Ac sunt alia quoque praecepta partitionum, quae ad 1.33.15
hunc usum oratorium non tanto opere pertineant, quae
versantur in philosophia, ex quibus haec ipsa trans-
tulimus, quae convenire viderentur, quorum nihil in
ceteris artibus inveniebamus.
  Atque his de partitione praeceptis in omni dictione 20
meminisse oportebit, ut et prima quaeque pars, ut expo-
sita est in partitione, sic ordine transigatur et omnibus
explicatis peroratum sit [hoc modo], ut ne quid po-
sterius praeter conclusionem inferatur. partitur apud
Terentium breviter et commode senex in Andria, quae 25
cognoscere libertum velit:
    'Eo pacto et gnati vitam et consilium meum
    Cognosces et quid facere in hac re te velim'.
itaque quemadmodum in partitione proposuit, ita
narrat, primum nati vitam: 'Nam is postquam excessit 30
ex ephebis . . . '; deinde suum consilium: 'Et nunc id
operam do . . . '. deinde quid Sosiam velit facere, id
quod postremum posuit in partitione, postremum di-
cit: 'Nunc tuum est officium . . . '. quemadmodum igitur
hic et ad primam quamque partem primum accessit 35
et omnibus absolutis finem dicendi fecit, sic nobis pla-
cet et ad singulas partes accedere et omnibus abso-
lutis perorare.
  Nunc de confirmatione deinceps, ita ut ordo ipse
postulat, praecipiendum videtur. 40
  Confirmatio est, per quam argumentando nostrae 34.1
causae fidem et auctoritatem et firmamentum adiungit
oratio. huius partis certa sunt praecepta, quae in
singula causarum genera dividentur. verumtamen non
incommodum videtur quandam silvam atque materiam 5
universam ante permixtim et confuse exponere omnium
argumentationum, post autem tradere, quemadmodum
unum quodque causae genus hinc omnibus argumen-
tandi rationibus tractis confirmari oporteat.