Hac victoria sublatus Ambiorix statim cum equi-
|
5.38.1.1
|
tatu in Atuatucos, qui erant eius regno finitimi, proficis-
|
|
citur; neque noctem neque diem intermittit peditatum-
|
|
que se subsequi iubet. re demonstrata Atuatucisque
|
2.1
|
concitatis postero die in Nervios pervenit hortaturque,
|
|
ne sui in perpetuum liberandi atque ulciscendi Romanos
|
|
pro iis quas acceperint iniuriis occasionem dimittant;
|
|
interfectos esse legatos duos magnamque partem exer-
|
3.1
|
citus interisse demonstrat; nihil esse negotii subito oppres-
|
4.1
|
sam legionem, quae cum Cicerone hiemet, interfici. se
|
|
ad eam rem profitetur adiutorem. facile hac oratione
|
|
Nerviis persuadet.
|
|
Itaque confestim dimissis nuntiis ad Ceutrones,
|
39.1.1
|
Grudios, Levacos, Pleumoxios, Geidumnos, qui omnes
|
|
sub eorum imperio sunt, quam maximas possunt manus
|
|
cogunt et de improviso ad Ciceronis hiberna advolant,
|
|
nondum ad eum fama de Titurii morte perlata. huic quo-
|
2.1
|
que accidit—quod fuit necesse—ut nonnulli milites qui
|
|
lignationis munitionisque causa in silvas discessissent,
|
|
repentino equitum adventu interciperentur. his circum-
|
3.1
|
ventis magna manu Eburones, Nervii, Atuatuci atque
|
|
horum omnium socii clientesque legionem oppugnare
|
|
incipiunt. nostri celeriter ad arma concurrunt, vallum
|
|
conscendunt. aegre is dies sustentatur, quod omnem spem
|
4.1
|
hostes in celeritate ponebant atque hanc adepti victoriam
|
|
in perpetuum se fore victores confidebant.
|
|