| Ad haec Ariovistus respondit: ius esse belli, ut qui | 1.36.1.1 |
| vicissent, iis quos vicissent, quemadmodum vellent, im- | |
| perarent; item populum Romanum victis non ad alte- | |
| rius praescriptum, sed ad suum arbitrium imperare con- | |
| suesse. si ipse populo Romano non praescriberet quem- | 2.1 |
| admodum suo iure uteretur, non oportere se a populo | |
| Romano in suo iure impediri. Haeduos sibi, quoniam | 3.1 |
| belli fortunam temptassent et armis congressi ac superati | |
| essent, stipendiarios esse factos. magnam Caesarem in- | 4.1 |
| iuriam facere, qui suo adventu vectigalia sibi deteriora | |
| faceret. Haeduis se obsides redditurum non esse neque | 5.1 |
| his neque eorum sociis iniuria bellum inlaturum, si in eo | |
| manerent quod convenisset, stipendiumque quotannis | |
| penderent. si id non fecissent, longe his fraternum nomen | |
| populi Romani afuturum. quod sibi Caesar denuntiaret | 6.1 |
| se Haeduorum iniurias non neglecturum, neminem secum | |
| sine sua pernicie contendisse. cum vellet, congrederetur: | 7.1 |
| intellecturum quid invicti Germani, exercitatissimi in | |
| armis, qui inter annos xiiii tectum non subissent, vir- | |
| tute possent. | |
| Haec eodem tempore Caesari mandata refereban- | 37.1.1 |
| tur et legati ab Haeduis et a Treveris veniebant: Haedui | 2.1 |
| questum, quod Harudes qui nuper in Galliam transpor- | |
| tati essent, fines eorum popularentur; sese ne obsidibus | |
| quidem datis pacem Ariovisti redimere potuisse; Treveri | 3.1 |
| autem, pagos centum Sueborum ad ripas Rheni conse- | |
| disse qui Rhenum transire conarentur; his praeesse Nasu- | |
| am et Cimberium fratres. quibus rebus Caesar vehemen- | 4.1 |
| ter commotus maturandum sibi existimavit, ne si nova | |
| manus Sueborum cum veteribus copiis Ariovisti sese | |
| coniunxisset, minus facile resisti posset. itaque re fru- | 5.1 |
| mentaria, quam celerrime potuit, comparata magnis | |
| itineribus ad Ariovistum contendit. |