Omitto illa quae, si minus in scaena sunt, at certe, cum 29.1
sunt prolata, laudantur, ut vivat cum suis, primum cum
parente—nam meo iudicio pietas fundamentum est omnium
virtutum—quem veretur ut deum—neque enim multo secus
est parens liberis—amat vero ut sodalem, ut fratrem, ut 5
aequalem. Quid dicam cum patruo, cum adfinibus, cum
propinquis, cum hoc Cn. Saturnino, ornatissimo viro? cuius
quantam honoris huius cupiditatem fuisse creditis, cum
videtis luctus societatem? Quid de me dicam qui mihi in
huius periculo reus esse videor? quid de his tot viris talibus 10
quos videtis veste mutata? Atque haec sunt indicia, iudices,
solida et expressa, haec signa probitatis non fucata forensi
specie, sed domesticis inusta notis veritatis. Facilis est illa
occursatio et blanditia popularis; aspicitur, non attrectatur;
procul apparet, non excutitur, non in manus sumitur. 15
Omnibus igitur rebus ornatum hominem tam externis quam 30.1
domesticis, non nullis rebus inferiorem quam te, genere dico
et nomine, superiorem aliis, municipum, vicinorum, socie-
tatum studio, meorum temporum memoria, parem virtute,
integritate, modestia aedilem factum esse miraris? 5
  Hunc tu vitae splendorem maculis aspergis istis? Iacis
adulteria, quae nemo non modo nomine sed ne suspicione
quidem possit agnoscere. 'Bimaritum' appellas, ut verba
etiam fingas, non solum crimina. Ductum esse ab eo in
provinciam aliquem dicis libidinis causa, quod non crimen 10
est, sed impunitum in maledicto mendacium; raptam esse
mimulam, quod dicitur Atinae factum a iuventute vetere
quodam in scaenicos iure maximeque oppidano. O adule- 31.1
scentiam traductam eleganter, cui quidem cum quod licuerit
obiciatur, tamen id ipsum falsum reperiatur! Emissus
aliquis e carcere. Et quidem emissus per imprudentiam,
emissus, ut cognostis, necessarii hominis optimique adule- 5
scentis rogatu; idem postea praetoris mandatu requisitus.
Atque haec nec ulla alia sunt coniecta maledicta in eius
vitam de cuius vos pudore, religione, integritate dubitetis.