Hoc autem loco caput illud erit accusatoris, si de- 2.24.1
monstrare poterit alii nemini causam fuisse faciendi;
secundarium, si tantam aut tam idoneam nemini. sin
fuisse aliis quoque causa faciendi videbitur, aut po-
testas defuisse aliis demonstranda est aut facultas aut 5
voluntas. potestas, si aut nescisse aut non adfuisse
aut conficere aliquid non potuisse dicentur. facultas,
si ratio, adiutores, adiumenta ceteraque, quae ad rem
pertinebunt, defuisse alicui demonstrabuntur. volun-
tas, si animus a talibus factis vacuus et integer esse 10
dicetur. postremo, quas ad defensionem rationes reo
dabimus, iis accusator ad alios ex culpa eximendos
abutetur. verum id brevi faciendum est et in unum
multa sunt conducenda, ut ne alterius defendendi causa
hunc accusare, sed huius accusandi causa defendere 15
alterum videatur.
  Atque accusatori quidem haec fere sunt [in causa 25.1
faciendi] consideranda: defensor autem ex contrario
primum inpulsionem aut nullam fuisse dicet aut, si
fuisse concedet, extenuabit et parvulam quandam
fuisse demonstrabit aut non ex ea solere huiusmodi 5
facta nasci docebit. quo erit in loco demonstrandum,
quae vis et natura sit eius affectionis, qua inpulsus
aliquid reus commisisse dicetur; in quo et exempla
et similitudines erunt proferundae et ipsa diligenter
natura eius affectionis quam lenissime quietissima ab 10
parte explicanda, ut et res ipsa a facto crudeli et tur-
bulento ad quoddam mitius et tranquillius traducatur
et oratio tamen ad animum eius, qui audiet, et ad animi
quendam intumum sensum accommodetur. ratiocina- 26.1
tionis autem suspiciones infirmabit, si aut commodum
nullum esse aut parvum aut aliis maius esse aut nihilo
sibi maius quam aliis aut incommodum sibi maius quam
commodum dicet, ut nequaquam fuerit illius commodi, 5
quod expetitum dicatur, magnitudo aut cum eo incom-
modo, quod acciderit, aut cum illo periculo, quod subea-
tur, comparanda; qui omnes loci similiter in incommodi
quoque vitatione tractabuntur. sin accusator dixerit 27.1
eum id esse secutum, quod ei visum sit commodum,
aut id fugisse, quod putarit esse incommodum, quam-
quam in falsa fuerit opinione, demonstrandum erit
defensori neminem tantae esse stultitiae, qui tali in re 5
possit veritatem ignorare. quodsi hoc concedatur, illud
non concessum iri: ne dubitasse quidem, quid eius iuris
esset, et id, quod falsum fuerit, sine ulla dubitatione
pro vero probasse; quia si dubitarit, summae fuisse
amentiae dubia spe inpulsum certum in periculum se 10
committere. quemadmodum autem accusator, cum ab 28.1
aliis culpam demovebit, defensoris locis utetur, sic iis
locis, qui accusatori dati sunt, utetur reus, cum in alios
ab se crimen volet transferre.