Vel quod est in eodem decreto scriptum, homines claris- 45.1
simos civitatis amplissimis usos honoribus hoc praetore
circumventos, cur hi neque in iudicio adsunt neque in
decreto nominantur? Non enim credo significari isto loco
illum qui se erigit Heraclidam. Vtrum enim est in claris- 5
simis civibus is quem iudicatum hic duxit Hermippus, qui
hanc ipsam legationem quam habet non accepit a suis
civibus, sed usque Tmolo petivit, cui nullus honos in sua
civitate habitus est umquam, res autem ea quae tenuissimis
committebatur huic una in vita commissa sola est? Custos 10
T. Aufidio praetore in frumento publico est positus; pro
quo cum a P. Varinio praetore pecuniam accepisset, celavit
suos civis ultroque eis sumptum intulit. Quod postea
quam Temni litteris a P. Varinio missis cognitum atque
patefactum est, cumque eadem de re Cn. Lentulus, qui 15
censor fuit, Temnitarum patronus, litteras misisset, Hera-
clidam istum Temni postea nemo vidit. Atque ut eius 46.1
impudentiam perspicere possitis, causam ipsam quae levis-
simi hominis animum in Flaccum incitavit, quaeso, cogno-
scite. Fundum Cymaeum Romae mercatus est de pupillo
Meculonio. Cum verbis se locupletem faceret, haberet 5
nihil praeter illam impudentiam quam videtis, pecuniam
sumpsit mutuam a Sex. Stloga, iudice hoc nostro, primario
viro, qui et rem agnoscit neque hominem ignorat; qui
tamen credidit P. Fulvi Nerati, lectissimi hominis, fide.
Ei cum solveret, sumpsit a C. M. Fufiis, equitibus Ro- 10
manis, primariis viris. Hic hercule 'cornici oculum,'
ut dicitur. Nam hunc Hermippum, hominem eruditum,
civem suum, cui debebat esse notissimus, percussit. Eius
enim fide sumpsit a Fufiis. Securus Hermippus Temnum
proficiscitur, cum iste se pecuniam quam huius fide 15
sumpserat a discipulis suis diceret Fufiis persoluturum.
Habebat enim rhetor iste discipulos quosdam locupletis, 47.1
quos dimidio redderet stultiores quam acceperat; neminem
tamen adeo infatuare potuit ut ei nummum ullum crederet.
Itaque cum Roma clam esset profectus multosque minutis
mutuationibus fraudavisset, in Asiam venit Hermippoque 5
percontanti de nomine Fufiano respondit se omnem pecu-
niam Fufiis persolvisse. Interim, neque ita longo inter-
vallo, libertus a Fufiis cum litteris ad Hermippum venit;
pecunia petitur ab Hermippo. Hermippus ab Heraclida
petit; ipse tamen Fufiis satis facit absentibus et fidem 10
suam liberat; hunc aestuantem et tergiversantem iudicio
ille persequitur. A recuperatoribus causa cognoscitur.
Nolite existimare, iudices, non unam et eandem omnibus 48.1
in locis esse fraudatorum et infitiatorum impudentiam.
Fecit eadem omnia quae nostri debitores solent; negavit
sese omnino versuram ullam fecisse Romae; Fufiorum se
adfirmavit numquam omnino nomen audisse; Hermippum 5
vero ipsum, pudentissimum atque optimum virum, veterem
amicum atque hospitem meum, splendidissimum atque
ornatissimum civitatis suae, probris omnibus maledictisque
vexat. Sed cum se homo volubilis quadam praecipiti cele-
ritate dicendi in illa oratione iactaret, repente testimoniis 10
Fufiorum nominibusque recitatis homo audacissimus per-
timuit, loquacissimus obmutuit. Itaque recuperatores contra
istum rem minime dubiam prima actione iudicaverunt.
Cum iudicatum non faceret, addictus Hermippo et ab hoc
ductus est. Habetis et honestatem hominis et auctoritatem 49.1
testimoni et causam omnem simultatis. Atque is ab Her-
mippo missus, cum ei pauca mancipia vendidisset, Romam
se contulit, deinde in Asiam rediit, cum iam frater meus
Flacco successisset. Ad quem adiit causamque ita detulit, 5
recuperatores vi Flacci coactos et metu falsum invitos iudi-
cavisse. Frater meus pro sua aequitate prudentiaque de-
crevit ut, si iudicatum negaret, in duplum iret; si metu
coactos diceret, haberet eosdem recuperatores. Recusavit
et, quasi nihil esset actum, nihil iudicatum, ab Hermippo 10
ibidem mancipia quae ipse ei vendiderat petere coepit.
M. Gratidius legatus, ad quem est aditum, actionem se
daturum negavit; re iudicata stari ostendit placere. Iterum 50.1
iste, cui nullus esset usquam consistendi locus, Romam se
rettulit; persequitur Hermippus, qui numquam istius impu-
dentiae cessit. Petit Heraclides a C. Plotio senatore, viro
primario, qui legatus in Asia fuerat, mancipia quaedam 5
quae se, cum iudicatus esset, per vim vendidisse dicebat.
Q. Naso, vir ornatissimus, qui praetor fuerat, iudex sumitur.
Qui cum sententiam secundum Plotium se dicturum osten-
deret, ab eo iudice abiit et, quod iudicium lege non erat,
causam totam reliquit. Satisne vobis, iudices, videor ad 10
singulos testis accedere neque, ut primo constitueram,
tantum modo cum universo genere confligere?