Nam ut primum ex pueris excessit Archias atque ab eis
|
4.5
|
artibus quibus aetas puerilis ad humanitatem informari solet,
|
|
se ad scribendi studium contulit, primum Antiochiae—
|
|
nam ibi natus est loco nobili—celebri quondam urbe et
|
|
copiosa atque eruditissimis hominibus liberalissimisque
|
|
studiis adfluenti, celeriter antecellere omnibus ingeni gloria
|
10
|
coepit. Post in ceteris Asiae partibus cunctaque Graecia
|
|
sic eius adventus celebrabantur ut famam ingeni exspectatio
|
|
hominis, exspectationem ipsius adventus admiratioque su-
|
|
peraret. Erat Italia tum plena Graecarum artium ac disci-
|
5.1
|
plinarum, studiaque haec et in Latio vehementius tum
|
|
colebantur quam nunc isdem in oppidis, et hic Romae
|
|
propter tranquillitatem rei publicae non neglegebantur. Ita-
|
|
que hunc et Tarentini <et Locrenses> et Regini et Neapolitani
|
5
|
civitate ceterisque praemiis donarunt, et omnes qui aliquid
|
|
de ingeniis poterant iudicare cognitione atque hospitio
|
|
dignum existimarunt. Hac tanta celebritate famae cum
|
|
esset iam absentibus notus, Romam venit Mario consule
|
|
et Catulo. Nactus est primum consules eos quorum alter
|
10
|
res ad scribendum maximas, alter cum res gestas tum etiam
|
|
studium atque auris adhibere posset. Statim Luculli, cum
|
|
praetextatus etiam tum Archias esset, eum domum suam
|
|
receperunt. Dedit etiam hoc non solum <lumen> ingeni ac
|
|
litterarum verum etiam naturae atque virtutis ut domus,
|
15
|
quae huius adulescentiae prima favit, eadem esset familia-
|
|
rissima senectuti. Erat temporibus illis iucundus Q. Metello
|
6.1
|
illi Numidico et eius Pio filio, audiebatur a M. Aemilio,
|
|
vivebat cum Q. Catulo et patre et filio, a L. Crasso cole-
|
|
batur, Lucullos vero et Drusum et Octavios et Catonem et
|
|
totam Hortensiorum domum devinctam consuetudine cum
|
5
|
teneret, adficiebatur summo honore, quod eum non solum
|
|
colebant qui aliquid percipere atque audire studebant verum
|
|
etiam si qui forte simulabant. Interim satis longo inter-
|
|
vallo, cum esset cum M. Lucullo in Siciliam profectus et
|
|
cum ex ea provincia cum eodem Lucullo decederet, venit
|
10
|
Heracleam. Quae cum esset civitas aequissimo iure ac
|
|
foedere, ascribi se in eam civitatem voluit idque, cum ipse
|
|
per se dignus putaretur, tum auctoritate et gratia Luculli
|
|
ab Heracliensibus impetravit. Data est civitas Silvani lege
|
7.1
|
et Carbonis: Si qvi foederatis civitatibvs ascripti
|
|
fvissent, si tvm cvm lex ferebatvr in Italia domi-
|
|
cilivm habvissent et si sexaginta diebvs apvd prae-
|
|
torem essent professi. Cum hic domicilium Romae
|
5
|
multos iam annos haberet, professus est apud praetorem
|
|
Q. Metellum, familiarissimum suum. Si nihil aliud nisi
|
8.1
|
de civitate ac lege dicimus, nihil dico amplius; causa dicta
|
|
est. Quid enim horum infirmari, Gratti, potest? Hera-
|
|
cleaene esse tum ascriptum negabis? Adest vir summa
|
|
auctoritate et religione et fide, M. Lucullus; qui se non
|
5
|
opinari sed scire, non audisse sed vidisse, non interfuisse
|
|
sed egisse dicit. Adsunt Heraclienses legati, nobilissimi
|
|
homines, huius iudici causa cum mandatis et cum publico
|
|
testimonio venerunt; qui hunc ascriptum Heracliae esse
|
|
dicunt. Hic tu tabulas desideras Heracliensium publicas,
|
10
|
quas Italico bello incenso tabulario interisse scimus omnes?
|
|
Est ridiculum ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere
|
|
quae habere non possumus, et de hominum memoria tacere,
|
|
litterarum memoriam flagitare et, cum habeas amplissimi
|
|
viri religionem, integerrimi municipi ius iurandum fidem-
|
15
|
que, ea quae depravari nullo modo possunt repudiare,
|
|
tabulas quas idem dicis solere corrumpi desiderare. An
|
9.1
|
domicilium Romae non habuit is qui tot annis <ante> civi-
|
|
tatem datam sedem omnium rerum ac fortunarum suarum
|
|
Romae conlocavit? An non est professus? Immo vero
|
|
eis tabulis professus quae solae ex illa professione conlegio-
|
5
|
que praetorum obtinent publicarum tabularum auctoritatem.
|
|
Nam, cum Appi tabulae neglegentius adservatae dicerentur,
|
|
Gabini, quam diu incolumis fuit, levitas, post damnationem
|
|
calamitas omnem tabularum fidem resignasset, Metellus,
|
|
homo sanctissimus modestissimusque omnium, tanta dili-
|
10
|
gentia fuit ut ad L. Lentulum praetorem et ad iudices
|
|
venerit et unius nominis litura se commotum esse dixerit.
|
|
His igitur <in> tabulis nullam lituram in nomine A. Licini
|
|
videtis. Quae cum ita sint, quid est quod de eius civitate
|
10.1
|
dubitetis, praesertim cum aliis quoque in civitatibus fuerit
|
|
ascriptus? Etenim cum mediocribus multis et aut nulla
|
|
aut humili aliqua arte praeditis gratuito civitatem in Graecia
|
|
homines impertiebant, Reginos credo aut Locrensis aut
|
5
|
Neapolitanos aut Tarentinos, quod scaenicis artificibus
|
|
largiri solebant, id huic summa ingeni praedito gloria no-
|
|
luisse! Quid? cum ceteri non modo post civitatem datam
|
|
sed etiam post legem Papiam aliquo modo in eorum
|
|
municipiorum tabulas inrepserunt, hic qui ne utitur quidem
|
10
|
illis in quibus est scriptus, quod semper se Heracliensem
|
|
esse voluit, reicietur? Census nostros requiris. Scilicet;
|
11.1
|
est enim obscurum proximis censoribus hunc cum cla-
|
|
rissimo imperatore L. Lucullo apud exercitum fuisse, su-
|
|
perioribus cum eodem quaestore fuisse in Asia, primis
|
|
Iulio et Crasso nullam populi partem esse censam. Sed,
|
5
|
quoniam census non ius civitatis confirmat ac tantum modo
|
|
indicat eum qui sit census ita se iam tum gessisse, pro cive,
|
|
eis temporibus <is> quem tu criminaris ne ipsius quidem
|
|
iudicio in civium Romanorum iure esse versatum et testa-
|
|
mentum saepe fecit nostris legibus, et adiit hereditates
|
10
|
civium Romanorum, et in beneficiis ad aerarium delatus
|
|
est a L. Lucullo pro consule. Quaere argumenta, si quae
|
|
potes; numquam enim hic neque suo neque amicorum
|
|
iudicio revincetur.
|
|