| Quo facto dubitatione sublata tantus incessit ti- | 7.1.1 |
| mor ut ad extremum casum periculi omnes deducti | |
| viderentur atque alii morari Gaesarem dicerent quin | |
| naves conscendere iuberet, alii multo gravius extime- | |
| scerent [casum], quod neque celari Alexandrini possent | 5 |
| in apparanda fuga, cum tam parvo spatio distarent | |
| ab ipsis, neque illis imminentibus atque insequentibus | |
| ullus in naves receptus daretur. erat autem magna mul- | 2.1 |
| titudo oppidanorum in parte Caesaris quam domiciliis | |
| ipsorum non moverat, quod ea se fidelem palam | |
| nostris esse simulabat et descisse a suis videbatur: ut | |
| mihi <si> defendendi essent Alexandrini neque falla- | 5 |
| ces esse neque temerarii, multa oratio frustra absume- | |
| retur; cum vero uno tempore et natio eorum et natura | 3.1 |
| cognoscatur, aptissimum esse hoc genus ad proditio- | |
| nem dubitare nemo potest. |