| Sed quid ego? qui Catilinam non laudavi, qui reo Cati- | 83.1 |
| linae consul non adfui, qui testimonium de coniuratione | |
| dixi in alios, adeone vobis alienus a sanitate, adeo oblitus | |
| constantiae meae, adeo immemor rerum a me gestarum | |
| esse videor ut, cum consul bellum gesserim cum coniuratis, | 5 |
| nunc eorum ducem servare cupiam et animum inducam, | |
| cuius nuper ferrum rettuderim flammamque restinxerim, | |
| eiusdem nunc causam vitamque defendere? Si me dius | |
| fidius, iudices, non me ipsa res publica meis laboribus et | |
| periculis conservata ad gravitatem animi et constantiam sua | 10 |
| dignitate revocaret, tamen hoc natura est insitum ut, quem | |
| timueris, quicum de vita fortunisque contenderis, cuius ex | |
| insidiis evaseris, hunc semper oderis. Sed cum agatur honos | |
| meus amplissimus, gloria rerum gestarum singularis, cum, | |
| quotiens quisque est in hoc scelere convictus, totiens reno- | 15 |
| vetur memoria per me inventae salutis, ego sim tam demens, | |
| ego committam ut ea quae pro salute omnium gessi, casu | |
| magis et felicitate a me quam virtute et consilio gesta esse | |
| videantur? 'Quid ergo? hoc tibi sumis,' dicet fortasse | 84.1 |
| quispiam, 'ut, quia tu defendis, innocens iudicetur?' Ego | |
| vero, iudices, non modo mihi nihil adsumo in quo quispiam | |
| repugnet sed etiam, si quid ab omnibus conceditur, id reddo | |
| ac remitto. Non in ea re publica versor, non eis tempori- | 5 |
| bus caput meum obtuli pro patria periculis omnibus, non | |
| aut ita sunt exstincti quos vici aut ita grati quos servavi, ut | |
| ego mihi plus appetere coner quam quantum omnes inimici | |
| invidique patiantur. Grave esse videtur eum qui investi- | 85.1 |
| garit coniurationem, qui patefecerit, qui oppresserit, cui | |
| senatus singularibus verbis gratias egerit, cui uni togato | |
| supplicationem decreverit, dicere in iudicio: 'non defende- | |
| rem, si coniurasset.' Non dico id quod grave est, dico illud | 5 |
| quod in his causis coniurationis non auctoritati adsumam, | |
| sed pudori meo: 'ego ille coniurationis investigator atque | |
| ultor certe non defenderem Sullam, si coniurasse arbitrarer.' | |
| Ego, iudices, de tantis omnium periculis cum quaererem | |
| omnia, multa audirem, crederem non omnia, caverem omnia, | 10 |
| dico hoc quod initio dixi, nullius indicio, nullius nuntio, | |
| nullius suspicione, nullius litteris de P. Sulla rem ullam | |
| ad me esse delatam. |