberent. quod si proponatur coheredes eius 20
id ignorasse, quod forte ipsi quoque ex necessariis fuerint, potest adhuc idem responderi:
quo quidem casu illud euenturum, ut, si suae condicionis coheredes iste seruus habeat,
inuicem bona fide seruire uideantur.
  Celsus libro sexto digestorum. Si ego decem stipulatus a Titio deinceps 42.pr.1
stipuler a Seio, quanto minus a Titio consequi possim: si decem petiero a Titio, non
liberatur Seius, alioquin nequicquam mihi cauetur: at si iudicatum fecerit Titius, nihil
ultra Seius tenebitur. sed si cum Seio egero, quantumcumque est quo minus a Titio, exi-
gere potuero eo tempore, quo iudicium inter me et Seium acceptum est, tanto minus a 5
Titio postea petere possum. Labeo ait, cum decem <dari curari> stipulatus 1.1
sis, ideo non posse te decem dare oportere intendere, quia etiam reum locupletiorem dando
promissor liberari possit: quo scilicet significat non esse cogendum eum accipere iudicium,
si reum locupletem offerat.