Quid? si per vim tulisti, tamenne lex est? aut quicquam
|
53.8
|
iure gestum videri potest quod per vim gestum esse constet?
|
|
An, si in ipsa latione tua capta iam urbe lapides iacti, si
|
10
|
manus conlata non est, idcirco tu ad illam labem atque
|
|
eluviem civitatis sine summa vi pervenire potuisti? Cum in
|
54.1
|
tribunali Aurelio conscribebas palam non modo liberos sed
|
|
etiam servos, ex omnibus vicis concitatos, vim tum videlicet
|
|
non parabas; cum edictis tuis tabernas claudi iubebas,
|
|
non vim imperitae multitudinis, sed hominum honestorum
|
5
|
modestiam prudentiamque quaerebas; cum arma in aedem
|
|
Castoris comportabas, nihil aliud nisi uti ne quid per vim
|
|
agi posset machinabare; cum vero gradus Castoris con-
|
|
vellisti ac removisti, tum, ut modeste tibi agere liceret,
|
|
homines audacis ab eius templi aditu atque ascensu reppu-
|
10
|
listi; cum eos qui <in> conventu virorum bonorum verba de
|
|
salute mea fecerant adesse iussisti, eorumque advocationem
|
|
manibus ferro lapidibus discussisti, tum profecto ostendisti
|
|
vim tibi maxime displicere. Verum haec furiosa vis vaesani
|
55.1
|
tribuni plebis facile superari frangique potuit virorum bono-
|
|
rum vel virtute vel multitudine. Quid? cum Gabinio Syria
|
|
dabatur, Macedonia Pisoni, utrique infinitum imperium, in-
|
|
gens pecunia, ut tibi omnia permitterent, te adiuvarent, tibi
|
5
|
manum, copias, tibi suos spectatos centuriones, tibi pecuniam,
|
|
tibi familias compararent, te suis sceleratis contionibus sub-
|
|
levarent, senatus auctoritatem inriderent, equitibus Romanis
|
|
mortem proscriptionemque minitarentur, me terrerent minis,
|
|
mihi caedem et dimicationem denuntiarent, meam domum
|
10
|
refertam viris bonis per amicos suos complerent proscri-
|
|
ptionis metu, me frequentia nudarent virorum bonorum, me
|
|
praesidio spoliarent senatus, pro me non modo pugnare
|
|
amplissimum ordinem, sed etiam plorare et supplicare mutata
|
|
veste prohiberent, ne tum quidem vis erat? Quid igitur ego
|
56.1
|
cessi, aut qui timor fuit? non dicam in me: fac me timi-
|
|
dum esse natura: quid? illa tot virorum fortissimorum
|
|
milia, quid? nostri equites Romani, quid? senatus, quid?
|
|
denique omnes boni, si nulla erat vis, cur me flentes potius
|
5
|
prosecuti sunt quam aut increpantes retinuerunt aut irati
|
|
reliquerunt? An hoc timebam, si mecum ageretur more in-
|
|
stitutoque maiorum, ut possem praesens sustinere? Vtrum,
|
57.1
|
si dies dicta esset, iudicium mihi fuit pertimescendum an
|
|
sine iudicio privilegium? Iudiciumne? Causa tam turpis
|
|
scilicet, homo qui eam, si iam esset ignota, dicendo non
|
|
possem explicare. An quia causam probare non poteram?
|
5
|
cuius tanta bonitas est ut ea ipsa non modo se, sed etiam
|
|
me absentem per se probarit. An senatus, an ordines <omnes>,
|
|
an ii qui cuncta ex Italia ad me revocandum convolaverunt,
|
|
segniores me praesente ad me retinendum et conservandum
|
|
fuissent, in ea causa quam ipse iam parricida talem dicat
|
10
|
fuisse ut me ab omnibus ad meam pristinam dignitatem
|
|
exspectatum atque revocatum queratur? An vero in iu-
|
58.1
|
dicio periculi nihil fuit: privilegium pertimui, ne, mihi
|
|
praesenti si multa inrogaretur, nemo intercederet? Tam
|
|
inops autem ego eram ab amicis aut tam nuda res pu-
|
|
blica a magistratibus? Quid? si vocatae tribus essent, pro-
|
5
|
scriptionem non dicam in me, ita de sua salute merito, sed
|
|
omnino in ullo civi comprobavissent? An, si ego praesens
|
|
fuissem, veteres illae copiae coniuratorum tuique perditi
|
|
milites atque egentes et nova manus sceleratissimorum con-
|
|
sulum corpori meo pepercissent? qui cum eorum omnium
|
10
|
crudelitati scelerique cessissem, ne absens quidem luctu
|
|
meo mentis eorum satiare potui. Quid enim vos uxor mea
|
59.1
|
misera violarat, quam vexavistis, raptavistis, omni crudelitate
|
|
lacerastis? quid mea filia, cuius fletus adsiduus sordesque
|
|
lugubres vobis erant iucundae, ceterorum omnium mentis
|
|
oculosque flectebant? quid parvus filius, quem, quam diu afui,
|
5
|
nemo nisi lacrimantem confectumque vidit: quid fecerat
|
|
quod eum totiens per insidias interficere voluistis? quid
|
|
frater meus? qui cum aliquanto post meum discessum ex
|
|
provincia venisset neque sibi vivendum nisi me restituto
|
|
putaret, cum eius maeror, squalor incredibilis et inauditus
|
10
|
omnibus mortalibus miserabilis videbatur, quotiens est ex
|
|
vestro ferro ac manibus elapsus! Sed quid ego vestram
|
60.1
|
crudelitatem exprobro quam in ipsum me ac meos adhi-
|
|
buistis, qui parietibus, qui tectis, qui columnis ac postibus
|
|
meis hostificum quoddam et nefarium omni imbutum odio
|
|
bellum intulistis? Non enim te arbitror, cum post meum
|
5
|
discessum omnium locupletium fortunas, omnium pro-
|
|
vinciarum fructus, tetrarcharum ac regum bona spe atque
|
|
avaritia devorasses, argenti et supellectilis meae cupiditate
|
|
esse caecatum: non existimo Campanum illum consulem
|
|
cum saltatore conlega, cum alteri totam Achaiam, Thessa-
|
10
|
liam, Boeotiam, Graeciam, Macedoniam omnemque bar-
|
|
bariam, bona civium Romanorum condonasses, alteri Syriam,
|
|
Babylonem, Persas, integerrimas pacatissimasque gentis, ad
|
|
diripiendum tradidisses, illos tam cupidos liminum meorum
|
|
et columnarum et valvarum fuisse. Neque porro illa manus
|
61.1
|
copiaeque Catilinae caementis ac testis tectorum meorum
|
|
se famem suam expleturas putaverunt; sed ut hostium
|
|
urbes, nec omnium hostium, verum eorum quibuscum
|
|
acerbum bellum internecivumque suscepimus, non praeda
|
5
|
adducti sed odio solemus exscindere, quod, in quos propter
|
|
eorum crudelitatem inflammatae mentes nostrae fuerunt,
|
|
cum horum etiam tectis et sedibus residere aliquod bellum
|
|
semper videtur * * *
|
|