XVII
O colonia, quae cupis 17.1
  ponte ludere longo,
et salire paratum habes,
  sed vereris inepta
crura ponticuli axulis
  stantis in recidivis,
ne supinus eat cavaque
  in palude recumbat:
sic tibi bonus ex tua 5
  pons libidine fiat,
in quo vel Salisubsili
  sacra suscipiantur,
munus hoc mihi maximi
  da, colonia, risus.
quendam municipem meum
  de tuo volo ponte
ire praecipitem in lutum
  per caputque pedesque,
verum totius ut lacus 10
  putidaeque paludis
lividissima maximeque
  est profunda vorago.
insulsissimus est homo,
  nec sapit pueri instar
bimuli tremula patris
  dormientis in ulna.
cui cum sit viridissimo
  nupta flore puella
(et puella tenellulo 15
  delicatior haedo,
asservanda nigerrimis
  diligentius uvis),
ludere hanc sinit ut libet,
  nec pili facit uni,
nec se sublevat ex sua
  parte, sed velut alnus
in fossa Liguri iacet
  suppernata securi,
tantundem omnia sentiens 20
  quam si nulla sit usquam;
talis iste merus stupor
  nil videt, nihil audit,
ipse qui sit, utrum sit an
  non sit, id quoque nescit.
nunc eum volo de tuo
  ponte mittere pronum,
si pote stolidum repente
  excitare veternum,
et supinum animum in gravi 25
  derelinquere caeno,
ferream ut soleam tenaci
  in voragine mula.