Sed fortuna, quae plurimum potest cum in
|
3.68.1.1
|
reliquis rebus tum praecipue in bello, parvis momentis
|
|
magnas rerum commutationes efficit; ut tum accidit.
|
|
munitionem, quam pertinere a castris ad flumen supra
|
|
demonstravimus, dextri Caesaris cornus cohortes igno-
|
2.1
|
rantia loci sunt secutae, cum portam quaererent castro-
|
|
rumque eam munitionem esse arbitrarentur. quod cum
|
3.1
|
esset animadversum coniunctam esse flumini, prorutis
|
|
munitionibus defendente nullo transcenderunt, omnisque
|
|
noster equitatus eas cohortes est secutus.
|
|
Interim Pompeius hac satis longa interiecta
|
69.1.1
|
mora et re nuntiata v legiones ab opere deductas subsidio
|
|
suis duxit. eodemque tempore equitatus eius nostris
|
|
equitibus adpropinquabat, et acies instructa a nostris,
|
|
qui castra occupaverant, cernebatur, omniaque sunt
|
5
|
subito mutata. Pompeiana legio celeris spe subsidii con-
|
2.1
|
firmata ab decumana porta resistere conabatur atque
|
|
ultro in nostros impetum faciebat. equitatus Caesaris,
|
|
quod angusto itinere per aggeres ascendebat, receptui
|
|
suo timens initium fugae faciebat. dextrum cornu, quod
|
3.1
|
erat a sinistro seclusum, terrore equitum animadverso,
|
|
ne intra munitionem opprimeretur, ea parte, quam pro-
|
|
ruerat, sese recipiebat, ac plerique ex his, ne in angustias
|
|
inciderent, x pedum munitione se in fossas praecipita-
|
5
|
bant, primisque oppressis reliqui per horum corpora
|
|
salutem sibi atque exitum pariebant. sinistro cornu
|
4.1
|
milites cum ex vallo Pompeium adesse et suos fugere
|
|
cernerent, veriti ne angustiis intercluderentur, cum extra
|
|
et intus hostem haberent, eodem quo venerant receptu
|
|
sibi consulebant, omniaque erant tumultus timoris fugae
|
5
|
plena, adeo ut, cum Caesar signa fugientium manu pren-
|
|
deret et consistere iuberet, alii dimissis equis eundem
|
|
cursum confugerent, alii ex metu etiam signa dimitterent,
|
|
neque quisquam omnino consisteret.
|
|