Nam postquam isti intellexerunt summa diligentia vitam
|
28.1
|
Sex. Rosci custodiri neque sibi ullam caedis faciendae
|
|
potestatem dari, consilium ceperunt plenum sceleris et
|
|
audaciae ut nomen huius de parricidio deferrent, ut ad
|
|
eam rem aliquem accusatorem veterem compararent qui
|
5
|
de ea re posset dicere aliquid, in qua re nulla subesset
|
|
suspicio, denique ut, quoniam crimine non poterant, tem-
|
|
pore ipso pugnarent. Ita loqui homines: 'quod iudicia
|
|
tam diu facta non essent, condemnari eum oportere qui
|
|
primus in iudicium adductus esset; huic autem patronos
|
10
|
propter Chrysogoni gratiam defuturos; de bonorum ven-
|
|
ditione et de ista societate verbum esse facturum neminem;
|
|
ipso nomine parricidi et atrocitate criminis fore ut hic nullo
|
|
negotio tolleretur, cum ab nullo defensus esset.' Hoc con-
|
29.1
|
silio atque adeo hac amentia impulsi quem ipsi, cum
|
|
cuperent, non potuerunt occidere, eum iugulandum vobis
|
|
tradiderunt.
|
|
Quid primum querar aut unde potissimum, iudices,
|
5
|
ordiar aut quod aut a quibus auxilium petam? deorumne
|
|
immortalium, populine Romani, vestramne qui summam
|
|
potestatem habetis hoc tempore fidem implorem? Pater
|
30.1
|
occisus nefarie, domus obsessa ab inimicis, bona adempta,
|
|
possessa, direpta, fili vita infesta, saepe ferro atque insidiis
|
|
appetita. Quid ab his tot maleficiis sceleris abesse videtur?
|
|
Tamen haec aliis nefariis cumulant atque adaugent, crimen
|
5
|
incredibile confingunt, testis in hunc et accusatores huiusce
|
|
pecunia comparant; hanc condicionem misero ferunt ut
|
|
optet utrum malit cervices <T.> Roscio dare an insutus in
|
|
culleum per summum dedecus vitam amittere. Patronos
|
|
huic defuturos putaverunt; desunt; qui libere dicat, qui
|
10
|
cum fide defendat, id quod in hac causa satis <est>, non deest
|
|
profecto, iudices. Et forsitan in suscipienda causa temere
|
31.1
|
impulsus adulescentia fecerim; quoniam quidem semel
|
|
suscepi, licet hercules undique omnes minae terrores peri-
|
|
culaque impendeant omnia, succurram ac subibo. Certum
|
|
est deliberatumque quae ad causam pertinere arbitror,
|
5
|
omnia non modo dicere verum etiam libenter audacter
|
|
libereque dicere; nulla res tanta exsistet, iudices, ut possit
|
|
vim mihi maiorem adhibere metus quam fides. Etenim
|
32.1
|
quis tam dissoluto animo est qui haec cum videat tacere ac
|
|
neglegere possit? Patrem meum, cum proscriptus non esset,
|
|
iugulastis, occisum in proscriptorum numerum rettulistis, me
|
|
domo mea per vim expulistis, patrimonium meum possi-
|
5
|
detis. Quid voltis amplius? etiamne ad subsellia cum ferro
|
|
atque telis venistis ut hic aut iuguletis aut condemnetis?
|
|