Si qui autem ex una quoque parte putabunt constare 1.74.5
argumentationem, poterunt dicere saepe satis esse hoc
modo argumentationem facere: 'quoniam peperit, cum
viro concubuit'; nam hoc nullius neque approbationis
neque complexionis indigere. sed nobis ambiguitate
nominis videntur errare. nam argumentatio nomine 10
uno res duas significat, ideo quod et inventum ali-
quam in rem probabile aut necessarium argumentatio
vocatur et eius inventi artificiosa expolitio. cum igitur 75.1
proferent aliquid huiusmodi: 'quoniam peperit, cum
viro concubuit', inventum proferent, non expolitionem;
nos autem de expolitionis partibus loquimur.
  Nihil igitur ad hanc rem ratio illa pertinebit; atque 5
hac distinctione alia quoque, quae videbuntur officere
huic partitioni, propulsabimus, si quis aut assumptio-
nem aliquando tolli posse putet aut propositionem.
quae si quid habet probabile aut necessarium, quoquo
modo commoveat auditorem necesse est. quod si so- 10
lum spectaretur ac nihil, quo pacto tractaretur id,
quod esset excogitatum, referret, nequaquam tantum
inter summos oratores et mediocres interesse existi-
maretur. variare autem orationem magnopere oporte- 76.1
bit; nam omnibus in rebus similitudo mater est satie-
tatis. id fieri poterit, si non similiter semper ingre-
diamur in argumentationem. nam primum omnium
generibus ipsis distinguere convenit, hoc est, tum in- 5
ductione uti, tum ratiocinatione, deinde in ipsa ar-
gumentatione non semper a propositione incipere nec
semper quinque partibus abuti neque eadem partes
ratione expolire, sed tum ab assumptione incipere, tum
adprobatione alterutra, tum utraque, tum hoc, tum illo 10
genere conplexionis uti. id ut perspiciatur, scribamus *
in quolibet exemplo de iis, quae proposita sunt, [hoc
idem exerceamus, ut] quam facile factu sit, periclitari
licet.