Sed si haec leviora ducis quae sunt gravissima et hanc
|
38.16
|
urbanam suffragationem militari anteponis, noli ludorum
|
|
huius elegantiam et scaenae magnificentiam tam valde
|
|
contemnere; quae huic admodum profuerunt. Nam
|
|
quid ego dicam populum ac volgus imperitorum ludis
|
20
|
magno opere delectari? Minus est mirandum. Quamquam
|
|
huic causae id satis est; sunt enim populi ac multitudinis
|
|
comitia. Qua re, si populo ludorum magnificentia voluptati
|
|
est, non est mirandum eam L. Murenae apud populum
|
|
profuisse. Sed si nosmet ipsi qui et ab delectatione com-
|
39.1
|
muni negotiis impedimur et in ipsa occupatione delectationes
|
|
alias multas habere possumus, ludis tamen oblectamur et
|
|
ducimur, quid tu admirere de multitudine indocta? L. Otho,
|
40.1
|
vir fortis, meus necessarius, equestri ordini restituit non
|
|
solum dignitatem sed etiam voluptatem. Itaque lex haec
|
|
quae ad ludos pertinet est omnium gratissima, quod hone-
|
|
stissimo ordini cum splendore fructus quoque iucunditatis est
|
5
|
restitutus. Qua re delectant homines, mihi crede, ludi,
|
|
etiam illos qui dissimulant, non solum eos qui fatentur;
|
|
quod ego in mea petitione sensi. Nam nos quoque habui-
|
|
mus scaenam competitricem. Quod si ego qui trinos ludos
|
|
aedilis feceram tamen Antoni ludis commovebar, tibi qui
|
10
|
casu nullos feceras nihil huius istam ipsam quam inrides
|
|
argenteam scaenam adversatam putas?
|
|
Sed haec sane sint paria omnia, sit par forensis opera
|
41.1
|
<militari>, militaris suffragatio urbanae, sit idem magnificen-
|
|
tissimos et nullos umquam fecisse ludos; quid? in ipsa
|
|
praetura nihilne existimas inter tuam et huius sortem
|
|
interfuisse? Huius sors ea fuit quam omnes tui necessarii
|
5
|
tibi optabamus, iuris dicundi; in qua gloriam conciliat
|
|
magnitudo negoti, gratiam aequitatis largitio; qua in sorte
|
|
sapiens praetor qualis hic fuit offensionem vitat aequabili-
|
|
tate decernendi, benivolentiam adiungit lenitate audiendi.
|
|
Egregia et ad consulatum apta provincia in qua laus aequi-
|
10
|
tatis, integritatis, facilitatis ad extremum ludorum voluptate
|
|
concluditur. Quid tua sors? Tristis, atrox, quaestio
|
42.1
|
peculatus ex altera parte lacrimarum et squaloris, ex altera
|
|
plena accusatorum atque indicum; cogendi iudices inviti,
|
|
retinendi contra voluntatem; scriba damnatus, ordo totus
|
|
alienus; Sullana gratificatio reprehensa, multi viri fortes
|
5
|
et prope pars civitatis offensa est; lites severe aestimatae;
|
|
cui placet obliviscitur, cui dolet meminit. Postremo tu in
|
|
provinciam ire noluisti. Non possum id in te reprehendere
|
|
quod in me ipso et praetore et consule probavi. Sed tamen
|
|
L. Murenae provincia multas bonas gratias cum optima
|
10
|
existimatione attulit. Habuit proficiscens dilectum in
|
|
Vmbria; dedit ei facultatem res publica liberalitatis, qua
|
|
usus multas sibi tribus quae municipiis Vmbriae conficiuntur
|
|
adiunxit. Ipse autem in Gallia ut nostri homines desperatas
|
|
iam pecunias exigerent aequitate diligentiaque perfecit. Tu
|
15
|
interea Romae scilicet amicis praesto fuisti; fateor; sed
|
|
tamen illud cogita non nullorum amicorum studia minui
|
|
solere in eos a quibus provincias contemni intellegunt.
|
|