De teste fvfio.
|
19.15
|
Nec tamen illud genus alterum nocturnorum testium per-
|
20.1
|
horresco. Est enim dictum ab illis fore qui dicerent uxores
|
|
suas a cena redeuntis attrectatas esse a Caelio. Graves erunt
|
|
homines qui hoc iurati dicere audebunt, cum sit eis con-
|
|
fitendum numquam se ne congressu quidem et constituto
|
5
|
coepisse de tantis iniuriis experiri. Sed totum genus
|
|
oppugnationis huius, iudices, et iam prospicitis animis et,
|
|
cum inferetur, propulsare debebitis. Non enim ab isdem
|
|
accusatur M. Caelius a quibus oppugnatur; palam in eum
|
|
tela iaciuntur, clam subministrantur. Neque ego id dico
|
21.1
|
ut invidiosum sit in eos quibus gloriosum etiam hoc esse
|
|
debet. Funguntur officio, defendunt suos, faciunt quod
|
|
viri fortissimi solent; laesi dolent, irati efferuntur, pugnant
|
|
lacessiti. Sed vestrae sapientiae tamen est, iudices, non, si
|
5
|
causa iusta est viris fortibus oppugnandi M. Caelium, ideo
|
|
vobis quoque causam putare esse iustam alieno dolori
|
|
potius quam vestrae fidei consulendi. Iam quae sit multi-
|
|
tudo in foro, quae genera, quae studia, quae varietas
|
|
hominum videtis. Ex hac copia quam multos esse arbitra-
|
10
|
mini qui hominibus potentibus, gratiosis, disertis, cum
|
|
aliquid eos velle arbitrentur, ultro se offerre soleant, operam
|
|
navare, testimonium polliceri? Hoc ex genere si qui se in
|
22.1
|
hoc iudicium forte proiecerint, excluditote eorum cupiditatem,
|
|
iudices, sapientia vestra, ut eodem tempore et huius saluti
|
|
et religioni vestrae et contra periculosas hominum potentias
|
|
condicioni omnium civium providisse videamini. Equidem
|
5
|
vos abducam a testibus neque huius iudici veritatem quae
|
|
mutari nullo modo potest in voluntate testium conlocari
|
|
sinam quae facillime fingi, nullo negotio flecti ac detorqueri
|
|
potest. Argumentis agemus, signis luce omni clarioribus
|
|
crimina refellemus; res cum re, causa cum causa, ratio cum
|
10
|
ratione pugnabit.
|
|