Ac multi quidem et nostra et patrum maiorumque me- 43.1
moria, iudices, summi homines et clarissimi cives fuerunt
quorum, cum adulescentiae cupiditates defervissent, eximiae
virtutes firmata iam aetate exstiterunt. Ex quibus neminem
mihi libet nominare; vosmet vobiscum recordamini. Nolo 5
enim cuiusquam fortis atque inlustris viri ne minimum
quidem erratum cum maxima laude coniungere. Quod si
facere vellem, multi a me summi atque ornatissimi viri
praedicarentur quorum partim nimia libertas in adulescentia,
partim profusa luxuries, magnitudo aeris alieni, sumptus, 10
libidines nominarentur, quae multis postea virtutibus obtecta
adulescentiae qui vellet excusatione defenderet. At vero 44.1
in M. Caelio—dicam enim iam confidentius de studiis eius
honestis, quoniam audeo quaedam fretus vestra sapientia
libere confiteri—nulla luxuries reperietur, nulli sumptus,
nullum aes alienum, nulla conviviorum ac lustrorum libido. 5
Quod quidem vitium ventris et gurgitis non modo non
minuit aetas hominibus sed etiam auget. Amores autem
et deliciae quae vocantur, quae firmiore animo praeditis
diutius molestae non solent esse—mature enim et celeriter
deflorescunt—numquam hunc occupatum impeditumve te- 10
nuerunt. Audistis cum pro se diceret, audistis antea cum 45.1
accusaret—defendendi haec causa, non gloriandi loquor—
genus orationis, facultatem, copiam sententiarum atque ver-
borum, quae vestra prudentia est, perspexistis. Atque in eo
non solum ingenium elucere eius videbatis, quod saepe, 5
etiam si industria non alitur, valet tamen ipsum suis viribus,
sed inerat, nisi me propter benivolentiam forte fallebat, ratio
et bonis artibus instituta et cura et vigiliis elaborata. Atqui
scitote, iudices, eas cupiditates quae obiciuntur Caelio
atque haec studia de quibus disputo non facile in eodem 10
homine esse posse. Fieri enim non potest ut animus libidini
deditus, amore, desiderio, cupiditate, saepe nimia copia,
inopia etiam non numquam impeditus hoc quicquid est
quod nos facimus in dicendo, quoquo modo facimus, non
modo agendo verum etiam cogitando possit sustinere. An 46.1
vos aliam causam esse ullam putatis cur in tantis praemiis
eloquentiae, tanta voluptate dicendi, tanta laude, tanta
gratia, tanto honore, tam sint pauci semperque fuerint qui
in hoc labore versentur? Obterendae sunt omnes voluptates, 5
relinquenda studia delectationis, ludus, iocus, convivium,
sermo paene est familiarium deserendus. Qua re in hoc
genere labor offendit homines a studioque deterret, non
quo aut ingenia deficiant aut doctrina puerilis. An hic, si 47.1
sese isti vitae dedidisset, consularem hominem admodum
adulescens in iudicium vocavisset? hic, si laborem fugeret,
si obstrictus voluptatibus teneretur, hac in acie cotidie
versaretur, appeteret inimicitias, in iudicium vocaret, subiret 5
periculum capitis, ipse inspectante populo Romano tot iam
mensis aut de salute aut de gloria dimicaret? Nihilne
igitur illa vicinitas redolet, nihilne hominum fama, nihil
Baiae denique ipsae loquuntur? Illae vero non loquuntur
solum verum etiam personant, huc unius mulieris libidinem 10
esse prolapsam ut ea non modo solitudinem ac tenebras
atque haec flagitiorum integumenta non quaerat sed in
turpissimis rebus frequentissima celebritate et clarissima
luce laetetur.