Quartus modus erat reprehensionis, per quem contra
|
1.96.1
|
firmam argumentationem aeque firma aut firmior po-
|
|
nitur. hoc genus in deliberationibus maxime versa-
|
|
bitur, cum aliquid, quod contra dicatur, aequum esse
|
|
concedimus, sed id, quod nos defendimus, necessarium
|
5
|
esse demonstramus; aut cum id, quod illi defendant,
|
|
utile esse fateamur, quod nos dicamus, honestum esse
|
|
demonstremus.
|
|
Ac de reprehensione haec [quidem] existimavimus
|
|
esse dicenda. [deinceps nunc de conclusione ponemus.]
|
10
|
Hermagoras digressionem deinde, tum postremam
|
97.1
|
conclusionem ponit. in hac autem digressione ille putat
|
|
oportere quandam inferri orationem a causa atque a
|
|
iudicatione ipsa remotam, quae aut sui laudem aut ad-
|
|
versarii vituperationem contineat aut in aliam causam
|
5
|
deducat, ex qua conficiat aliquid confirmationis aut re-
|
|
prehensionis, non argumentando, sed augendo per
|
|
quandam amplificationem. hanc si qui partem putabit
|
|
esse orationis, sequatur licebit. [nam et augendi et
|
|
laudandi et vituperandi praecepta a nobis partim data
|
10
|
sunt, partim suo loco dabuntur.] nobis autem non
|
|
placuit [hanc partem] in numerum reponi, quod de
|
|
causa digredi nisi per locum communem displicet: quo
|
|
de genere posterius est dicendum. laudes autem et
|
|
vituperationes non separatim placet tractari, sed in
|
15
|
ipsis argumentationibus esse inplicatas.
|
|
Nunc de conclusione dicemus.
|
|
Conclusio est exitus et determinatio totius orationis.
|
98.1
|
haec habet partes tres: enumerationem, indignationem,
|
|
conquestionem.
|
|