Vehementem accusatorem nacti sumus, iudices, et inimi- 13.1
cum in omni genere odiosum ac molestum; quem spero
his nervis fore magno usui et amicis et rei publicae; sed
certe inflammatus incredibili cupiditate hanc causam accusa-
tionemque suscepit. Qui comitatus in inquirendo! Comi- 5
tatum dico; immo vero quantus exercitus! quae iactura,
qui sumptus, quanta largitio! Quae quamquam utilia sunt
causae, timide tamen dico, quod vereor ne Laelius ex his
rebus quas sibi suscepit gloriae causa putet aliquid oratione
mea sermonis in sese aut invidiae esse quaesitum. Itaque 10
hanc partem totam relinquam; tantum a vobis petam,
iudices, ut, si quid ipsi audistis communi fama atque
sermone de vi, de manu, de armis, de copiis, memineritis;
quarum rerum invidia lege hac recenti ac nova certus est
inquisitioni comitum numerus constitutus. Sed ut hanc vim 14.1
omittam, quanta illa sunt quae, quoniam accusatorio iure
et more sunt facta, reprehendere non possumus, queri tamen
cogimur! primum quod sermo est tota Asia dissipatus
Cn. Pompeium, quod L. Flacco esset vehementer inimicus, 5
contendisse a Laelio, paterno amico ac pernecessario, ut
hunc hoc iudicio arcesseret, omnemque ei suam auctori-
tatem, gratiam, copias, opes ad hoc negotium conficiendum
detulisse. Id hoc veri similius Graecis hominibus vide-
batur quod paulo ante in eadem provincia familiarem 10
Laelium Flacco viderant. Pompei autem auctoritas cum
apud omnis tanta est quanta esse debet, tum excellit in
ista provincia quam nuper et praedonum et regum bello
liberavit. Adiunxit illa ut eos qui domo exire nolebant
testimoni denuntiatione terreret, qui domi stare non pot- 15
erant, largo et liberali viatico commoveret. Sic adulescens 15.1
ingeni plenus locupletis metu, tenuis praemio, stultos errore
permovit; sic sunt expressa ista praeclara quae recitantur
psephismata non sententiis neque auctoritatibus declarata,
non iure iurando constricta, sed porrigenda manu profun- 5
dendoque clamore multitudinis concitatae.