Nacti vacuas [provincias] ab imperiis Sardiniam
|
1.31.1.1
|
Valerius, Curio Siciliam, cum exercitibus eo perve-
|
|
niunt. Tubero cum in Africam venisset, invenit in pro-
|
2.1
|
vincia cum imperio Attium Varum; qui ad Auximum,
|
|
ut supra demonstravimus, amissis cohortibus protinus
|
|
ex fuga in Africam pervenerat atque eam sua sponte
|
|
vacuam occupaverat dilectuque habito duas legiones
|
5
|
effecerat, hominum et locorum notitia et usu eius pro-
|
|
vinciae nactus aditus ad ea conanda, quod paucis ante
|
|
annis ex praetura eam provinciam obtinuerat. hic ve-
|
3.1
|
nientem Uticam navibus Tuberonem portu atque op-
|
|
pido prohibet neque adfectum valetudine filium ex-
|
|
ponere in terra patitur, sed sublatis ancoris excedere
|
|
eo loco cogit.
|
5
|
His rebus confectis Caesar, ut reliquum tempus
|
32.1.1
|
a labore intermitteretur, milites in proxima municipia
|
|
deducit; ipse ad urbem proficiscitur. coacto senatu in-
|
2.1
|
iurias inimicorum commemorat. docet se nullum extra-
|
|
ordinarium honorem adpetisse, sed exspectato legitimo
|
|
tempore consulatus eo fuisse contentum, quod omnibus
|
|
civibus pateret. latum ab x tribunis plebis contradi-
|
3.1
|
centibus inimicis, Catone vero acerrime repugnante et
|
|
pristina consuetudine dicendi mora dies extrahente, ut
|
|
sui ratio absentis haberetur, ipso consule Pompeio;
|
|
qui si inprobasset, cur ferri passus esset? si probasset,
|
5
|
cur se uti populi beneficio prohibuisset? patientiam
|
4.1
|
proponit suam, cum de exercitibus dimittendis ultro
|
|
postulavisset, in quo iacturam dignitatis atque honoris
|
|
ipse facturus esset. acerbitatem inimicorum docet, qui
|
5.1
|
quod ab altero postularent, in se recusarent, atque
|
|
omnia permisceri mallent quam imperium exercitusque
|
|
dimittere. iniuriam in eripiendis legionibus praedicat,
|
6.1
|
crudelitatem et insolentiam in circumscribendis tribu-
|
|
nis plebis; condiciones a se latas, expetita conloquia
|
|
et denegata commemorat. pro quibus rebus hortatur
|
7.1
|
ac postulat, ut rem publicam suscipiant atque una se-
|
|
cum administrent. sin timore defugiant, illis se oneri
|
|
non futurum et per se rem publicam administraturum.
|
|
legatos ad Pompeium de compositione mitti oportere,
|
8.1
|
neque se reformidare, quod in senatu Pompeius paulo
|
|
ante dixisset, ad quos legati mitterentur, his auctori-
|
|
tatem attribui timoremque eorum qui mitterent signi-
|
|
ficari. tenuis atque infirmi haec animi videri. se vero,
|
9.1
|
ut operibus anteire studuerit, sic iustitia et aequitate
|
|
velle superare.
|
|