Vel quod est in eodem decreto scriptum, homines claris-
|
45.1
|
simos civitatis amplissimis usos honoribus hoc praetore
|
|
circumventos, cur hi neque in iudicio adsunt neque in
|
|
decreto nominantur? Non enim credo significari isto loco
|
|
illum qui se erigit Heraclidam. Vtrum enim est in claris-
|
5
|
simis civibus is quem iudicatum hic duxit Hermippus, qui
|
|
hanc ipsam legationem quam habet non accepit a suis
|
|
civibus, sed usque Tmolo petivit, cui nullus honos in sua
|
|
civitate habitus est umquam, res autem ea quae tenuissimis
|
|
committebatur huic una in vita commissa sola est? Custos
|
10
|
T. Aufidio praetore in frumento publico est positus; pro
|
|
quo cum a P. Varinio praetore pecuniam accepisset, celavit
|
|
suos civis ultroque eis sumptum intulit. Quod postea
|
|
quam Temni litteris a P. Varinio missis cognitum atque
|
|
patefactum est, cumque eadem de re Cn. Lentulus, qui
|
15
|
censor fuit, Temnitarum patronus, litteras misisset, Hera-
|
|
clidam istum Temni postea nemo vidit. Atque ut eius
|
46.1
|
impudentiam perspicere possitis, causam ipsam quae levis-
|
|
simi hominis animum in Flaccum incitavit, quaeso, cogno-
|
|
scite. Fundum Cymaeum Romae mercatus est de pupillo
|
|
Meculonio. Cum verbis se locupletem faceret, haberet
|
5
|
nihil praeter illam impudentiam quam videtis, pecuniam
|
|
sumpsit mutuam a Sex. Stloga, iudice hoc nostro, primario
|
|
viro, qui et rem agnoscit neque hominem ignorat; qui
|
|
tamen credidit P. Fulvi Nerati, lectissimi hominis, fide.
|
|
Ei cum solveret, sumpsit a C. M. Fufiis, equitibus Ro-
|
10
|
manis, primariis viris. Hic hercule 'cornici oculum,'
|
|
ut dicitur. Nam hunc Hermippum, hominem eruditum,
|
|
civem suum, cui debebat esse notissimus, percussit. Eius
|
|
enim fide sumpsit a Fufiis. Securus Hermippus Temnum
|
|
proficiscitur, cum iste se pecuniam quam huius fide
|
15
|
sumpserat a discipulis suis diceret Fufiis persoluturum.
|
|
Habebat enim rhetor iste discipulos quosdam locupletis,
|
47.1
|
quos dimidio redderet stultiores quam acceperat; neminem
|
|
tamen adeo infatuare potuit ut ei nummum ullum crederet.
|
|
Itaque cum Roma clam esset profectus multosque minutis
|
|
mutuationibus fraudavisset, in Asiam venit Hermippoque
|
5
|
percontanti de nomine Fufiano respondit se omnem pecu-
|
|
niam Fufiis persolvisse. Interim, neque ita longo inter-
|
|
vallo, libertus a Fufiis cum litteris ad Hermippum venit;
|
|
pecunia petitur ab Hermippo. Hermippus ab Heraclida
|
|
petit; ipse tamen Fufiis satis facit absentibus et fidem
|
10
|
suam liberat; hunc aestuantem et tergiversantem iudicio
|
|
ille persequitur. A recuperatoribus causa cognoscitur.
|
|
Nolite existimare, iudices, non unam et eandem omnibus
|
48.1
|
in locis esse fraudatorum et infitiatorum impudentiam.
|
|
Fecit eadem omnia quae nostri debitores solent; negavit
|
|
sese omnino versuram ullam fecisse Romae; Fufiorum se
|
|
adfirmavit numquam omnino nomen audisse; Hermippum
|
5
|
vero ipsum, pudentissimum atque optimum virum, veterem
|
|
amicum atque hospitem meum, splendidissimum atque
|
|
ornatissimum civitatis suae, probris omnibus maledictisque
|
|
vexat. Sed cum se homo volubilis quadam praecipiti cele-
|
|
ritate dicendi in illa oratione iactaret, repente testimoniis
|
10
|
Fufiorum nominibusque recitatis homo audacissimus per-
|
|
timuit, loquacissimus obmutuit. Itaque recuperatores contra
|
|
istum rem minime dubiam prima actione iudicaverunt.
|
|
Cum iudicatum non faceret, addictus Hermippo et ab hoc
|
|
ductus est. Habetis et honestatem hominis et auctoritatem
|
49.1
|
testimoni et causam omnem simultatis. Atque is ab Her-
|
|
mippo missus, cum ei pauca mancipia vendidisset, Romam
|
|
se contulit, deinde in Asiam rediit, cum iam frater meus
|
|
Flacco successisset. Ad quem adiit causamque ita detulit,
|
5
|
recuperatores vi Flacci coactos et metu falsum invitos iudi-
|
|
cavisse. Frater meus pro sua aequitate prudentiaque de-
|
|
crevit ut, si iudicatum negaret, in duplum iret; si metu
|
|
coactos diceret, haberet eosdem recuperatores. Recusavit
|
|
et, quasi nihil esset actum, nihil iudicatum, ab Hermippo
|
10
|
ibidem mancipia quae ipse ei vendiderat petere coepit.
|
|
M. Gratidius legatus, ad quem est aditum, actionem se
|
|
daturum negavit; re iudicata stari ostendit placere. Iterum
|
50.1
|
iste, cui nullus esset usquam consistendi locus, Romam se
|
|
rettulit; persequitur Hermippus, qui numquam istius impu-
|
|
dentiae cessit. Petit Heraclides a C. Plotio senatore, viro
|
|
primario, qui legatus in Asia fuerat, mancipia quaedam
|
5
|
quae se, cum iudicatus esset, per vim vendidisse dicebat.
|
|
Q. Naso, vir ornatissimus, qui praetor fuerat, iudex sumitur.
|
|
Qui cum sententiam secundum Plotium se dicturum osten-
|
|
deret, ab eo iudice abiit et, quod iudicium lege non erat,
|
|
causam totam reliquit. Satisne vobis, iudices, videor ad
|
10
|
singulos testis accedere neque, ut primo constitueram,
|
|
tantum modo cum universo genere confligere?
|
|