Caesar interim, cum de suo adventu dubitatio
|
26.1.1
|
in provincia esset neque quisquam crederet ipsum,
|
|
sed aliquem legatum in Africam cum copiis venisse,
|
|
conscriptis litteris circum provinciam omnes civitates
|
|
facit de suo adventu certiores. interim nobiles homi-
|
2.1
|
nes ex suis oppidis profugere et in castra Caesaris
|
|
devenire et de adversariorum eius crudelitate acerbi-
|
|
tateque commemorare coeperunt. quorum lacrimis
|
3.1
|
querelisque Caesar commotus, cum antea constituisset
|
|
stativis castris aestate inita cunctis copiis auxiliisque
|
|
accitis bellum cum suis adversariis gerere, * * * * in-
|
|
stituit litterisque celeriter in Siciliam ad Allienum et
|
5
|
Rabirium Postumum conscriptis et per catascopum
|
|
missis <imperavit> ut sine mora ac nulla excusatione
|
|
hiemis ventorumque quam celerrime exercitus sibi
|
|
transportaretur: Africam provinciam perire funditus-
|
|
que everti ab suis inimicis; quod nisi celeriter sociis
|
10
|
foret subventum, praeter ipsam Africam terram nihil,
|
|
ne tectum quidem quo se reciperent, ab illorum sce-
|
|
lere insidiisque reliquum futurum. atque ipse erat in
|
4.1
|
tanta festinatione et exspectatione ut postero die quam
|
|
misisset litteras nuntiumque in Siciliam, classem exer-
|
|
citumque morari diceret, dies noctesque oculos men-
|
|
temque ad mare depositos derectosque haberet. nec
|
5.1
|
mirum: animum advertebat enim villas exuri, agros
|
|
vastari, pecus diripi, <homines> trucidari, oppida ca-
|
|
stellaque dirui deserique, principesque civitatum aut
|
|
interfici aut in catenis teneri, liberos eorum obsidum
|
5
|
nomine in servitutem abripi; his se miseris suamque
|
|
fidem implorantibus auxilio propter copiarum pauci-
|
|
tatem esse non posse. milites interim in opere exer-
|
6.1
|
cere atque castra munire, turres castella facere moles-
|
|
que iacere in mare non intermittere.
|
|