Quibus rebus cognitis Caesar, etsi magni inter-
|
1.21.1.1
|
esse arbitrabatur quam primum oppido potiri cohor-
|
|
tesque ad se in castra traducere, nequa aut largitioni-
|
|
bus aut animi confirmatione aut falsis nuntiis com-
|
|
mutatio fieret voluntatis, quod saepe in bello parvis
|
5
|
momentis magni casus intercederent, tamen veritus ne
|
2.1
|
militum introitu et nocturni temporis licentia oppidum
|
|
diriperetur, eos qui venerant conlaudat atque in oppi-
|
|
dum dimittit, portas murosque adservari iubet. ipse iis
|
3.1
|
operibus, quae facere instituerat, milites disponit, non
|
|
certis spatiis intermissis, ut erat superiorum dierum
|
|
consuetudo, sed perpetuis vigiliis stationibusque, ut
|
|
contingant inter se atque omnem munitionem expleant;
|
5
|
tribunos militum et praefectos circummittit atque hor-
|
4.1
|
tatur, non solum ab eruptionibus caveant, sed etiam
|
|
singulorum hominum occultos exitus adservent. neque
|
5.1
|
vero tam remisso ac languido animo quisquam omnium
|
|
fuit, qui ea nocte conquieverit. tanta erat summae
|
6.1
|
rerum exspectatio, ut alius in aliam partem mente atque
|
|
animo traheretur, quid ipsis Corfiniensibus, quid Do-
|
|
mitio, quid Lentulo, quid reliquis accideret, qui quos-
|
|
que eventus exciperent.
|
5
|
Quarta vigilia circiter Lentulus Spinther de muro
|
22.1.1
|
cum vigiliis custodibusque nostris conloquitur: velle,
|
|
si sibi fiat potestas, Caesarem convenire. facta potes-
|
2.1
|
tate ex oppido mittitur, neque ab eo prius Domitiani
|
|
milites discedunt, quam in conspectum Caesaris dedu-
|
|
catur. cum eo de salute sua <agit>, orat atque obsecrat,
|
3.1
|
ut sibi parcat, veteremque amicitiam commemorat Cae-
|
|
sarisque in se beneficia exponit, quae erant maxima:
|
|
quod per eum in collegium pontificum venerat, quod
|
4.1
|
provinciam Hispaniam ex praetura habuerat, quod in
|
|
petitione consulatus erat sublevatus. cuius orationem
|
5.1
|
Caesar interpellat: se non maleficii causa ex provincia
|
|
egressum, sed uti se a contumeliis inimicorum defen-
|
|
deret, ut tribunos plebis in ea re ex civitate expulsos
|
|
in suam dignitatem restitueret, et se et populum Ro-
|
5
|
manum factione paucorum oppressum in libertatem
|
|
vindicaret. cuius oratione confirmatus Lentulus, ut in
|
6.1
|
oppidum reverti liceat, petit: quod de sua salute in-
|
|
petraverit, fore etiam reliquis ad suam spem solacio;
|
|
adeo esse perterritos nonnullos, ut suae vitae durius
|
|
consulere cogantur. facta potestate discedit.
|
5
|