Quinque igitur partes sunt eius argumentationis, 1.67.1
quae per ratiocinationem tractatur: propositio, per
quam locus is breviter exponitur, ex quo vis omnis
oportet emanet ratiocinationis; approbatio, per quam
id, quod breviter expositum est, rationibus adfirmatum 5
probabilius et apertius fit; assumptio, per quam id,
quod ex propositione ad ostendendum pertinet, assumi-
tur; assumptionis approbatio, per quam id, quod
assumptum est, rationibus firmatur; complexio, per
quam id, quod conficitur ex omni argumentatione, bre- 10
viter exponitur. quae plurimas habet argumentatio
partes, ea constat ex his quinque partibus; secunda
est quadripertita; tertia tripertita; dein bipertita; quod
in controversia est. de una quoque parte potest alicui
videri posse consistere. eorum igitur, quae constant, 68.1
exempla ponemus, horum, quae dubia sunt, rationes
afferemus.
  Quinquepertita argumentatio est huiusmodi:
'omnes leges, iudices, ad commodum rei publicae re- 5
ferre oportet et eas ex utilitate communi, non ex scrip-
tione, quae in litteris est, interpretari. ea enim virtute et
sapientia maiores nostri fuerunt, ut in legibus scriben-
dis nihil sibi aliud nisi salutem atque utilitatem rei
publicae proponerent. neque enim ipsi, quod obesset, 10
scribere volebant, et, si scripsissent, cum esset intellec-
tum, repudiatum iri legem intellegebant. nemo enim
leges legum causa salvas esse vult, sed rei publicae,
quod ex legibus omnes rem publicam optime putant
administrari. quam ob rem igitur leges servari oportet, 15
ad eam causam scripta omnia interpretari convenit: hoc
est, quoniam rei publicae servimus, ex rei publicae com-
modo atque utilitate interpretemur. nam ut ex medicina
nihil oportet putare proficisci, nisi quod ad corporis
utilitatem spectet, quoniam eius causa est instituta, sic 20
a legibus nihil convenit arbitrari, nisi quod rei publicae
conducat, proficisci, quoniam eius causa sunt compara-
tae. ergo in hoc quoque iudicio desinite litteras legis 69.1
perscrutari et legem, ut aequum est, ex utilitate rei
publicae considerate. quid magis utile fuit Thebanis
quam Lacedaemonios opprimi? cui magis Epaminon-
dam, Thebanorum imperatorem, quam victoriae The- 5
banorum consulere decuit? quid hunc tanta Thebano-
rum gloria, tam claro atque exornato tropaeo carius
aut antiquius habere convenit? scripto videlicet legis
omisso scriptoris sententiam considerare debebat. at
hoc quidem satis consideratum est, nullam esse legem 10
nisi rei publicae causa scriptam. summam igitur amen-
tiam esse existimabat, quod scriptum esset rei publicae
salutis causa, id non ex rei publicae salute interpretari.
quodsi leges omnes ad utilitatem rei publicae referri
convenit, hic autem saluti rei publicae profuit, profecto 15
non potest eodem facto et communibus fortunis con-
suluisse et legibus non optemperasse.'