Verum haec missa facio; illud quaero, is homo <qui>, ut
|
76.1
|
tute dicis, numquam inter homines fuerit, per quos
|
|
homines hoc tantum facinus, tam occultum, absens prae-
|
|
sertim, conficere potuerit. Multa sunt falsa, iudices, quae
|
|
tamen argui suspiciose possunt; in his rebus si suspicio
|
5
|
reperta erit, culpam inesse concedam. Romae Sex. Roscius
|
|
occiditur, cum in agro Amerino esset filius. Litteras, credo,
|
|
misit alicui sicario qui Romae noverat neminem. Arcessi-
|
|
vit aliquem. Quem aut quando? Nuntium misit. Quem
|
|
aut ad quem? Pretio, gratia, spe, promissis induxit aliquem.
|
10
|
Nihil horum ne confingi quidem potest; et tamen causa de
|
|
parricidio dicitur.
|
|
Reliquum est ut per servos id admiserit. O, di immor-
|
77.1
|
tales, rem miseram et calamitosam! Quid? In tali crimine
|
|
quod innocenti saluti solet esse ut servos in quaestionem
|
|
polliceatur, id Sex. Roscio facere non licet? Vos qui hunc
|
|
accusatis omnis eius servos habetis; unus puer victus
|
5
|
cotidiani administer ex tanta familia Sex. Roscio relictus
|
|
non est. Te nunc appello, P. Scipio, te, <M.> Metelle; vobis
|
|
advocatis, vobis agentibus aliquotiens duos servos paternos
|
|
in quaestionem ab adversariis Sex. Roscius postulavit;
|
|
meministisne T. Roscium recusare? Quid? ei servi ubi
|
10
|
sunt? Chrysogonum, iudices, sectantur; apud eum sunt in
|
|
honore et in pretio. Etiam nunc ut ex eis quaeratur ego
|
|
postulo, hic orat atque obsecrat. Quid facitis? cur recu-
|
78.1
|
satis? Dubitate etiam nunc, iudices, si potestis, a quo sit
|
|
Sex. Roscius occisus, ab eone qui propter illius mortem in
|
|
egestate et <in> insidiis versatur, cui ne quaerendi quidem de
|
|
morte patris potestas permittitur, an ab eis qui quaestionem
|
5
|
fugitant, bona possident, in caede atque ex caede vivunt.
|
|
Omnia, iudices, in hac causa sunt misera atque indigna;
|
|
tamen hoc nihil neque acerbius neque iniquius proferri
|
|
potest: mortis paternae de servis paternis quaestionem
|
|
habere filio non licet! Ne tam diu quidem dominus erit
|
10
|
in suos dum ex eis de patris morte quaeratur? Veniam,
|
|
neque ita multo postea, ad hunc locum; nam hoc totum
|
|
ad Roscios pertinet, de quorum audacia tum me dicturum
|
|
pollicitus sum, cum Eruci crimina diluissem.
|
|