At enim etiam Bulbus est condemnatus. Adde 'maie- 97.1
statis,' ut intellegas hoc iudicium cum illo non esse coniun-
ctum. At est hoc illi crimen obiectum. Fateor, sed etiam
legionem esse ab eo sollicitatam in Illyrico C. Cosconi
litteris et multorum testimoniis planum factum est, quod 5
crimen erat proprium illius quaestionis et quae res lege
maiestatis tenebatur. At hoc obfuit ei maxime. Iam ista
divinatio est; qua si uti licet, vide ne mea coniectura
multo sit verior. Ego enim sic arbitror, Bulbum, quod
homo nequam, turpis, improbus, multis flagitiis contami- 10
natus in iudicium sit adductus, idcirco facilius esse damna-
tum. Tu mihi ex tota causa Bulbi quod tibi commodum
est eligis ut id esse secutos iudices dicas.
  Quapropter hoc Bulbi iudicium non plus huic obesse 98.1
causae debet quam illa quae commemorata sunt ab accusa-
tore duo iudicia P. Popili et Ti. Guttae, qui causam de
ambitu dixerunt, qui accusati sunt ab eis qui erant ipsi am-
bitus condemnati; quos ego non idcirco esse arbitror in 5
integrum restitutos quod planum fecerint illos ob rem iudi-
candam pecuniam accepisse sed quod iudicibus probarint,
cum in eodem genere in quo ipsi offendissent alios repren-
dissent, se ad praemia legis venire oportere. Quapro-
pter neminem dubitare existimo quin illa damnatio ambitus 10
nulla ex parte cum causa Cluenti vestroque iudicio con-
iuncta esse possit.
  Quid quod Staienus est condemnatus? Non dico hoc 99.1
tempore, iudices, id quod nescio an dici oporteat, illum
maiestatis esse condemnatum; non recito testimonia homi-
num honestissimorum quae in Staienum sunt dicta ab eis
qui Mam. Aemilio, clarissimo viro, legati et praefecti et 5
tribuni militares fuerunt; quorum testimoniis planum fa-
ctum est maxime eius opera, cum quaestor esset, in exercitu
seditionem esse conflatam; ne illa quidem testimonia
recito quae dicta sunt de HS dc quae ille, cum accepisset
nomine iudici Safiniani, sicut in Oppianici iudicio postea, 10
reticuit atque suppressit. Omitto et haec et alia permulta 100.1
quae illo iudicio in Staienum dicta sunt; hoc dico, eandem
tum fuisse P. et L. Cominiis, equitibus Romanis, honestis
hominibus et disertis, controversiam cum Staieno quem accu-
sabant quae nunc mihi est cum Attio. Cominii dicebant 5
idem quod ego dico, Staienum ab Oppianico pecuniam
accepisse ut iudicium corrumperet; Staienus conciliandae
gratiae causa se accepisse dicebat. Inridebatur haec illius 101.1
reconciliatio et persona viri boni suscepta, sicut in statuis
inauratis quas posuit ad Iuturnae, quibus subscripsit reges
ab se in gratiam esse reductos. Exagitabantur omnes eius
fraudes atque fallaciae, tota vita in eius modi ratione ver- 5
sata aperiebatur, egestas domestica, quaestus forensis in
medium proferebatur, nummarius interpres pacis et concor-
diae non probabatur. Itaque tum Staienus cum idem
defenderet quod Attius condemnatus est; Cominii cum 102.1
hoc agerent quod nos in tota causa egimus probave-
runt. Quam ob rem, si Staieni damnatione Oppianicum
iudicium corrumpere voluisse, Oppianicum iudici ad emen-
das sententias dedisse pecuniam iudicatum est, <et,> cum ita 5
constitutum sit ut in illa culpa aut Cluentius sit aut Oppia-
nicus, Cluenti nummus nullus iudici datus ullo vestigio re-
peritur, Oppianici pecunia post iudicium factum ab iudice
ablata est: potest esse dubium quin illa damnatio Staieni
non modo non sit contra Cluentium sed maxime nostram 10
causam defensionemque confirmet? Ergo adhuc Iuni iudi- 103.1
cium video esse eius modi ut incursionem potius seditionis,
vim multitudinis, impetum tribunicium quam iudicium ap-
pellandum putem. Quod si quis illud iudicium appellet,
tamen hoc confiteatur necesse est, nullo modo illam multam 5
quae ab Iunio petita sit cum Cluenti causa posse coniungi.
Illud igitur Iunianum per vim factum est, Bulbi et Popili
et Guttae contra Cluentium non est, Staieni etiam pro
Cluentio est. Videamus ecquod aliud iudicium quod pro
Cluentio sit proferre possimus. 10