Existima, C. Aquili, modo et ratione omnia Romae Nae- 28.4
vium fecisse, si hoc quod per litteras istius in Gallia gestum 5
est recte atque ordine factum videtur. Expulsus atque
eiectus e praedio Quinctius accepta insigni iniuria confugit
ad C. Flaccum imperatorem, qui tunc erat in provincia,
quem, ut ipsius dignitas poscit, honoris gratia nomino. Is
eam rem quam vehementer vindicandam putarit ex decretis 10
eius poteritis cognoscere. Alfenus interea Romae cum isto 29.1
gladiatore vetulo cotidie pugnabat; utebatur populo sane
suo, propterea quod iste caput petere non desinebat. Iste
postulabat ut procurator iudicatum solvi satis daret; negat
Alfenus aequum esse procuratorem satis dare, quod reus satis 5
dare non deberet, si ipse adesset. Appellantur tribuni; a
quibus cum esset certum auxilium petitum, ita tum disce-
ditur ut Idibus Septembribus P. Quinctium sisti Sex.
Alfenus promitteret.
  Venit Romam Quinctius, vadimonium sistit. Iste, homo 30.1
acerrimus, bonorum possessor, expulsor, ereptor, annum et
sex mensis nihil petit, quiescit, condicionibus hunc quoad
potest producit, a Cn. Dolabella denique praetore postulat
ut sibi Quinctius iudicatum solvi satis det ex formula: 5
qvod ab eo petat qvoivs ex edicto praetoris bona dies
xxx possessa sint. Non recusabat Quinctius quin ita satis
dare iuberetur, si bona possessa essent ex edicto. Decernit—
quam aequum, nihil dico, unum hoc dico, novum; et hoc
ipsum tacuisse mallem, quoniam utrumque quivis intellegere 10
potuit—sed iubet P. Quinctium sponsionem cum Sex. Naevio
facere: si bona sva ex edicto p. bvrrieni praetoris dies
xxx possessa non essent. Recusabant qui aderant tum
Quinctio, demonstrabant de re iudicium fieri oportere ut aut
uterque inter se aut neuter satis daret; non necesse esse 15
famam alterius in iudicium venire. Clamabat porro ipse 31.1
Quinctius sese idcirco nolle satis dare ne videretur iudicasse
bona sua ex edicto possessa esse; sponsionem porro si
istius modi faceret, se, id quod nunc evenit, de capite suo
priore loco causam esse dicturum. Dolabella—quem ad 5
modum solent homines nobiles; seu recte seu perperam
facere coeperunt, ita in utroque excellunt ut nemo nostro
loco natus adsequi possit—iniuriam facere fortissime perse-
verat; aut satis dare aut sponsionem iubet facere, et interea
recusantis nostros advocatos acerrime submoveri. 10