Etiamne in tam perspicuis rebus argumentatio quaerenda
|
98.1
|
aut coniectura capienda est? Nonne vobis haec quae
|
|
audistis cernere oculis videmini, iudices? non illum
|
|
miserum, ignarum casus sui, redeuntem a cena videtis,
|
|
non positas insidias, non impetum repentinum? non ver-
|
5
|
satur ante oculos vobis in caede Glaucia? non adest iste
|
|
T. Roscius? non suis manibus in curru conlocat Autome-
|
|
dontem illum, sui sceleris acerbissimi nefariaeque victoriae
|
|
nuntium? non orat ut eam noctem pervigilet, ut honoris
|
|
sui causa laboret, ut Capitoni quam primum nuntiet? Quid
|
99.1
|
erat quod Capitonem primum scire vellet? Nescio, nisi
|
|
hoc video, Capitonem in his bonis esse socium; de tribus
|
|
et decem fundis tris nobilissimos fundos eum video possi-
|
|
dere. Audio praeterea non hanc suspicionem nunc primum
|
100.1
|
in Capitonem conferri; multas esse infamis eius palmas,
|
|
hanc primam esse tamen lemniscatam quae Roma ei de-
|
|
feratur; nullum modum esse hominis occidendi quo ille
|
|
non aliquot occiderit, multos ferro, multos veneno. Habeo
|
5
|
etiam dicere quem contra morem maiorum minorem annis
|
|
lx de ponte in Tiberim deiecerit. Quae, si prodierit atque
|
|
adeo cum prodierit—scio enim proditurum esse—audiet.
|
|
Veniat modo, explicet suum volumen illud quod ei planum
|
101.1
|
facere possum Erucium conscripsisse; quod aiunt illum
|
|
Sex. Roscio intentasse et minitatum esse se omnia illa pro
|
|
testimonio esse dicturum. O praeclarum testem, iudices! o
|
|
gravitatem dignam exspectatione! o vitam honestam atque
|
5
|
eius modi ut libentibus animis ad eius testimonium vestrum
|
|
ius iurandum accommodetis! Profecto non tam perspicue
|
|
nos istorum maleficia videremus, nisi ipsos caecos redderet
|
|
cupiditas et avaritia et audacia.
|
|