Sed haec nescio quo modo frequenter in me congessisti
|
83.1
|
saneque in eo creber fuisti, te idcirco in ludos causam
|
|
conicere noluisse ne ego mea consuetudine aliquid de tensis
|
|
misericordiae causa dicerem, quod in aliis aedilibus ante
|
|
fecissem. Non nihil egisti hoc loco; nam mihi eripuisti
|
5
|
ornamentum orationis meae. Deridebor, si mentionem
|
|
tensarum fecero, cum tu id praedixeris; sine tensis autem
|
|
quid potero dicere? Hic etiam addidisti me idcirco mea
|
|
lege exsilio ambitum sanxisse ut miserabiliores epilogos
|
|
possem dicere. Non vobis videtur cum aliquo declamatore,
|
10
|
non cum laboris et fori discipulo disputare? 'Rhodi enim,'
|
84.1
|
inquit, 'ego non fui'—me volt fuisse—'sed fui,' inquit—
|
|
putabam in Vaccaeis dicturum—'bis in Bithynia.' Si locus
|
|
habet reprehensionis ansam aliquam, nescio cur severiorem
|
|
Nicaeam putes quam Rhodum; si spectanda causa est, et
|
5
|
tu in Bithynia summa cum dignitate fuisti et ego Rhodi
|
|
non minore. Nam quod in eo me reprehendisti quod
|
|
nimium multos defenderem, utinam et tu, qui potes, et ceteri,
|
|
qui defugiunt, vellent me labore hoc levare! Sed fit vestra
|
|
diligentia, qui causis ponderandis omnis fere repudiatis, ut
|
10
|
ad nos pleraeque confluant, qui miseris et laborantibus negare
|
|
nihil possumus. Admonuisti etiam, quod in Creta fuisses,
|
85.1
|
dictum aliquod in petitionem tuam dici potuisse; me id
|
|
perdidisse. Vter igitur nostrum est cupidior dicti? egone
|
|
qui quod dici potuit non dixerim, an tu qui etiam ipse in te
|
|
dixeris? Te aiebas de tuis rebus gestis nullas litteras
|
5
|
misisse, quod mihi meae quas ad aliquem misissem ob-
|
|
fuissent. Quas ego mihi obfuisse non intellego, rei publicae
|
|
video prodesse potuisse.
|
|