Mittuntur ad Caesarem confestim a Cicerone lit-
|
5.40.1.1
|
terae, magnis propositis praemiis, si pertulissent; ob-
|
|
sessis omnibus viis missi intercipiuntur. noctu ex ea ma-
|
2.1
|
teria quam munitionis causa comportaverant, turres ad-
|
|
modum centum viginti excitantur; incredibili celeritate,
|
|
quae deesse operi videbantur, perficiuntur. hostes postero
|
3.1
|
die multo maioribus coactis copiis castra oppugnant,
|
|
fossam complent. a nostris eadem ratione qua pridie,
|
|
resistitur. hoc idem reliquis deinceps fit diebus.
|
4.1
|
nulla
|
5.1
|
pars nocturni temporis ad laborem intermittitur; non
|
|
aegris, non vulneratis facultas quietis datur. quaecum-
|
6.1
|
que ad proximi diei oppugnationem opus sunt, noctu com-
|
|
parantur; multae praeustae sudes, magnus muralium
|
|
pilorum numerus instituitur; turres contabulantur, pinnae
|
|
loricaeque ex cratibus attexuntur. ipse Cicero, cum tenu-
|
7.1
|
issima valetudine esset, ne nocturnum quidem sibi tem-
|
|
pus ad quietem relinquebat, ut ultro militum concursu
|
|
ac vocibus sibi parcere cogeretur.
|
|
Tum duces principesque Nerviorum, qui aliquem
|
41.1.1
|
sermonis aditum causamque amicitiae cum Cicerone
|
|
habebant, conloqui sese velle dicunt. facta potestate
|
2.1
|
eadem quae Ambiorix cum Titurio egerat commemorant:
|
|
omnem esse in armis Galliam; Germanos Rhenum trans-
|
3.1
|
isse; Caesaris reliquorumque hiberna oppugnari. addunt
|
4.1
|
etiam de Sabini morte; Ambiorigem ostentant fidei fa-
|
|
ciundae causa. errare eos dicunt, si quicquam ab iis prae-
|
5.1
|
sidii sperent, qui suis rebus diffidant; sese tamen hoc
|
|
esse in Ciceronem populumque Romanum animo, ut nihil
|
|
nisi hiberna recusent atque hanc inveterascere con-
|
|
suetudinem nolint; licere illis per se incolumibus ex hiber-
|
6.1
|
nis discedere et, quascumque in partes velint, sine metu
|
|
proficisci. Cicero ad haec unum modo respondit: non
|
7.1
|
esse consuetudinem populi Romani ullam accipere ab
|
|
hoste armato condicionem; si ab armis discedere velint,
|
8.1
|
se adiutore utantur legatosque ad Caesarem mittant;
|
|
sperare pro eius iustitia quae petierint impetraturos.
|
|