Ab Allobrogibus nominatum Sullam esse dicis. Quis
|
36.1
|
negat? Sed lege indicium et vide quem ad modum nomi-
|
|
natus sit. L. Cassium dixerunt commemorasse cum ceteris
|
|
Autronium secum facere. Quaero num Sullam dixerit Cas-
|
|
sius. Nusquam. Sese aiunt quaesisse de Cassio quid Sulla
|
5
|
sentiret. Videte diligentiam Gallorum; qui vitam hominum
|
|
naturamque non nossent ac tantum audissent eos pari calami-
|
|
tate esse, quaesiverunt essentne eadem voluntate. Quid tum
|
|
Cassius? Si respondisset idem sentire et secum facere Sullam,
|
|
tamen mihi non videretur in hunc id criminosum esse debere.
|
10
|
Quid ita? Quia, qui barbaros homines ad bellum impelleret,
|
|
non debebat minuere illorum suspicionem et purgare eos de
|
|
quibus illi aliquid suspicari viderentur. Non respondit tamen
|
37.1
|
una facere Sullam. Etenim esset absurdum, cum ceteros
|
|
sua sponte nominasset, mentionem facere Sullae nullam nisi
|
|
admonitum et interrogatum; nisi forte veri simile est P. Sullae
|
|
nomen in memoria Cassio non fuisse. Si nobilitas hominis,
|
5
|
si adflicta fortuna, si reliquiae pristinae dignitatis non tam
|
|
inlustres fuissent, tamen Autroni commemoratio memoriam
|
|
Sullae rettulisset; etiam, ut arbitror, cum auctoritates prin-
|
|
cipum coniurationis ad incitandos animos Allobrogum con-
|
|
ligeret Cassius, et cum sciret exteras nationes maxime
|
10
|
nobilitate moveri, non prius Autronium quam Sullam nomi-
|
|
navisset. Iam vero illud minime probari potest, Gallos
|
38.1
|
Autronio nominato putasse propter calamitatis similitudinem
|
|
sibi aliquid de Sulla esse quaerendum, Cassio, si hic esset
|
|
in eodem scelere, ne cum appellasset quidem Autronium,
|
|
huius in mentem venire potuisse. Sed tamen quid respondit
|
5
|
de Sulla Cassius? Se nescire certum. 'Non purgat,' inquit.
|
|
Dixi antea: ne si argueret quidem tum denique, cum esset
|
|
interrogatus, id mihi criminosum videretur. Sed ego in
|
39.1
|
iudiciis et in quaestionibus non hoc quaerendum arbitror,
|
|
num purgetur aliquis, sed num arguatur. Etenim cum se
|
|
negat scire Cassius, utrum sublevat Sullam an satis probat
|
|
se nescire? 'Sublevat apud Gallos.' Quid ita? 'Ne in-
|
5
|
dicent.' Quid? si periculum esse putasset ne illi umquam
|
|
indicarent, de se ipse confessus esset? 'Nesciit videlicet.'
|
|
Credo celatum esse Cassium de Sulla uno; nam de ceteris
|
|
certe sciebat; etenim domi eius pleraque conflata esse con-
|
|
stabat. Qui negare noluit esse in eo numero Sullam quo
|
10
|
plus spei Gallis daret, dicere autem falsum non ausus est,
|
|
se nescire dixit. Atque hoc perspicuum est, cum is qui de
|
|
omnibus scierit de Sulla se scire negarit, eandem vim esse
|
|
negationis huius quam si extra coniurationem hunc esse se
|
|
scire dixisset. Nam cuius scientiam de omnibus constat
|
15
|
fuisse, eius ignoratio de aliquo purgatio debet videri. Sed
|
|
iam non quaero purgetne Cassius Sullam; illud mihi tantum
|
|
satis est contra Sullam nihil esse in indicio.
|
|