| Decrevit eodem tempore senatus ut iis qui ex tota Italia | 129.19 |
| salutis meae causa convenerant agerentur gratiae, atque ut | 20 |
| idem ad res redeuntes ut venirent rogarentur. Haec erat | 130.1 |
| studiorum in mea salute contentio ut ii qui a senatu de me | |
| rogabantur eidem senatui pro me supplicarent. Atque ita | |
| in his rebus unus est solus inventus qui ab hac tam impensa | |
| voluntate bonorum palam dissideret, ut etiam Q. Metellus | 5 |
| consul, qui mihi vel maxime ex magnis contentionibus rei | |
| publicae fuisset inimicus, de mea salute rettulerit: qui ex- | |
| citatus cum summa auctoritate P. Servili <tum incredibili> | |
| quadam gravitate dicendi, cum ille omnis prope ab inferis | |
| evocasset Metellos et ad illius generis, quod sibi cum eo | 10 |
| commune esset, dignitatem propinqui sui mentem a Clodia- | |
| nis latrociniis reflexisset, cumque eum ad domestici exempli | |
| memoriam et ad Numidici illius Metelli casum vel gloriosum | |
| vel gravem convertisset, conlacrimavit vir egregius ac vere | |
| Metellus totumque se P. Servilio dicenti etiam tum tradidit, | 15 |
| nec illam divinam gravitatem plenam antiquitatis diutius | |
| homo eiusdem sanguinis potuit sustinere et mecum absens | |
| beneficio suo rediit in gratiam. Quod certe, si est aliqui | 131.1 |
| sensus in morte praeclarorum virorum, cum omnibus | |
| Metellis tum vero uni viro fortissimo et praestantissimo civi | |
| gratissimum, fratri suo, fecit, socio laborum, periculorum, | |
| consiliorum meorum. | 5 |
| Reditus vero meus qui fuerit quis ignorat? quem ad | |
| modum mihi advenienti tamquam totius Italiae atque ipsius | |
| patriae dextram porrexerint Brundisini, cum ipsis Nonis | |
| Sextilibus idem dies adventus mei fuisset reditusque natalis, | |
| idem carissimae filiae, quam ex gravissimo tum primum de- | 10 |
| siderio luctuque conspexi, idem etiam ipsius coloniae Brun- | |
| disinae, idem Salutis, cumque me domus eadem optimorum | |
| et doctissimorum virorum, <M.> Laeni Flacci et patris et fra- | |
| tris eius, laetissima accepisset, quae proximo anno maerens | |
| receperat et suo praesidio periculoque defenderat. Cunctae | 15 |
| itinere toto urbes Italiae festos dies agere adventus mei vide- | |
| bantur, viae multitudine legatorum undique missorum | |
| celebrabantur, ad urbem accessus incredibili hominum | |
| multitudine et gratulatione florebat, iter a porta, in Capito- | |
| lium adscensus, domum reditus erat eius modi ut summa in | 20 |
| laetitia illud dolerem, civitatem tam gratam tam miseram | |
| atque oppressam fuisse. |