Itaque cum multis ex rebus intellegi potest maiores no-
|
69.4
|
stros non modo armis plus quam ceteras nationes verum
|
5
|
etiam consilio sapientiaque potuisse, tum ex hac re vel
|
|
maxime quod in impios singulare supplicium invenerunt.
|
|
Qua in re quantum prudentia praestiterint eis qui apud
|
|
ceteros sapientissimi fuisse dicuntur considerate. Pruden-
|
70.1
|
tissima civitas Atheniensium, dum ea rerum potita est, fuisse
|
|
traditur; eius porro civitatis sapientissimum Solonem dicunt
|
|
fuisse, eum qui leges quibus hodie quoque utuntur scripserit.
|
|
Is cum interrogaretur cur nullum supplicium constituisset
|
5
|
in eum qui parentem necasset, respondit se id neminem
|
|
facturum putasse. Sapienter fecisse dicitur, cum de eo
|
|
nihil sanxerit quod antea commissum non erat, ne non tam
|
|
prohibere quam admonere videretur. Quanto nostri maiores
|
|
sapientius! qui cum intellegerent nihil esse tam sanctum
|
10
|
quod non aliquando violaret audacia, supplicium in parri-
|
|
cidas singulare excogitaverunt ut, quos natura ipsa retinere
|
|
in officio non potuisset, ei magnitudine poenae <a> maleficio
|
|
summoverentur. Insui voluerunt in culleum vivos atque
|
|
ita in flumen deici.
|
15
|
O singularem sapientiam, iudices! Nonne videntur hunc
|
71.1
|
hominem ex rerum natura sustulisse et eripuisse cui repente
|
|
caelum, solem, aquam terramque ademerint ut, qui eum
|
|
necasset unde ipse natus esset, careret eis rebus omnibus ex
|
|
quibus omnia nata esse dicuntur? Noluerunt feris corpus
|
5
|
obicere ne bestiis quoque quae tantum scelus attigissent
|
|
immanioribus uteremur; non sic nudos in flumen deicere
|
|
ne, cum delati essent in mare, ipsum polluerent quo cetera
|
|
quae violata sunt expiari putantur; denique nihil tam vile
|
|
neque tam volgare est cuius partem ullam reliquerint.
|
10
|
Etenim quid tam est commune quam spiritus vivis, terra
|
72.1
|
mortuis, mare fluctuantibus, litus eiectis? Ita vivunt, dum
|
|
possunt, ut ducere animam de caelo non queant, ita mori-
|
|
untur ut eorum ossa terra non tangat, ita iactantur fluctibus
|
|
ut numquam adluantur, ita postremo eiciuntur ut ne ad saxa
|
5
|
quidem mortui conquiescant. Tanti malefici crimen, cui
|
|
maleficio tam insigne supplicium est constitutum, probare
|
|
te, Eruci, censes posse talibus viris, si ne causam quidem
|
|
malefici protuleris? Si hunc apud bonorum emptores ipsos
|
|
accusares eique iudicio Chrysogonus praeesset, tamen dili-
|
10
|
gentius paratiusque venisses. Vtrum quid agatur non vides,
|
73.1
|
an apud quos agatur? Agitur de parricidio quod sine
|
|
multis causis suscipi non potest; apud homines autem pru-
|
|
dentissimos agitur qui intellegunt neminem ne minimum
|
|
quidem maleficium sine causa admittere.
|
5
|