Hac oratione habita mirum in modum conversae
|
1.41.1.1
|
sunt omnium mentes summaque alacritas et cupiditas
|
|
belli gerendi iniecta est, princepsque decima legio per
|
2.1
|
tribunos militum ei gratias egit, quod de se optimum
|
|
iudicium fecisset, seque esse ad bellum gerendum para-
|
|
tissimam confirmavit. deinde reliquae legiones cum tribu-
|
3.1
|
nis militum et primorum ordinum centurionibus ege-
|
|
runt, uti per eos Caesari satis facerent; se neque umquam
|
|
dubitasse neque timuisse neque de summa belli suum
|
|
iudicium, sed imperatoris esse existimavisse. eorum satis-
|
4.1
|
factione accepta et itinere exquisito per Diviciacum,
|
|
quod e Gallis ei maximam fidem habebat, ut milium
|
|
amplius quinquaginta circuitu locis apertis exercitum
|
|
duceret, de quarta vigilia, ut dixerat, profectus est. sep-
|
5.1
|
timo die, cum iter non intermitteret, ab exploratoribus
|
|
certior factus est Ariovisti copias a nostris milia passuum
|
|
quattuor et viginti abesse.
|
|
Cognito Caesaris adventu Ariovistus legatos ad eum
|
42.1.1
|
mittit: quod antea de conloquio postulasset, id per se
|
|
fieri licere, quoniam propius accessisset seque id sine
|
|
periculo facere posse existimaret. non respuit condicio-
|
2.1
|
nem Caesar, iamque eum ad sanitatem reverti arbitra-
|
|
batur, cum id quod antea petenti denegasset, ultro polli-
|
|
ceretur, magnamque in spem veniebat pro suis tantis
|
3.1
|
populique Romani in eum beneficiis cognitis suis postu-
|
|
latis fore, uti pertinacia desisteret. dies conloquio dictus
|
|
est ex eo die quintus. interim cum legati saepe ultro citro-
|
4.1
|
que inter eos mitterentur, Ariovistus postulavit ne quem
|
|
peditem ad conloquium Caesar adduceret: vereri se ne
|
|
per insidias ab eo circumveniretur; uterque cum equi-
|
|
tatu veniret; alia ratione sese non esse venturum. Caesar,
|
5.1
|
quod neque conloquium interposita causa tolli volebat
|
|
neque salutem suam Gallorum equitatui committere
|
|
audebat, commodissimum esse statuit omnibus equis
|
|
Gallis equitibus detractis eo legionarios milites legionis
|
5
|
decimae, cui quam maxime confidebat, imponere, ut
|
|
praesidium quam amicissimum, siquid opus facto esset,
|
|
haberet. quod cum fieret, non inridicule quidam ex mili-
|
6.1
|
tibus decimae legionis dixit plus quam pollicitus esset
|
|
Caesarem ei facere: pollicitum se in cohortis praetoriae
|
|
loco decimam legionem habiturum ad equum rescribere.
|
|