Loci communes autem erunt: accusatoris in eum, 2.77.1
qui, cum de facto turpi aliquo aut inutili aut utroque
fateatur, quaerat tamen aliquam defensionem[, et facti
inutilitatem aut turpitudinem cum indignatione pro-
ferre]; defensoris est, nullum factum inutile neque 5
turpe neque item utile neque honestum putari opor-
tere, nisi, quo animo, quo tempore, qua de causa fac-
tum sit, intellegatur; qui locus ita communis est, ut
bene tractatus in hac causa magno ad persuadendum
momento futurus sit; et alter locus, per quem magna 10
cum amplificatione beneficii magnitudo ex utilitate
aut honestate aut facti necessitudine demonstratur; et 78.1
tertius, per quem res expressa verbis ante oculos
eorum, qui audiunt, ponitur, ut ipsi se quoque idem
facturos fuisse arbitrentur, si sibi illa res atque ea
faciendi causa per idem tempus accidisset. 5
  Relatio criminis est, cum reus id, quod arguitur,
confessus alterius se inductum peccato iure fecisse
demonstrat. ea est huiusmodi: Horatius occisis tribus
Curiatiis et duobus amissis fratribus domum se victor
recepit. is animadvertit sororem suam de fratrum 10
morte non laborantem, sponsi autem nomen appellan-
tem identidem Curiatii cum gemitu et lamentatione.
indigne passus virginem occidit. accusatur. intentio 79.1
est: 'iniuria sororem occidisti.' depulsio est: 'iure
occidi.' quaestio est: iurene occiderit? ratio est: 'illa
enim hostium mortem lugebat, fratrum neglegebat;
me et populum Romanum vicisse moleste ferebat.' 5
infirmatio est: 'tamen a fratre indamnatam necari
non oportuit.' ex quo iudicatio fit: cum Horatia fra-
trum mortem neglegeret, hostium lugeret, fratris et
populi Romani victoria non gauderet, oportueritne
eam a fratre indamnatam necari? 10