Litteris perlectis Domitius dissimulans in consilio 1.19.1.1
pronuntiat Pompeium celeriter subsidio venturum hor-
taturque eos ne animo deficiant, quaeque usui ad defen-
dendum oppidum sint parent. ipse arcano cum paucis 2.1
familiaribus suis conloquitur consiliumque fugae capere
constituit. cum vultus Domiti cum oratione non con- 3.1
sentiret, atque omnia trepidantius timidiusque ageret,
quam superioribus diebus consuesset, multumque cum
suis consiliandi causa secreto praeter consuetudinem
conloqueretur, concilia conventusque hominum fugeret, 5
res diutius tegi dissimularique non potuit. Pompeius 4.1
enim rescripserat sese rem in summum periculum deduc-
turum non esse, neque suo consilio aut voluntate Do-
mitium se in oppidum Corfinium contulisse: proinde,
siqua fuisset facultas, ad se cum omnibus copiis veniret. 5
id ne fieri posset, obsidione atque oppidi circummuni- 5.1
tione fiebat.
  Divulgato Domiti consilio milites, qui erant Cor- 20.1.1
finii, primo vesperi secessionem faciunt atque ita inter
se per tribunos militum centurionesque atque honestis-
simos sui generis conloquuntur: obsideri se a Caesare; 2.1
opera munitionesque prope esse perfectas; ducem suum
Domitium, cuius spe atque fiducia permanserint, pro-
iectis omnibus fugae consilium capere; debere se suae
salutis rationem habere. ab his primo Marsi dissentire 3.1
incipiunt eamque oppidi partem quae munitissima vide-
retur occupant, tantaque inter eos dissensio exsistit, ut
manum conserere atque armis dimicare conentur; post 4.1
paulo tamen internuntiis ultro citroque missis, quae
ignorabant, de L. Domiti fuga cognoscunt. itaque omnes 5.1
uno consilio Domitium productum in publicum circum-
sistunt et custodiunt, legatosque ex suo numero ad Cae-
sarem mittunt: sese paratos esse portas aperire, quaeque
imperaverit facere, et L. Domitium vivum in eius pote- 5
statem tradere.