Horum consulum ruinas vos consules vestra virtute fulsistis,
|
18.11
|
summa tribunorum plebis praetorumque fide et diligentia
|
|
sublevati. Quid ego de praestantissimo viro, T. Annio,
|
19.1
|
dicam, aut quis de tali cive satis digne umquam loquetur?
|
|
Qui cum videret sceleratum civem aut domesticum potius
|
|
hostem, si legibus uti liceret, iudicio esse frangendum, sin
|
|
ipsa iudicia vis impediret ac tolleret, audaciam virtute, furo-
|
5
|
rem fortitudine, temeritatem consilio, manum copiis, vim vi
|
|
esse superandam, primo de vi postulavit; postea quam ab
|
|
eodem iudicia sublata esse vidit, ne ille omnia vi posset
|
|
efficere curavit; qui docuit neque tecta neque templa neque
|
|
forum nec curiam sine summa virtute ac maximis opibus et
|
10
|
copiis ab intestino latrocinio posse defendi; qui primus post
|
|
meum discessum metum bonis, spem audacibus, timorem
|
|
huic ordini, servitutem depulit civitati. Quam rationem pari
|
20.1
|
virtute animo fide P. Sestius secutus pro mea salute, pro
|
|
vestra auctoritate, pro statu civitatis nullas sibi inimicitias,
|
|
nullam vim, nullos impetus, nullum vitae discrimen vitan-
|
|
dum umquam putavit; qui causam senatus, exagitatam
|
5
|
contionibus improborum, sic sua diligentia multitudini com-
|
|
mendavit ut nihil tam populare quam vestrum nomen, nihil
|
|
tam omnibus carum aliquando quam vestra auctoritas vide-
|
|
retur; qui me cum omnibus rebus quibus tribunus plebis
|
|
potuit defendit, tum reliquis officiis, iuxta ac si meus
|
10
|
frater esset, sustentavit; cuius ego clientibus, libertis, familia,
|
|
copiis, litteris ita sum sustentatus ut meae calamitatis non
|
|
adiutor solum, verum etiam socius videretur. Iam cete-
|
21.1
|
rorum officia <ac> studia vidistis, quam cupidus mei C. Cestilius,
|
|
quam studiosus vestri, quam non varius fuerit in causa. Quid
|
|
M. Cispius? cui ego ipsi parenti fratrique eius sentio quan-
|
|
tum debeam; qui, cum a me voluntas eorum in privato
|
5
|
iudicio esset offensa, publici mei benefici memoria priva-
|
|
tam offensionem oblitteraverunt. Iam T. Fadius, qui mihi
|
|
quaestor fuit, M. Curtius, cuius ego patri quaestor fui, studio
|
|
amore animo huic necessitudini non defuerunt. Multa de
|
|
me C. Messius et amicitiae et rei publicae causa dixit:
|
10
|
legem separatim initio de salute mea promulgavit. Q. Fabri-
|
22.1
|
cius si, quae de me agere conatus est, ea contra vim et
|
|
ferrum perficere potuisset, mense Ianuario nostrum statum
|
|
reciperassemus; quem ad salutem meam voluntas impulit,
|
|
vis retardavit, auctoritas vestra revocavit. Iam vero prae-
|
5
|
tores quo animo in me fuerint vos existimare potuistis, cum
|
|
L. Caecilius privatim me suis omnibus copiis studuerit
|
|
sustentare, publice promulgarit de mea salute cum conlegis
|
|
paene omnibus, direptoribus autem bonorum meorum in ius
|
|
adeundi potestatem non fecerit. M. autem Calidius statim
|
10
|
designatus sententia sua quam esset cara sibi mea salus
|
|
declaravit. Omnia officia C. Septimi, Q. Valeri, P. Crassi,
|
23.1
|
Sex. Quinctili, C. Cornuti summa et in me et in rem publi-
|
|
cam constiterunt.
|
|