Sed fortuna, quae plurimum potest cum in 3.68.1.1
reliquis rebus tum praecipue in bello, parvis momentis
magnas rerum commutationes efficit; ut tum accidit.
munitionem, quam pertinere a castris ad flumen supra
demonstravimus, dextri Caesaris cornus cohortes igno- 2.1
rantia loci sunt secutae, cum portam quaererent castro-
rumque eam munitionem esse arbitrarentur. quod cum 3.1
esset animadversum coniunctam esse flumini, prorutis
munitionibus defendente nullo transcenderunt, omnisque
noster equitatus eas cohortes est secutus.
  Interim Pompeius hac satis longa interiecta 69.1.1
mora et re nuntiata v legiones ab opere deductas subsidio
suis duxit. eodemque tempore equitatus eius nostris
equitibus adpropinquabat, et acies instructa a nostris,
qui castra occupaverant, cernebatur, omniaque sunt 5
subito mutata. Pompeiana legio celeris spe subsidii con- 2.1
firmata ab decumana porta resistere conabatur atque
ultro in nostros impetum faciebat. equitatus Caesaris,
quod angusto itinere per aggeres ascendebat, receptui
suo timens initium fugae faciebat. dextrum cornu, quod 3.1
erat a sinistro seclusum, terrore equitum animadverso,
ne intra munitionem opprimeretur, ea parte, quam pro-
ruerat, sese recipiebat, ac plerique ex his, ne in angustias
inciderent, x pedum munitione se in fossas praecipita- 5
bant, primisque oppressis reliqui per horum corpora
salutem sibi atque exitum pariebant. sinistro cornu 4.1
milites cum ex vallo Pompeium adesse et suos fugere
cernerent, veriti ne angustiis intercluderentur, cum extra
et intus hostem haberent, eodem quo venerant receptu
sibi consulebant, omniaque erant tumultus timoris fugae 5
plena, adeo ut, cum Caesar signa fugientium manu pren-
deret et consistere iuberet, alii dimissis equis eundem
cursum confugerent, alii ex metu etiam signa dimitterent,
neque quisquam omnino consisteret.