An te illa argumenta duxerunt? 'Dubitatis,' inquit,
|
53.6
|
'quin coitio facta sit, cum tribus plerasque cum Plotio
|
|
tulerit Plancius?' An una fieri potuerunt, si una tribus
|
|
non tulissent? 'At non nullas punctis paene totidem.'
|
|
Quippe, cum iam facti prope superioribus comitiis declara-
|
10
|
tique venissent. Quamquam ne id quidem suspicionem
|
|
coitionis habuerit. Neque enim umquam maiores nostri
|
|
sortitionem constituissent aediliciam, nisi viderent accidere
|
|
posse ut competitores pares suffragiis essent. Et ais priori-
|
54.1
|
bus comitiis Aniensem a Plotio Pedio, Teretinam <a> Plancio
|
|
tibi esse concessam; nunc ab utroque eas avolsas, ne in
|
|
angustum venirent. Quam convenit nondum cognita populi
|
|
voluntate hos quos iam tum coniunctos fuisse dicis iacturam
|
5
|
suarum tribuum, quo vos adiuvaremini, fecisse; eosdem,
|
|
cum iam essent experti quid valerent, restrictos et tenacis
|
|
fuisse? Etenim verebantur, credo, angustias. Quasi res in
|
|
contentionem aut in discrimen aliquod posset venire. Sed
|
|
tamen tu A. Plotium, virum ornatissimum, in idem crimen
|
10
|
vocando indicas eum te adripuisse a quo non sis interrogatus.
|
|
Nam quod questus es pluris te testis habere de Voltinia
|
|
quam quot in ea tribu puncta tuleris, indicas aut eos testis
|
|
te producere qui, quia nummos acceperint, te praeterierint,
|
|
aut te ne gratuita quidem eorum suffragia tulisse. Illud
|
55.1
|
vero crimen de nummis quos in circo Flaminio deprehensos
|
|
esse dixisti caluit re recenti, nunc in causa refrixit. Neque
|
|
enim qui illi nummi fuerint nec quae tribus nec qui divisor
|
|
ostendis. Atque is quidem eductus ad consules qui tum in
|
5
|
crimen vocabatur se inique a tuis iactatum graviter quere-
|
|
batur. Qui si erat divisor, praesertim eius quem tu habebas
|
|
reum, cur abs te reus non est factus? cur non eius damna-
|
|
tione aliquid ad hoc iudicium praeiudici comparasti?
|
|