Erat autem mihi contentio non cum victore exercitu, sed
|
38.8
|
cum operis conductis et ad diripiendam urbem concitatis;
|
|
habebam inimicum non C. Marium, terrorem hostium, spem
|
10
|
subsidiumque patriae, sed duo importuna prodigia, quos
|
|
egestas, quos aeris alieni magnitudo, quos levitas, quos
|
|
improbitas tribuno plebis constrictos addixerat; nec mihi
|
39.1
|
erat res cum Saturnino, qui quod a se quaestore Ostiensi per
|
|
ignominiam ad principem et senatus et civitatis, M. Scaurum,
|
|
rem frumentariam tralatam sciebat, dolorem suum magna
|
|
contentione animi persequebatur, sed cum scurrarum locu-
|
5
|
pletium scorto, cum sororis adultero, cum stuprorum sacer-
|
|
dote, cum venefico, cum testamentario, cum sicario, cum
|
|
latrone; quos homines si, id quod facile factu fuit et quod
|
|
fieri debuit quodque a me optimi et fortissimi cives flagita-
|
|
bant, vi armisque superassem, non verebar ne quis aut vim
|
10
|
vi depulsam reprehenderet aut perditorum civium vel potius
|
|
domesticorum hostium mortem maereret. Sed me illa move-
|
|
runt: omnibus in contionibus illa furia clamabat se quae
|
|
faceret contra salutem meam facere auctore Cn. Pompeio,
|
|
clarissimo viro mihique et nunc et quoad licuit amicissimo;
|
15
|
M. Crassus, quocum mihi omnes erant amicitiae necessi-
|
|
tudines, vir fortissimus, ab eadem illa peste infestissimus
|
|
esse meis fortunis praedicabatur; C. Caesar, qui a me nullo
|
|
meo merito alienus esse debebat, inimicissimus esse meae
|
|
saluti ab eodem cotidianis contionibus dicebatur. His se
|
40.1
|
tribus auctoribus in consiliis capiendis, adiutoribus in re
|
|
gerenda esse usurum dicebat; ex quibus unum habere
|
|
exercitum in Italia maximum, duo, qui privati tum essent,
|
|
et <populo Romano> praeesse et parare, si vellent, exercitum
|
5
|
posse, idque facturos esse dicebat. Nec mihi ille iudicium
|
|
populi nec legitimam aliquam contentionem nec discepta-
|
|
tionem aut causae dictionem, sed vim, arma, exercitus,
|
|
imperatores, castra denuntiabat.
|
|