| Et ne forte me hoc frustra pollicitum esse praedices, te, | 37.6 |
| te inquam, Fanni, ab tuis subselliis contra te testem susci- | |
| tabo. Criminatio tua quae est? Roscium cum Flavio pro | |
| societate decidisse. Quo tempore? Abhinc annis xv. | |
| Defensio mea quae est? Roscium pro sua parte cum | 10 |
| Flavio transegisse. Repromittis tu abhinc triennium Ro- | |
| scio. Quid? recita istam restipulationem clarius. Attende, | |
| quaeso, Piso; Fannium invitum et huc atque illuc tergiver- | |
| santem testimonium contra se cogo dicere. Quid enim | |
| restipulatio clamat? qvod a flavio abstvlero, partem | 15 |
| dimidiam inde roscio me solvtvrvm spondeo. Tua | |
| vox est, Fanni. Quid tu auferre potes a Flavio, si Flavius | 38.1 |
| nihil debet? quid hic porro nunc restipulatur quod iam | |
| pridem ipse exegit? quod vero Flavius tibi daturus est, qui | |
| Roscio omne quod debuit dissolvit? Cur in re tam | |
| vetere, in negotio iam confecto, in societate dissoluta nova | 5 |
| haec restipulatio interponitur? quis est huius restipula- | |
| tionis scriptor, testis arbiterque? Tu, Piso; tu enim | |
| Q. Roscium pro opera <ac> labore, quod cognitor fuisset, | |
| quod vadimonia obisset, rogasti ut Fannio daret HS ccciↄↄↄ | |
| hac condicione ut, si quid ille exegisset a Flavio, partem | 10 |
| eius dimidiam Roscio dissolveret. Satisne ipsa restipulatio | |
| dicere tibi videtur aperte Roscium pro se decidisse? At | 39.1 |
| enim forsitan hoc tibi veniat in mentem, repromisisse Fan- | |
| nium Roscio, si quid a Flavio exegisset, eius partem dimi- | |
| diam, sed omnino exegisse nihil. Quid tum? Non exitum | |
| exactionis, sed initium repromissionis spectare debes. Ne- | 5 |
| que, si ille id exsequendum <non iudicavit>, non, quod in se | |
| fuit, iudicavit Roscium suas, non societatis litis redemisse. | |
| Quid si tandem planum facio post decisionem veterem Rosci, | |
| post repromissionem recentem hanc Fanni HS ccciↄↄↄ | |
| Fannium a. Q. Flavio Panurgi nomine abstulisse? tamen | 10 |
| diutius inludere viri optimi existimationi, Q. Rosci, audebit? |