| IX | |
| Verani, omnibus e meis amicis | 9.1 |
| antistans mihi milibus trecentis, | |
| venistine domum ad tuos penates | |
| fratresque unanimos anumque matrem? | |
| venisti. o mihi nuntii beati! | 5 |
| visam te incolumem audiamque Hiberum | |
| narrantem loca, facta, nationes, | |
| ut mos est tuus, applicansque collum | |
| iucundum os oculosque saviabor. | |
| o quantumst hominum beatiorum, | 10 |
| quid me laetius est beatiusve? |