| Qua oratione permoti milites crebro etiam di- | 2.33.1.1 |
| centem interpellabant, ut magno cum dolore infideli- | |
| tatis suspicionem sustinere viderentur, discedentem | |
| vero ex contione universi cohortantur, magno sit animo | |
| neubi dubitet proelium committere et suam fidem vir- | 5 |
| tutemque experiri. quo facto commutata omnium et | 2.1 |
| voluntate et opinione consensu suorum constituit Cu- | |
| rio, cum primum sit data potestas, proelio rem com- | |
| mittere, posteroque die productos eodem loco, quo su- | |
| perioribus diebus constiterat, in acie conlocat. ne Varus | 3.1 |
| quidem Attius dubitat copias producere, sive sollicitandi | |
| milites sive aequo loco dimicandi detur occasio, ne facul- | |
| tatem praetermittat. | |
| Erat vallis inter duas acies, ut supra demon- | 34.1.1 |
| stratum est, non ita magna, at difficili et arduo | |
| ascensu. hanc uterque si adversariorum copiae trans- | |
| ire conarentur, expectabat, quo aequiore loco proe- | |
| lium committeret. simul ab sinistro cornu P. Atti | 2.1 |
| equitatus omnis et una levis armaturae interiecti con- | |
| plures, cum se in vallem demitterent, cernebantur. ad | 3.1 |
| eos Curio equitatum et duas Marrucinorum cohortis | |
| mittit; quorum primum impetum equites hostium non | |
| tulerunt, sed admissis equis ad suos refugerunt; re- | |
| licti ab his, qui una procurrerant levis armaturae, | 5 |
| circumveniebantur atque interficiebantur ab nostris. | |
| huc tota Vari conversa acies suos fugere et concidi | |
| videbat. tum Rebilus, legatus Caesaris, quem Curio | 4.1 |
| secum ex Sicilia duxerat, quod magnum habere usum | |
| in re militari sciebat, 'perterritum' inquit 'hostem vi- | |
| des, Curio; quid dubitas uti temporis opportunitate?' | |
| ille unum elocutus, ut memoria tenerent milites ea | 5.1 |
| quae pridie sibi confirmassent, sequi se iubet et prae- | |
| currit ante omnes. adeoque erat impedita vallis, ut in | |
| ascensu nisi sublevati a suis primi non facile enite- | |
| rentur. sed praeoccupatus animus Attianorum mili- | 6.1 |
| tum timore et fuga et caede suorum nihil de resis- | |
| tendo cogitabat, omnesque iam se ab equitatu circum- | |
| veniri arbitrabantur. itaque priusquam telum adigi | |
| possit aut nostri propius accederent, omnis Vari acies | 5 |
| terga vertit seque in castra recepit. |