Videamus nunc comitia magistratuum. Fuit conlegium
|
113.1
|
nuper tribunicium, in quo tres minime, vehementer duo
|
|
populares existimabantur. Ex iis qui populares non habe-
|
|
bantur, quibus in illo genere conductarum contionum con-
|
|
sistendi potestas non erat, duo a populo Romano praetores
|
5
|
video esse factos; et, quantum sermonibus vulgi et suffragiis
|
|
intellegere potui, prae se populus Romanus ferebat sibi illum
|
|
in tribunatu Cn. Domiti animum constantem et egregium et
|
|
Q. Anchari fidem ac fortitudinem, etiam si nihil agere potuis-
|
|
sent, tamen voluntate ipsa gratum fuisse. Iam de C. Fannio
|
10
|
quae sit existimatio videmus: quod iudicium populi Romani
|
|
in honoribus eius futurum sit, nemini dubium esse debet.
|
|
Quid? populares illi duo quid egerunt? Alter, qui tamen
|
114.1
|
se continuerat, tulerat nihil, senserat tantum de re publica
|
|
aliud atque homines exspectabant, vir et bonus et innocens
|
|
et bonis viris semper probatus, quod parum videlicet in-
|
|
tellexit in tribunatu quid vero populo probaretur, et quod
|
5
|
illum esse populum Romanum qui in contione erat arbitra-
|
|
batur, non tenuit eum locum in quem, nisi popularis esse
|
|
voluisset, facillime pervenisset. Alter, qui ita se in populari
|
|
ratione iactarat ut auspicia, legem Aeliam, senatus auctori-
|
|
tatem, consulem, conlegas, bonorum iudicium nihili putaret,
|
10
|
aedilitatem petivit cum bonis viris et hominibus primis sed
|
|
non praestantissimis opibus et gratia: tribum suam non tulit,
|
|
Palatinam denique, per quam omnes illae pestes vexare rem
|
|
publicam dicebantur, perdidit, nec quicquam illis comitiis
|
|
quod boni viri vellent nisi repulsam tulit. Videtis igitur
|
15
|
populum ipsum, ut ita dicam, iam non esse popularem, qui
|
|
ita vehementer eos qui populares habentur respuat, eos autem
|
|
qui ei generi adversantur honore dignissimos iudicet.
|
|