Etiamne in tam perspicuis rebus argumentatio quaerenda 98.1
aut coniectura capienda est? Nonne vobis haec quae
audistis cernere oculis videmini, iudices? non illum
miserum, ignarum casus sui, redeuntem a cena videtis,
non positas insidias, non impetum repentinum? non ver- 5
satur ante oculos vobis in caede Glaucia? non adest iste
T. Roscius? non suis manibus in curru conlocat Autome-
dontem illum, sui sceleris acerbissimi nefariaeque victoriae
nuntium? non orat ut eam noctem pervigilet, ut honoris
sui causa laboret, ut Capitoni quam primum nuntiet? Quid 99.1
erat quod Capitonem primum scire vellet? Nescio, nisi
hoc video, Capitonem in his bonis esse socium; de tribus
et decem fundis tris nobilissimos fundos eum video possi-
dere. Audio praeterea non hanc suspicionem nunc primum 100.1
in Capitonem conferri; multas esse infamis eius palmas,
hanc primam esse tamen lemniscatam quae Roma ei de-
feratur; nullum modum esse hominis occidendi quo ille
non aliquot occiderit, multos ferro, multos veneno. Habeo 5
etiam dicere quem contra morem maiorum minorem annis
lx de ponte in Tiberim deiecerit. Quae, si prodierit atque
adeo cum prodierit—scio enim proditurum esse—audiet.
Veniat modo, explicet suum volumen illud quod ei planum 101.1
facere possum Erucium conscripsisse; quod aiunt illum
Sex. Roscio intentasse et minitatum esse se omnia illa pro
testimonio esse dicturum. O praeclarum testem, iudices! o
gravitatem dignam exspectatione! o vitam honestam atque 5
eius modi ut libentibus animis ad eius testimonium vestrum
ius iurandum accommodetis! Profecto non tam perspicue
nos istorum maleficia videremus, nisi ipsos caecos redderet
cupiditas et avaritia et audacia.